خبرگزاری مهر روز دوشنبه ۱۴ مهر، از «قصد» شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران برای کنار گذاشتن «سرمایهگذاران» ونزوئلایی از پروژه پتروشیمی مشترک ایران و ونزوئلا (ونیران) و «اولتیماتوم» این شرکت به این سرمایهگذاران خبر داد.
به گزارش این خبرگزاری این پروژه پس از گذشت هفت سال از زمان شروع تاکنون «هیچگونه» پیشرفتی نداشته و «حتی» منابع مالی و اعتباری آن نیز تامین نشدهاست.
مرضیه شاهدایی، مدیر طرحهای شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران، به خبرگزاری مهر گفت که تاکنون کشور ونزوئلا «هیچ گونه» مشارکت مالی و فنی در روند احداث این مجتمع پتروشیمی در عسلویه نداشتهاست.
به گفته خانم شاهدایی، تمامی فعالیتهای فنی و مطالعاتی احداث این طرح پتروشیمی با سرمایهگذاری ایران انجام شدهاست.
وی با اشاره به «مکاتبات گسترده» با طرف ونزوئلایی گفت که «به احتمال زیاد» در کمیته بررسی طرحهای پتروشیمی، سرمایهگذار ونزوئلایی این پروژه تغییر خواهد کرد.
پروژه احداث یک مجتمع مشترک پتروشیمی بین جمهوری اسلامی ایران و ونزوئلا، روز دوشنبه ۱۱ تیر ۱۳۸۶ با حضور محموداحمدینژاد و هوگو چاوز، روسای جمهور وقت دو کشور، در عسلویه آغاز شد.
براساس محاسبات انجام شده برای ساخت این مجتمع پتروشیمی به حدود ۵۰۰ میلیون دلار سرمایهگذاری نیاز بود.
براساس گزارشها این مجتمع پتروشیمی بنا بود با سهم و مشارکت ۵۱درصدی شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران و سهم و مشارکت ۴۹ درصدی پتروشیمی ونزوئلا احداث شود.
براساس توافق انجام شده همچنین بنا بود در کنار ساخت پتروشیمی ونیران در عسلویه، پروژهای مشابه با سرمایهگذاری ایران در ونزوئلا احداث شود.
مدیر طرحهای شرکت ملی صنایع پتروشیمی اما میگوید که «از این پروژه هم خبری نیست.»
به گزارش خبرگزاری مهر ایران و ونزوئلا در دوران ریاست جمهوری محمود احمدینژاد همکاریهای متعددی همچون ایجاد شرکت نفتکش مشترک، ساخت پالایشگاه نفت در سوریه، توسعه فاز ۱۲ پارس جنوبی در ایران و دوبوکوبی در ونزوئلا را آغاز کردند که هیچیک از این توافقها تاکنون اجرایی نشدهاست.
در اردیبهشت ماه رسانههای ایران خبر داده بودند که دفتر شرکت ملی نفت ایران در ونزوئلا کار خود را به طور کامل متوقف کردهاست.
محمدجواد شمس مدیر عامل شرکت پتروپارس، وابسته به شرکت ملی نفت ایران، روز چهارشنبه ۱۷ اردیبهشت به خبرگزاری مهر گفته بود که بعد از مذاکرات طولانی این شرکت با شرکت ملی نفت ونزوئلا، در نهایت این مذاکرات منجر به آغاز همکاریهای مشترک بین دو طرف به منظور توسعه میادین نفتی این کشور نشد.
۱۸ فروردین ماه نیز خبرگزاری مهر گزارش داد که به دستور بیژن نامدار زنگنه، وزیر نفت، دفتر شرکت ملی نفت ایران در بولیوی تعطیل شد.
این گزارش با استناد به گفتههای رکنالدین جوادی مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران علت امر را «غیر اقتصادی» بودن (پروژههای بولیوی) اعلام کرده بود.
ایران با بولیوی نیز در دوران ریاست جمهوری احمدینژاد تفاهمنامههایی برای توسعه پنج میدان نفت و گاز، همچنین یک پالایشگاه و یک پتروشیمی امضا کرد، پروژههایی که توسعه آنها هیچگاه آغاز نشد.
در همین حال، سال گذشته دفتر منطقهای شرکت ملی نفت ایران در سانتاکروز اکوادر تعطیل شد و برخی از فعالیتهای مشترک نفتی با کشورهای منطقه آمریکای جنوبی همچون ونزوئلا، اکوادر، بولیوی و نیکاراگوئه به حالت تعلیق درآمد.
رکنالدین جوادی معاون وزیر نفت سال گذشته با تائید تعطیل شدن دفتر شرکت ملی نفت ایران در آمریکای جنوبی، گفته بوذ: «از بولیوی خارج شدهایم و دفتر بولیوی تعطیل شدهاست، ضمن آنکه بسیاری از دفاتر دیگر نفتی آمریکای لاتین به دلیل غیر اقتصادی بودن به تدریج تعطیل میشوند.»
مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران با اعلام اینکه سرمایهگذاری نفتی در منطقه آمریکای جنوبی واقعا توجیه اقتصادی نداشت و بیشتر به پشتوانه اهداف سیاسی دنبال میشد، تاکید کرده بود: «شرکت ملی نفت ایران را باید اقتصادی اداره کرد نه سیاسی.»