محمد رسول‌اف، کارگردان سرشناس ایرانی، در گفت‌وگویی اختصاصی با روزنامه گاردین گفت که پیش از خروج از ایران تمامی وسایل الکترونیکی قابل ردیابی خود را دور انداخته و با پای پیاده از مسیری «مخفی» مرز کوهستانی را رد کرد.
او درباره خروج خود به این روزنامه گفت طی این مسیر با پای پیاده که ساعت‌ها طول کشید، «بسیار خطرناک» بود و او مجبور شد همراه با یک راهنما مسیر را طی کند.
این فیلمساز مخالف جمهوری اسلامی برای فرار از اجرای «حکم حتمی» زندانش خود را به آلمان رسانده و به گاردین گفته امیدوار است بتواند هفته آینده در مراسم افتتاحیه جشنواره کن برای فیلمی که به خاطر آن نزدیک بود هشت سال به زندان برود حاضر شود.
آقای رسول‌اف در عین حال گفته انتظار دارد که بتواند «به زودی» به میهن خود بازگردد و مشکل محکومیتش حل شود.
این فیلمساز مستقل، با اشاره به وضعیت حقوقی خود که چاره‌ای جز ترک ایران برای او باقی نگذاشته است، به گاردین گفته است: «وظیفه من این است بتوانم روایت‌های آنچه در ایران می‌گذرد و وضعیتی که ما ایرانیان در آن گرفتار شده‌ایم را منتقل کنم. این کاری است که در زندان نمی‌توانم انجام دهم».
جدیدترین اثر محمد رسول‌اف، که قرار است روز ۲۴ مه در کن به نمایش درآید، داستان یک قاضی بازپرس را روایت می‌کند که در بحبوحه ناآرامی‌های سیاسی در تهران با پارانویا دست و پنجه نرم می‌کند.
این کارگردان سرشناس ایرانی، پس از کشته شدن مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد که به اعتراضات سراسری ایران در سال ۱۴۰۱ منتهی شد، از کل سیستم اجتماعی ایران به افرادی که مردم را سرکوب می‌کنند متمرکز شد.
بنابر این او می‌دانست که قرار است در واکنش، حکم سنگین‌تری نسبت به فیلم‌های قبلی دریافت کند.
وکیل او، بابک پاک‌نیا، در ایمیلی به گاردین گفته که مقامات قضایی آقای رسول‌اف را به ساخت فیلم بدون مجوز و اتهاماتی چون عدم رعایت حجاب اجباری توسط بازیگران زن و فیلمبرداری آنها بدون حجاب متهم کرده‌اند.
به گفته آقای پاک‌نیا، حکم نهایی که شامل زندان، جریمه، مصادره اموال و همچنین شلاق به دلیل بطری‌های شرابی است که پلیس در یورش به آپارتمانش کشف کرده، شدیدترین حکمی است که تاکنون در ایران علیه این کارگردان صادر شده است.
محمد رسول‌اف گفته که وقتی در زندان بوده فیلمنامه‌های زیادی نوشت و همیشه احساس می‌کرده که اگر سال‌ها به زندان برود، قدرت یا توانایی ساختن این فیلم‌ها را نخواهد داشت.
به گفته این کارگران شناخته شده ایرانی، «بنابراین اول باید آنها را بسازم و پس از آن، همیشه زمان بازگشت و رفتن به زندان است».
محمد رسول‌اف تیر ماه ۱۴۰۱ در پی امضای بیانیه‌ای با عنوان «تفنگت را زمین بگذار» بازداشت شد؛ بیانیه‌ای که از سوی شماری از هنرمندان و کنشگران درون کشور در واکنش به سرکوب اعتراضات بهار و اوایل تابستان به‌دنبال فرو ریختن ساختمان «متروپل» در شهر آبادان، امضا شده بود.
انتقال او به زندان زیر پوشش اجرای حکم حبس یک ساله بود که پیشتر در مورد وی صادر شده بود. او پس از گذشت حدود ۷ ماه بهمن ۱۴۰۱ از زندان آزاد شد.
