سارا شورد یکی از سه کوهنورد آمریکایی است که در ماه ژوییه ۲۰۰۹ در مرز ایران و عراق بازداشت شده و بیش از یک سال را در زندان اوین سپری کرد. وی حدود دو ماه و نیم پیش با وثیقه از زندان آزاد شد و به آمریکا بازگشت. دو کوهنورد دیگر شین باوئر، نامزد سارا و جاش فاتال هنوز در زندان هستند.
سارا شورد که در مصاحبه‌های قبلی خود نیز همواره بر ضرورت رفع سوء تفاهم و دشمنی ها بین ایران و آمریکا تاکید کرده بود در بخش دیدگاههای وب سایت سی‌ان‌ان با اشاره به تجارب شخصی خود می نویسد که زمان برقراری مناسبات بین ایران و آمریکا فرا رسیده است.
سارا شورد می‌نویسد در دوران بازداشت در زندان اوین یکی از زندانبان ها دو بار برای او گل آورده است و در برخی از لحظات که وی در اوج ناامیدی به گریه می افتاد همین زندانبان زن پیش او می آمد، او را در آغوش گرفته و دلداری می داد.
سارا شورد می‌افزاید که از زمان آزادی و بازگشت به آمریکا بسیاری در شگفت اند که چرا وی حکومت ایران و زندانبانهای خود را مورد حمله قرار نمی دهد و چرا از بهبود مناسبات بین ایران و آمریکا دفاع کرده و بر علاقه و احترام خود به مردمان خاورمیانه و فرهنگ اسلامی تاکید می کند.
سارا شورد در ادامه مطلب خود در بخش دیدگاههای سی ان ان می‌نویسد اگر مناسبات بین دولت‌های ایران و آمریکا بهتر بود، هیچگاه به خاطر یک سوء تفاهم، وی و دو کوهنورد آمریکایی دیگر این همه مدت در زندان نمی ماندند و شاید حکومت ایران هیچگاه آنها را به جاسوسی متهم نمی‌کرد.
به اعتقاد وی اختلافات دولت‌های ایران و آمریکا قابل حل است و دو دولت از طریق مذاکره و راه حل های دیپلماتیک باید این مشکلات را حل کنند و اگر آنها چنین نکنند در نهایت مردم دو کشور لطمه خواهند خورد.
سارا شورد با اشاره به مذاکرات هسته‌ای اخیر در ژنو می‌نویسد که ظاهراً هر دو طرف در ماه‌های اخیر موضع مثبتی اتخاذ کرده و به عنوان مثال دولت آمریکا گروه جندالله را در فهرست گروه‌های تروریستی قرار داده و این تصمیم موجب خوشنودی حکومت ایران شده است.
مسلما حل اختلافات و دشمنی‌های سی ساله یک مسیر طولانی و دشوار خواهد بود ولی اکنون بهترین شرایط برای گفت‌وگو است. من به امید آینده و نسل‌های بعدی و زندگی بهتر برای آنها است که از دولت خود و دولت ایران می خواهم از این فرصت برای بهبود مناسبات استفاده کنند.
سارا شورد یادآوری می کند که وی و نامزدش، شین باوئر، قبل از سفر به کردستان عراق حدود یک سال در دمشق زندگی می کردند. او به مهاجران و آوارگان عراقی انگلیسی درس می‌داد و شین به کار روزنامه‌نگاری مشغول بود. هدف و امید ما این بود که تصویر منفی مردم آمریکا از خاورمیانه و اسلام را تغییر داده و به ساختن پلی برای تماس بین دو طرف کمک کنیم.
وی باری دیگر خاطر نشان می کند که اگر روابط ایران و آمریکا به گونه دیگری بود و آمریکا در تهران سفارتخانه ای داشت، مسلما این سه کوهنورد سرنوشت متفاوتی داشتند. به گفته وی در غیاب مناسبات عادی بین ایران و آمریکا حداقل دو ماه طول کشید تا خانواده ها از سرنوشت ما مطلع شده و خود ما متوجه شویم که در چه شرایطی قرار گرفته ایم.
سارا شورد می گوید که دوران اسارت در ایران شرایط بسیار دشواری بوده تا حدی که در اولین ملاقات با دیپلمات های سوئیسی درزندان به سختی می توانست چند جمله ساده را به عنوان پیغامی برای خانواده خود بیان کند. ولی وی تاکید می کند که این تجربه دشوار وی و دو کوهنورد دیگر را برای مواجه شدن با مشکلات بزرگ در دنیای امروز آماده تر کرده است.
وی می گوید که در شرایط دشوار زندان با یک انتخاب بنیانی روبرو شدند. یک راه این بود که تحت تاثیر دشورای های آن ماهها مهمترین ارزش های خود را که نگاهی ورای تمایز فرهنگی و مذهبی به مردم جهان است به زیر پا گذاشته و فراموش کنیم و یا با حفظ همین ارزش ها انسانهای بهتری بوده و به سنت کهن آمریکا که برابری همگان با هر اعتقاد و نژادی است، وفادار بمانیم.
سارا شورد در ادامه مطلب خود در بخش دیدگاههای شبکه خبری سی ان ان می نویسد که در شرایط فعلی مهمترین مسئله برای وی آزادی دو کوهنورد دیگر شین باوئر و جاش فاتال است. در عین حال من سعی می کنم که از وقوع این حادثه برای دیگران جلوگیری کنم. من امیدوارم که رهبران دو کشور بتوانند تاریخ دشمنی و بن بست طولانی در روابط دو کشور را پشت سر گذاشته و درست مثل زندانبانی که برای من گل می آورد و من را دلداری می داد ملیت و تابعیت را فراموش کرده و معیارهای انسانی مشترک را مدنظر قرار دهند.
سارا شورد که در مصاحبه‌های قبلی خود نیز همواره بر ضرورت رفع سوء تفاهم و دشمنی ها بین ایران و آمریکا تاکید کرده بود در بخش دیدگاههای وب سایت سی‌ان‌ان با اشاره به تجارب شخصی خود می نویسد که زمان برقراری مناسبات بین ایران و آمریکا فرا رسیده است.
بیشتر بخوانید:
سارا شورد می‌نویسد در دوران بازداشت در زندان اوین یکی از زندانبان ها دو بار برای او گل آورده است و در برخی از لحظات که وی در اوج ناامیدی به گریه می افتاد همین زندانبان زن پیش او می آمد، او را در آغوش گرفته و دلداری می داد.
سارا شورد می‌افزاید که از زمان آزادی و بازگشت به آمریکا بسیاری در شگفت اند که چرا وی حکومت ایران و زندانبانهای خود را مورد حمله قرار نمی دهد و چرا از بهبود مناسبات بین ایران و آمریکا دفاع کرده و بر علاقه و احترام خود به مردمان خاورمیانه و فرهنگ اسلامی تاکید می کند.
سارا شورد در ادامه مطلب خود در بخش دیدگاههای سی ان ان می‌نویسد اگر مناسبات بین دولت‌های ایران و آمریکا بهتر بود، هیچگاه به خاطر یک سوء تفاهم، وی و دو کوهنورد آمریکایی دیگر این همه مدت در زندان نمی ماندند و شاید حکومت ایران هیچگاه آنها را به جاسوسی متهم نمی‌کرد.
به اعتقاد وی اختلافات دولت‌های ایران و آمریکا قابل حل است و دو دولت از طریق مذاکره و راه حل های دیپلماتیک باید این مشکلات را حل کنند و اگر آنها چنین نکنند در نهایت مردم دو کشور لطمه خواهند خورد.
سارا شورد با اشاره به مذاکرات هسته‌ای اخیر در ژنو می‌نویسد که ظاهراً هر دو طرف در ماه‌های اخیر موضع مثبتی اتخاذ کرده و به عنوان مثال دولت آمریکا گروه جندالله را در فهرست گروه‌های تروریستی قرار داده و این تصمیم موجب خوشنودی حکومت ایران شده است.
مسلما حل اختلافات و دشمنی‌های سی ساله یک مسیر طولانی و دشوار خواهد بود ولی اکنون بهترین شرایط برای گفت‌وگو است. من به امید آینده و نسل‌های بعدی و زندگی بهتر برای آنها است که از دولت خود و دولت ایران می خواهم از این فرصت برای بهبود مناسبات استفاده کنند.
سارا شورد یادآوری می کند که وی و نامزدش، شین باوئر، قبل از سفر به کردستان عراق حدود یک سال در دمشق زندگی می کردند. او به مهاجران و آوارگان عراقی انگلیسی درس می‌داد و شین به کار روزنامه‌نگاری مشغول بود. هدف و امید ما این بود که تصویر منفی مردم آمریکا از خاورمیانه و اسلام را تغییر داده و به ساختن پلی برای تماس بین دو طرف کمک کنیم.
وی باری دیگر خاطر نشان می کند که اگر روابط ایران و آمریکا به گونه دیگری بود و آمریکا در تهران سفارتخانه ای داشت، مسلما این سه کوهنورد سرنوشت متفاوتی داشتند. به گفته وی در غیاب مناسبات عادی بین ایران و آمریکا حداقل دو ماه طول کشید تا خانواده ها از سرنوشت ما مطلع شده و خود ما متوجه شویم که در چه شرایطی قرار گرفته ایم.
سارا شورد می گوید که دوران اسارت در ایران شرایط بسیار دشواری بوده تا حدی که در اولین ملاقات با دیپلمات های سوئیسی درزندان به سختی می توانست چند جمله ساده را به عنوان پیغامی برای خانواده خود بیان کند. ولی وی تاکید می کند که این تجربه دشوار وی و دو کوهنورد دیگر را برای مواجه شدن با مشکلات بزرگ در دنیای امروز آماده تر کرده است.
وی می گوید که در شرایط دشوار زندان با یک انتخاب بنیانی روبرو شدند. یک راه این بود که تحت تاثیر دشورای های آن ماهها مهمترین ارزش های خود را که نگاهی ورای تمایز فرهنگی و مذهبی به مردم جهان است به زیر پا گذاشته و فراموش کنیم و یا با حفظ همین ارزش ها انسانهای بهتری بوده و به سنت کهن آمریکا که برابری همگان با هر اعتقاد و نژادی است، وفادار بمانیم.
سارا شورد در ادامه مطلب خود در بخش دیدگاههای شبکه خبری سی ان ان می نویسد که در شرایط فعلی مهمترین مسئله برای وی آزادی دو کوهنورد دیگر شین باوئر و جاش فاتال است. در عین حال من سعی می کنم که از وقوع این حادثه برای دیگران جلوگیری کنم. من امیدوارم که رهبران دو کشور بتوانند تاریخ دشمنی و بن بست طولانی در روابط دو کشور را پشت سر گذاشته و درست مثل زندانبانی که برای من گل می آورد و من را دلداری می داد ملیت و تابعیت را فراموش کرده و معیارهای انسانی مشترک را مدنظر قرار دهند.
