مرتضی حسینی، نماینده مجلس شورای اسلامی به سایت خانه ملت گفته است که صنعت سینما در سایه «غفلت مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی»، در آستانه تعطیلی قرار گرفته است.
پیش از این نیز انجمن سینماداران ایران در بیانیهای اعلام کرده بود که به دلیل افزایش هزینههای جاری سینماها، دیگر نمیتوان سالنهای سینما را باز نگه داشت.
بنابر آمار منتشر شده توسط وبسایت خبرآنلاین، سالانه «هفت فیلم» در ایران توقیف میشووند و از سوی دیگر در حال حاضر بیش از هراز شهر در ایران فاقد سینما هستند.
محمد قاصد اشرفی، رئیس انجمن سینماداران ایران و مدیر سینما «ماندانا» در خصوص علت ریزش مخاطبان سینما و بحران سالنهای سینما به رادیو فردا میگوید:
محمد قاصد اشرفی: ریزش مخاطب برمیگردد به فیلمها. فیلمهای ما از محتوای خوب برخوردار نیستند، فیلمنامهها از سوژه خوبی برخوردار نیستند و به معنای این است که برای مخاطب جذابیت ندارد.
از فیلمهایی که یک مقدار پیامی برای مخاطب دارد نیز استقبال میشود. طبعا ریزش مخاطب از شرایط دیگری نیز پیروی میکند. شما می دانید که شرایط اجتماعی نیز در این میان موثر است.
منظورتان دقیقا از شرایط اجتماعی چیست؟
شرایط اجتماعی و اقتصادی به این معنا که تورم به سرعت افزایش پیدا کرده است. فرهنگ مخصوصا در ایران همواره در آخرین بخش سبد خانوار مورد توجه قرار میگیرد. یعنی همه شرایط زندگی باید فراهم باشد در آن صورت اگر ببینند که یک فیلمی ساخته شده که میتواند پیامی داشته باشد و بتواند شرایط اجتماعی را برای بیننده به تصویر بکشد، در آن صورت است که از آن استقبال میشود.
از سوی دیگر سالن سینما یکی از چیزهایی است که نیاز به تبلیغ دارد. وقتی یک اثر فرهنگی اکران شود و شما هیچ تبلیغی برای آن نداشته باشید مسلم است که شاید خیلی از مردم نسبت به آن در بی خبری به سر ببرند.
یکی از مسائلی که چندی پیش وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی عنوان کرده بود این بود که گفته بود هیچ نگرانیای بابت تعطیلی سینماها نداریم چون گزینه دیگری مثل برنامههای تلویزیونی وجود دارد.
بله جناب وزیر این را فرموده بودند و واقعا جناب وزیر از مشکلات و وضعیتی که سینمای بخش خصوصی با آن دست و پنجه نرم میکند مطلع نیست.
سینمای ما به دو یا سه سینمای دولتی محدود شده و شاید همانها به دلیل شرایط و موقعیت خودشان فروش متوسطی داشته باشند، ولی به بقیه سینماها اگر نگاه کنید وقتی سینمایی نتواند معاش خودش را تامین کند، حقوق پرسنل خودش را بدهد و هزینه روزانه اش را پرداخت کند، در نهایت وضع سینماها به اینجا میرسد.
آیا جناب وزیر کمک کردند به سینماهای بخش خصوصی؟ خیلی از سینماهای بخش خصوصی در حال مصادره هستند. سینماهایی که به بانک بدهی دارند و رئیس سازمان سینمایی که باید به این امور رسیدگی کند و گزارش به وزیر بدهند در این خصوص متاسفانه این اقدام انجام نمیشود و اتفاقی نمیافتد.
چه تعداد سینما در حال حاضر در وضعیت ورشکستگی به سر میبرند؟
۹۵ درصد سینماهای ما در حالت ورشکستگی قرار دارند. اصلا فروش فیلمها پاسخگوی نیاز سینما نیست چه برسد به کمک به سرمایه گذاری در این بخش.
چندی پیش هم آقای شمقدری یک آماری ارائه داده بودند مبنی بر این که در دوره ایشان تعداد افراد سینمارو نسبت به سال ۷۶ و ۷۹ رشد داشته است.
والله این آمار را باید از خود جناب آقای شمقدری سوال بفرمایید.
به عقیده شما وضعیت الان تا چه اندازه با نحوه اکران فیلمها ارتباط دارد؟ این که بعضی از فیلمها نمایش داده نمیشود و مسائل دیگر؟
ما این را بارها و بارها با مسئولین وزارت ارشاد در میان گذاشتهایم و در این مورد صحبت کردهایم. ما تا زمانی که فیلم اکران نشده است با آن کاری نداریم.
یعنی فیلمهایی که پشت سد سانسور و ممیزی میمانند هیچ تاثیری بر روند کار شما ندارند؟
چرا ما میتوانیم این مسئله را به عنوان یک معضل اجتماعی مورد انتقاد قرار بدهیم. اما تا زمانی که یک فیلم پروانه نمایش ندارد در حوزه کار ما نیست که در مورد آن قضاوت کنیم.
ولی اگر فیلمی پروانه نمایش داشته باشد و جلوی اکران آن را بگیرند، آن موقع به ما ارتباط دارد و ما میتوانیم در مورد آن صحبت و مذاکره کنیم تا فیلم اگر ممکن است به مرحله اکران برسد.
راهکاری هم وجود داشته است که به مسئولین فرهنگی در خصوص جلوگیری از تعطیلی سینماهای کشور ارائه داده باشید؟
در تمام دنیا، تمامی سازمانها و مخصوصا شهرداریها از حیات سینماها حمایت میکنند. شما حساب کنید که شهرداری برای یک پارک هزینه میکند. مخصوصا جناب آقای قالیباف که خیلی علاقمند به مسائل فرهنگی است. ولی وقتی نوبت به سینما میرسد اصلا کوچکترین توجهی به این موضوع ندارند.
الان خود شهرداری از سینمایی که این وضعیت را دارد و ورشکسته است، شش درصد عوارض میگیرد. علاوه بر آن سازمانهای مالیاتی از این قبیل سینماها مالیات میگیرند، توجه کنید که اینها هزینه است. دولت میتواند به این شکل کمک کند که سینماهایی که الان به این روزگار افتادهاند مورد حمایت قرار بگیرند.
متاسفانه اینجا به جای اینکه به حیات این سینماها کمک شود، جلوی آنها را هم میگیرند.
پیش از این نیز انجمن سینماداران ایران در بیانیهای اعلام کرده بود که به دلیل افزایش هزینههای جاری سینماها، دیگر نمیتوان سالنهای سینما را باز نگه داشت.
بنابر آمار منتشر شده توسط وبسایت خبرآنلاین، سالانه «هفت فیلم» در ایران توقیف میشووند و از سوی دیگر در حال حاضر بیش از هراز شهر در ایران فاقد سینما هستند.
محمد قاصد اشرفی، رئیس انجمن سینماداران ایران و مدیر سینما «ماندانا» در خصوص علت ریزش مخاطبان سینما و بحران سالنهای سینما به رادیو فردا میگوید:
محمد قاصد اشرفی: ریزش مخاطب برمیگردد به فیلمها. فیلمهای ما از محتوای خوب برخوردار نیستند، فیلمنامهها از سوژه خوبی برخوردار نیستند و به معنای این است که برای مخاطب جذابیت ندارد.
از فیلمهایی که یک مقدار پیامی برای مخاطب دارد نیز استقبال میشود. طبعا ریزش مخاطب از شرایط دیگری نیز پیروی میکند. شما می دانید که شرایط اجتماعی نیز در این میان موثر است.
منظورتان دقیقا از شرایط اجتماعی چیست؟
شرایط اجتماعی و اقتصادی به این معنا که تورم به سرعت افزایش پیدا کرده است. فرهنگ مخصوصا در ایران همواره در آخرین بخش سبد خانوار مورد توجه قرار میگیرد. یعنی همه شرایط زندگی باید فراهم باشد در آن صورت اگر ببینند که یک فیلمی ساخته شده که میتواند پیامی داشته باشد و بتواند شرایط اجتماعی را برای بیننده به تصویر بکشد، در آن صورت است که از آن استقبال میشود.
از سوی دیگر سالن سینما یکی از چیزهایی است که نیاز به تبلیغ دارد. وقتی یک اثر فرهنگی اکران شود و شما هیچ تبلیغی برای آن نداشته باشید مسلم است که شاید خیلی از مردم نسبت به آن در بی خبری به سر ببرند.
یکی از مسائلی که چندی پیش وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی عنوان کرده بود این بود که گفته بود هیچ نگرانیای بابت تعطیلی سینماها نداریم چون گزینه دیگری مثل برنامههای تلویزیونی وجود دارد.
آقای قالیباف خیلی علاقمند به مسائل فرهنگی است، ولی وقتی نوبت به سینما میرسد اصلا کوچکترین توجهی به این موضوع ندارد. الان خود شهرداری از سینمایی که این وضعیت را دارد و ورشکسته است، شش درصد عوارض میگیرد.محمد قاصد اشرفی، رئیس انجمن سینماداران ایران
سینمای ما به دو یا سه سینمای دولتی محدود شده و شاید همانها به دلیل شرایط و موقعیت خودشان فروش متوسطی داشته باشند، ولی به بقیه سینماها اگر نگاه کنید وقتی سینمایی نتواند معاش خودش را تامین کند، حقوق پرسنل خودش را بدهد و هزینه روزانه اش را پرداخت کند، در نهایت وضع سینماها به اینجا میرسد.
آیا جناب وزیر کمک کردند به سینماهای بخش خصوصی؟ خیلی از سینماهای بخش خصوصی در حال مصادره هستند. سینماهایی که به بانک بدهی دارند و رئیس سازمان سینمایی که باید به این امور رسیدگی کند و گزارش به وزیر بدهند در این خصوص متاسفانه این اقدام انجام نمیشود و اتفاقی نمیافتد.
چه تعداد سینما در حال حاضر در وضعیت ورشکستگی به سر میبرند؟
۹۵ درصد سینماهای ما در حالت ورشکستگی قرار دارند. اصلا فروش فیلمها پاسخگوی نیاز سینما نیست چه برسد به کمک به سرمایه گذاری در این بخش.
چندی پیش هم آقای شمقدری یک آماری ارائه داده بودند مبنی بر این که در دوره ایشان تعداد افراد سینمارو نسبت به سال ۷۶ و ۷۹ رشد داشته است.
والله این آمار را باید از خود جناب آقای شمقدری سوال بفرمایید.
به عقیده شما وضعیت الان تا چه اندازه با نحوه اکران فیلمها ارتباط دارد؟ این که بعضی از فیلمها نمایش داده نمیشود و مسائل دیگر؟
ما این را بارها و بارها با مسئولین وزارت ارشاد در میان گذاشتهایم و در این مورد صحبت کردهایم. ما تا زمانی که فیلم اکران نشده است با آن کاری نداریم.
یعنی فیلمهایی که پشت سد سانسور و ممیزی میمانند هیچ تاثیری بر روند کار شما ندارند؟
چرا ما میتوانیم این مسئله را به عنوان یک معضل اجتماعی مورد انتقاد قرار بدهیم. اما تا زمانی که یک فیلم پروانه نمایش ندارد در حوزه کار ما نیست که در مورد آن قضاوت کنیم.
ولی اگر فیلمی پروانه نمایش داشته باشد و جلوی اکران آن را بگیرند، آن موقع به ما ارتباط دارد و ما میتوانیم در مورد آن صحبت و مذاکره کنیم تا فیلم اگر ممکن است به مرحله اکران برسد.
راهکاری هم وجود داشته است که به مسئولین فرهنگی در خصوص جلوگیری از تعطیلی سینماهای کشور ارائه داده باشید؟
در تمام دنیا، تمامی سازمانها و مخصوصا شهرداریها از حیات سینماها حمایت میکنند. شما حساب کنید که شهرداری برای یک پارک هزینه میکند. مخصوصا جناب آقای قالیباف که خیلی علاقمند به مسائل فرهنگی است. ولی وقتی نوبت به سینما میرسد اصلا کوچکترین توجهی به این موضوع ندارند.
الان خود شهرداری از سینمایی که این وضعیت را دارد و ورشکسته است، شش درصد عوارض میگیرد. علاوه بر آن سازمانهای مالیاتی از این قبیل سینماها مالیات میگیرند، توجه کنید که اینها هزینه است. دولت میتواند به این شکل کمک کند که سینماهایی که الان به این روزگار افتادهاند مورد حمایت قرار بگیرند.
متاسفانه اینجا به جای اینکه به حیات این سینماها کمک شود، جلوی آنها را هم میگیرند.