استیون هاوکینگ، کیهان‌شناس برجسته بریتانیایی، تا کنون تهدیدهای زیادی را در مقابل بشریت برشمرده و در تازه‌ترین اظهارنظر «خشونت انسان» را عاملی مهلک در برابر تمدن دانسته‌است.
به نوشته روزنامه «واشینگتن پُست»، هفته گذشته پروفسور هاوکینگ در پاسخ به این پرسش که فکر می‌کند بزرگترین کاستی بشریت چیست گفت: «انسان‌ها همچنان به شکلی بلاهت‌آمیز خشن هستند - در حالی که اکنون مدت‌ها است که فرگشت (تکامل) آدمی او را به مرحله‌ای از رشد رسانده که رفتار خشن دیگر برایش سودمند نیست».
نابغه دنیای فیزیک نظری در ادامه تأکید کرد که «اگر به دست من بود بیشتر از همه دوست داشتم خشونت آدمی را درمان کنم. شاید این نوع رفتار در زمان انسان‌های غارنشین برای بقای بشر فایده داشته و به او کمک می‌کرده که خوراک بیشتر، قلمرویی بزرگتر یا جُفت بهتری برای تولید مثل پیدا کند، اما در شرایط کنونی این صفت تنها برای همه ما نابودی به همراه خواهد داشت».
هاوکینگ در این مورد تأکید می‌کند که جنگ‌افزارهای هسته‌ای در برخی کشورها می‌توانند «پایان تمدن بشری و چه بسا پایان نوع بشر را رقم بزنند».
او می‌گوید که خشونت انسان نه تنها دیگر موضوعیت خود را از دست داده بلکه پیشرفت‌های فناوری، برای نمونه فناوری جنگ‌افزار هسته‌ای، باعث شده تا یک گروه کوچک از انسان‌ها با مقدار کمی تلاش قادر به وارد کردن خساراتی جبران‌ناپذیر باشند.
پیشینه هاوکینگ
به تازگی نام هاوکینگ به دلیل موفقیت فیلم «تئوری همه چیز» بار دیگر در رسانه‌های مختلف جهان مطرح شد. فیلم که درباره زندگی این دانشمند پرآوازه است بخش‌هایی از زندگی او را به تصویر کشیده و «ادی ردمین» در آن نقش هاوکینگ را بازی می‌کند، نقشی که چند روز پیش، سوم اسفند ماه، اسکار بهترین بازیگر مرد را نصیب این هنرپیشه جوان کرد.
پیشتر، هاوکینگ در دو اعلام نظر جداگانه درباره هرگونه تلاش برای برقراری تماس با موجودات فضایی هشدار داده بود و گفته بود که چنین اقدامی می‌تواند برای نسل بشر «فاجعه‌آمیز» باشد. او در یک مصاحبه تلویزیونی برای شبکه «دیسکاوری» تأکید کرده بود: «اگر موجودات فضایی به دیدار ما بیایند به نظر من پیامد آن مثل کشف قاره آمریکا توسط کریستف کلمب خواهد بود. می‌دانید که نتیجه این سفر برای بومیان آمریکا چندان مطلوب نبود.»
این کیهان‌شناس و نویسنده بریتانیایی اندکی بعد با همراهی شخصیت‌هایی مانند «بیل گیتس»، پایه‌گذار شرکت مایکروسافت و «ایلان ماسک» پایه‌گذار شرکت هوافضای «اسپیس اکس»، درباره «ماشین‌هایی که می‌توانند فکر کنند» ابراز نگرانی کرده بود. همزمان صدها پژوهشگر و استاد دانشگاه با امضای نامه‌ای سرگشاده خواستار آن شده بودند که سازوکارهایی برای پیشگیری از «رشد هوش [مصنوعی] بدون کنترل بشر» آماده و اجرا شوند.
پروفسور هاوکینگ از سال ۱۹۶۳ میلادی به نوعی بیماری دستگاه عصبی مبتلا بوده که رفته رفته او را به فلج عمومی دچار ساخته‌است.
هاوکینگ که در دهه ۱۹۸۰ می‌توانست با حرکت خفیف انگشت شست خود نشانگر رایانه را برای نوشتن جمله‌های کامل هدایت کند، بعدها با وخیم شدن وضعیت سلامتش مجبور به استفاده از نوعی سامانه رایانه‌ای شد که به کمک یک حسگر تعبیه شده در عینکش حرکت‌های جزئی گونه او را تشخیص می‌دهد.
