دیوان عالی کشور با رد وجود «آمریت» در پروندۀ قتل داریوش مهرجویی، نویسنده و کارگردان سرشناس، و وحیده محمدیفر، فیلمنامهنویس و همکار و همسر مهرجویی، احکام اعدام، حبس و شلاق برای متهمان این پرونده را عیناً تأیید کرد.
روزنامه اعتماد این خبر را روز پنجشنبه، ۲۳ اسفند به نقل از موسی خانی، وکیل متهم ردیف اول این پرونده به نام «کریم» منتشر کرده است.
داریوش مهرجویی و وحیده محمدیفر مهرماه ۱۴۰۲ در ویلای شخصیشان در زیبادشت کرج به قتل رسیدند. وکیل خانوادهٔ مهرجویی اخیراً گفته بود با توجه به ابهامات پرونده، «احتمالاً پای یک آمر در میان است».
دادگاه کیفری استان البرز از چهار متهم این پرونده که شهروند افغانستان هستند، متهم ردیف اول را به اعدام و سه متهم دیگر را به حبسهای طولانی و شلاق محکوم کرد. این رأی از سوی وکیل خانواده با جملهٔ «بسیار شتابزده» توصیف شده بود.
پس از صدور حکم اعدام در دادگاه و اعتراض به نادیدهگرفته شدن احتمال وجود «آمریت» در این پرونده از سوی وکیل اولیای دم، علی رغم اصرار قوه قضاییه مبنی بر اینکه هیچ نشانهای از آمریت وجود ندارد، پرونده به دیوان عالی کشور ارسال شد.
با این حال دیوان عالی نیز اعلام کرده که دادگاه پس از بررسی دوباره و نیافتن سرنخی از «آمریت»، احکام اولیه را تأیید میکند.
قوه قضاییه ایران میگوید متهمان به دلیل «اختلافات شخصی» دست به قتل این دو هنرمند زدهاند و پای آمری در میان نبوده است.
آنطور که موسی خانی، وکیل یکی از متهمان بر اساس حکمی که دیوان عالی کشور به او ابلاغ کرده، دادگاه، کریم، متهم ردیف اول، را به «جرم دو فقره قتل به دو بار قصاص، میرویس متهم ردیف دوم را به اتهام شروع به قتل به ۱۰ سال حبس، برای سرقت مسلحانه به ۲۰ سال حبس، ورود به عنف یک سال و ۶ ماه حبس و اقامت غیرمجاز به ۳ سال حبس و ۷۴ ضربه شلاق» محکوم کرده است.
به گفته او همچنین «اسکندر، دیگر متهم پرونده به دلیل ایراد جراحت، به ۱۰ سال حبس، برای سرقت، ۲۰ سال حبس، ورود غیرمجاز به ۳ سال حبس و شلاق محکوم، و همچنین داوود، دیگر متهم پرونده به اتهام شروع به قتل به یک سال حبس، سرقت ۵ سال حبس، ورود به عنف به یک سال حبس و اقامت غیرمجاز هم یک سال حبس» محکوم شدند.
این احکام در شرایطی تأیید شده که مانوش منوچهری، وکیل خانواده مهرجویی، ۱۸ اسفند سال جاری خورشیدی در گفتوگو با روزنامه اعتماد گفته بود: «بسیاری از تماسها و برنامهها از گوشیهای متهمان و مقتولان پاک شدهاند و با توجه به ابهامات موجود، احتمالاً پای یک آمر در میان است.»
به گفتۀ او بررسیهای اداره کل آگاهی استان البرز نشان داده «خیلی از تماسهای گوشیهای مقتولان که در روز آخر با آنها گرفته شده، هم پاک شده؛ همینطور اپلیکیشنهای واتسآپ، تلگرام، اینستاگرام از گوشی مقتولان و متهمان پاک شده بود و در موبایلها اصلا موجود نبود.»
منوچهری پیش از این نیز گفته بود که چهار متهم این پرونده، «انگیزۀ کافی» برای قتل نداشتند و «حتماً پای یک آمر دیگری» در میان است.
اکبر محمدیفر، برادر همسر داریوش مهرجویی، در گفتوگویی اختصاصی با رادیوفردا، با زیر سؤال بردن کیفرخواست صادر شده علیه متهمان گفته بود که قتل این دو هنرمند، یک «اقدامِ ارعابیِ سازمانیافته و پیچیده» بوده و متهمان، به عقیده او، «تحت آمریتِ فرد یا افرادی دیگر» مرتکب قتل شدهاند.
قتل مهرجویی و محمدیفر اعتراضات گستردۀ هنرمندان در ایران را برانگیخت و با قتلهای زنجیرهای شماری از اهالی فرهنگ و هنر در دهۀ ۷۰ خورشیدی مقایسه شد.
داریوش مهرجویی در یکی از آخرین مصاحبههای خود با ستایش از اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» سخن گفته و از سانسور در حکومت جمهوری اسلامی سخت انتقاد کرده بود.