براساس پژوهش‌های جدید یک مجسمه بی‌نظیر و بسیار گران‌بها که در سال‌های دهه ۱۹۳۰ توسط عوامل آلمان نازی از تبت به سرقت رفته بود از یک سنگ آسمانی که حدود پانزده هزار سال پیش به زمین اصابت کرده، تراشیده شده‌است.
به روی قسمت شکم این مجسمه هزارساله نقشی شبیه صلیب شکسته حک شده‌است که برای بودائیان کهن نماد خوشبختی قلمداد می‌شده‌است. این نشان بعدها توسط آلمان نازی تقلید شد و به نماد رسمی این حزب و حکومت آن بدل شد.
به نوشته نشریه «تایمز آو مالتا» نتایج پژوهش‌های جدید نشان می‌دهد که این مجسمه از جنس یک نوع آلیاژ آهن است که ترکیب قلع در آن بسیار بالا است و معمولا این آلیاژ در اجرام آسمانی و شهاب‌سنگ‌هایی که به سطح زمین اصابت می‌کنند یافت می‌شود.
به نوشته «ای بی سی»، قدمت این تندیس حدود هزار سال است. ارتفاع آن ۲۴ سانتی‌متر و وزن آن حدود ۱۰ کیلوگرم است. این مجسمه تمثال «ویسراوانا»، ایزد اساطیری بودایی است و در میان کارشناسان هنر باستان به مجسمه «مرد آهنین» شهرت پیدا کرده‌است.
این مجسمه پیش از آغاز جنگ جهانی دوم در جریان یک عملیات شناسایی ماموران اس.اس که برای جستجو در مورد ریشه‌های نژاد آریایی به تبت رفته بودند به سرقت رفته‌است. پس از سال‌ها این مجسمه از یک کلکسیون خصوصی سر درآورد و تا سال ۲۰۰۷ که در یک حراج آثار عتیقه به نمایش گذاشته شد هیچکس از وجود و محل آن خبری نداشت.
صاحب جدید این اثر به دکتر المار بوخنر از کارشناسان باستان‌شناسی دانشگاه اشتوتگارت مراجعه کرد تا برای یافتن سوابق این مجسمه به وی کمک کند. گروه پژوهشی دانشگاه اشتوتگارت توانست این نکته را کشف کند که این مجسمه به سقوط یک شهاب‌سنگ در مرزهای شرق سیبری و مغولستان که بین ۱۰ تا ۲۰ هزار سال پیش روی داده‌است، ارتباط دارد.
آزمایش‌های بعدی نشان داد که این مجسمه از آلیاژی ساخته شده که فقط در اجرام آسمانی وجود دارد و به ندرت روی سطح کره زمین می توان آن را یافت. جویندگان طلا در مرزهای سیبری و مغولستان در سال ۱۹۱۳ بخشهایی از ذرات خاکستر به جا مانده از اصابت این شهاب‌سنگ را یافتند اما موادی که این مجسمه از آن تراشیده شده قرن‌ها پیش، از این نقطه جمع‌آوری شده‌است.
از دیرباز بسیاری از تمدن‌ها و ادیان بشری اجرام آسمانی را معجزه‌های خدایان می‌دانستند و بسیاری از خنجرها و جواهرات کهن از آلیاژهایی ساخته شده‌اند که در سنگ‌های آسمانی کشف می‌شدند. اما ردیابی و شناخت منبع اولیه این مواد و اشیا ساخته شده از آنها کار دشواری است.
پژوهشگران دانشگاه اشتوتگارت از کشف خود تعجب کرده و می‌گویند اگر تشخیص آنها در مورد منبع اصلی این ماده و دوران ساخته شدن آن درست باشد این مجسمه واقعا بی‌نظیر است و آن را باید یکی از اسرار بزرگ جهان تلقی کرد.
به روی قسمت شکم این مجسمه هزارساله نقشی شبیه صلیب شکسته حک شده‌است که برای بودائیان کهن نماد خوشبختی قلمداد می‌شده‌است. این نشان بعدها توسط آلمان نازی تقلید شد و به نماد رسمی این حزب و حکومت آن بدل شد.
به نوشته نشریه «تایمز آو مالتا» نتایج پژوهش‌های جدید نشان می‌دهد که این مجسمه از جنس یک نوع آلیاژ آهن است که ترکیب قلع در آن بسیار بالا است و معمولا این آلیاژ در اجرام آسمانی و شهاب‌سنگ‌هایی که به سطح زمین اصابت می‌کنند یافت می‌شود.
به نوشته «ای بی سی»، قدمت این تندیس حدود هزار سال است. ارتفاع آن ۲۴ سانتی‌متر و وزن آن حدود ۱۰ کیلوگرم است. این مجسمه تمثال «ویسراوانا»، ایزد اساطیری بودایی است و در میان کارشناسان هنر باستان به مجسمه «مرد آهنین» شهرت پیدا کرده‌است.
این مجسمه پیش از آغاز جنگ جهانی دوم در جریان یک عملیات شناسایی ماموران اس.اس که برای جستجو در مورد ریشه‌های نژاد آریایی به تبت رفته بودند به سرقت رفته‌است. پس از سال‌ها این مجسمه از یک کلکسیون خصوصی سر درآورد و تا سال ۲۰۰۷ که در یک حراج آثار عتیقه به نمایش گذاشته شد هیچکس از وجود و محل آن خبری نداشت.
صاحب جدید این اثر به دکتر المار بوخنر از کارشناسان باستان‌شناسی دانشگاه اشتوتگارت مراجعه کرد تا برای یافتن سوابق این مجسمه به وی کمک کند. گروه پژوهشی دانشگاه اشتوتگارت توانست این نکته را کشف کند که این مجسمه به سقوط یک شهاب‌سنگ در مرزهای شرق سیبری و مغولستان که بین ۱۰ تا ۲۰ هزار سال پیش روی داده‌است، ارتباط دارد.
آزمایش‌های بعدی نشان داد که این مجسمه از آلیاژی ساخته شده که فقط در اجرام آسمانی وجود دارد و به ندرت روی سطح کره زمین می توان آن را یافت. جویندگان طلا در مرزهای سیبری و مغولستان در سال ۱۹۱۳ بخشهایی از ذرات خاکستر به جا مانده از اصابت این شهاب‌سنگ را یافتند اما موادی که این مجسمه از آن تراشیده شده قرن‌ها پیش، از این نقطه جمع‌آوری شده‌است.
از دیرباز بسیاری از تمدن‌ها و ادیان بشری اجرام آسمانی را معجزه‌های خدایان می‌دانستند و بسیاری از خنجرها و جواهرات کهن از آلیاژهایی ساخته شده‌اند که در سنگ‌های آسمانی کشف می‌شدند. اما ردیابی و شناخت منبع اولیه این مواد و اشیا ساخته شده از آنها کار دشواری است.
پژوهشگران دانشگاه اشتوتگارت از کشف خود تعجب کرده و می‌گویند اگر تشخیص آنها در مورد منبع اصلی این ماده و دوران ساخته شدن آن درست باشد این مجسمه واقعا بی‌نظیر است و آن را باید یکی از اسرار بزرگ جهان تلقی کرد.
