اگر اوضاع همین طور پیش برود داروخانهها تعطیل میشوند یا در بهترین حالت مجبورند به جای دارو، شامپو و وسایل بهداشتی و آرایشی بفروشند.
رهبر مژدهی آذر، رئیس انجمن داروسازان ایران میگوید احتمالهایی تا این حد دردسرساز به خاطر افزایش ناگهانی و نجومی مالیات داروخانهها در ایران است. موضوعی که انجمن داروسازان را واداشته تا نامهای در اعتراض به وزیر امور اقتصاد و دارایی بنویسند.
مالیات ۵۰۰ هزار تومانی داروخانهها ناگهان به ۲۰ میلیون تومان رسیدهاست.
افزایش چشمگیر و بیش از آن، ناگهانی و غافلگیرکننده که داروخانهدارها بتوانند با آن کنار بیایند.
از سوی دیگر مشکلات داروخانهها با بیمههای درمانی هم از مشکلات قدیمی و ریشهدار بخش دارو در ایران است.
رئیس انجمن داروسازان ایران به خبر آنلاین گفتهاست که قراردادهای سازمانهای بیمهگر با داروخانهها تحمیلی و یکطرفه است و داروخانهداران سالهاست به آن اعتراض دارند.
به گفته همین مقام مسئول، داروخانهها در حال حاضر دستکم پنج ماه از بیمههای درمانی طلبکارند، اما ناگزیرند دفترچههای بیمه بیماران را که به هر حال به امید بیمه به داروخانهها مراجعه میکنند، بپذیرند.
رهبر مژدهی آذر، رئیس انجمن داروسازان ایران اعلام کردهاست که همه مشکلات در کنار افزایش ناگهانی مالیات داروخانهها سبب شده تا نامهای خطاب به وزیر اقتصاد بنویسند و در صورت پاسخگو نبودن او تصمیم دارند تجمعی در اعتراض به این مسئله هم برگزار کنند.
این نخستین بار نیست که اصناف با افزایش ناگهانی مالیات روبرو میشوند.
پیشتر هم اصنافی مثل پارچهفروشها یا طلافروشها با مشکل مشابه روبرو شده بودند.
با این حال اما، تحلیلگران اقتصادی سهم مالیاتی دولت را عنصر مهمی از اقتصاد پویا میدانند و میگویند مالیات در کشورهای پیشرفته بسیار بالاتر از ایران است.
سعید لیلاز، اقتصاددان، پیشتر در گفتوگویی که در فضای مجازی قابل دسترسی است این طور تحلیل کرده بود:
سهم مالیات در تولید ناخالص داخلی ایران در حال حاضر ۷ درصد است. که در کشورهای پیشرفتهتر یا کشورهایی که درآمد نفتی ندارند، این رقم بین ۲۰ تا ۳۰ درصد است.
در واقع سهم درآمد مالیاتی در هزینههای دولت میتواند سه برابر باشد و افزایش پیدا کند.
این مسئله این امر را گریزناپذیر میکند که دولت ایران در وهله اول تا آنجایی که میتواند روی درآمدهای مالیاتی بیشتر حساب کند و در وهله دوم، از هزینههایش بکاهد.
اما آن چه صنف داروساز و داروخانهدار را در این ماجرا با اصنافی مثل طلا یا پارچهفروش متفاوت میکند نیاز فوری و حیاتی شهروندان به داروست.
دارو به مرگ و زندگی شهروندان بستگی دارد. کما اینکه با تنش در بازار ارز که در ماههای اخیر همه چیز را تحت تاثیر خود قرار داد، بازار دارو هم آسیب در خور توجهی دید و قیمت داروها از حیاتی گرفته تا معمولی ناگهان به شدت افزایش پیدا کرد.
از سوی دیگر تحریمها سبب نایابی بسیاری از اقلام دارویی شده و این یعنی همین حالا هم بازار دارو در ایران چندان عادی و خالی از بحران نیست.
برخی داروخانهداران در تهران از افزایش چندباره قیمت دارو در ایران در سال جدید خبر میدهند.
یکی از داروخانهداران میگوید: معمولا هر سال یک بار یا دو بار افزایش قیمت بودهاست ولی امسال بسیاری از داروها حتی تا پنج یا شش بار افزایش قیمت داشتند.
چیزی نزدیک به پنج هزار قلم دارو را میشود اسم برد و تقریبا این موضوع در مورد بیشتر داروها صدق میکند.
ما در داروهای جانبی حتی تا ۶۰ درصد افزایش قیمت را دیدهایم ولی در مورد داروهای اصلی مثل داروهای فشارخونی، قلبی یا داروهایی از این قبیل میزان رشد قیمتها کمتر بودهاست.
ولی در مورد همین داروها هم مقداری رشد قیمت وجود داشتهاست.
مثلا ممکن است الان در اخبار اعلام کنند که فلان دارو فقط دو درصد افزایش یافتهاست. یا پنج درصد تغییر کردهاست. گر چه از یک زاویه دروغ نگفتهاند ولی این پنج درصد در پنج مقطع زمانی تکرار شدهاست.
اینجاست که افزایش مالیات داروخانهداران ممکن است به افزایش دوباره بهای دارو ختم شود.
اگر چه رئیس انجمن داروسازان ایران میگوید که داروخانهها نمیتوانند خودسرانه این نرخها را بالا ببرند و بیشتر ممکن است به سوی تعطیلی کشانده شوند.
رهبر مژدهی آذر، رئیس انجمن داروسازان ایران میگوید احتمالهایی تا این حد دردسرساز به خاطر افزایش ناگهانی و نجومی مالیات داروخانهها در ایران است. موضوعی که انجمن داروسازان را واداشته تا نامهای در اعتراض به وزیر امور اقتصاد و دارایی بنویسند.
مالیات ۵۰۰ هزار تومانی داروخانهها ناگهان به ۲۰ میلیون تومان رسیدهاست.
افزایش چشمگیر و بیش از آن، ناگهانی و غافلگیرکننده که داروخانهدارها بتوانند با آن کنار بیایند.
از سوی دیگر مشکلات داروخانهها با بیمههای درمانی هم از مشکلات قدیمی و ریشهدار بخش دارو در ایران است.
رئیس انجمن داروسازان ایران به خبر آنلاین گفتهاست که قراردادهای سازمانهای بیمهگر با داروخانهها تحمیلی و یکطرفه است و داروخانهداران سالهاست به آن اعتراض دارند.
به گفته همین مقام مسئول، داروخانهها در حال حاضر دستکم پنج ماه از بیمههای درمانی طلبکارند، اما ناگزیرند دفترچههای بیمه بیماران را که به هر حال به امید بیمه به داروخانهها مراجعه میکنند، بپذیرند.
رهبر مژدهی آذر، رئیس انجمن داروسازان ایران اعلام کردهاست که همه مشکلات در کنار افزایش ناگهانی مالیات داروخانهها سبب شده تا نامهای خطاب به وزیر اقتصاد بنویسند و در صورت پاسخگو نبودن او تصمیم دارند تجمعی در اعتراض به این مسئله هم برگزار کنند.
این نخستین بار نیست که اصناف با افزایش ناگهانی مالیات روبرو میشوند.
پیشتر هم اصنافی مثل پارچهفروشها یا طلافروشها با مشکل مشابه روبرو شده بودند.
با این حال اما، تحلیلگران اقتصادی سهم مالیاتی دولت را عنصر مهمی از اقتصاد پویا میدانند و میگویند مالیات در کشورهای پیشرفته بسیار بالاتر از ایران است.
سعید لیلاز، اقتصاددان، پیشتر در گفتوگویی که در فضای مجازی قابل دسترسی است این طور تحلیل کرده بود:
سهم مالیات در تولید ناخالص داخلی ایران در حال حاضر ۷ درصد است. که در کشورهای پیشرفتهتر یا کشورهایی که درآمد نفتی ندارند، این رقم بین ۲۰ تا ۳۰ درصد است.
در واقع سهم درآمد مالیاتی در هزینههای دولت میتواند سه برابر باشد و افزایش پیدا کند.
این مسئله این امر را گریزناپذیر میکند که دولت ایران در وهله اول تا آنجایی که میتواند روی درآمدهای مالیاتی بیشتر حساب کند و در وهله دوم، از هزینههایش بکاهد.
اما آن چه صنف داروساز و داروخانهدار را در این ماجرا با اصنافی مثل طلا یا پارچهفروش متفاوت میکند نیاز فوری و حیاتی شهروندان به داروست.
دارو به مرگ و زندگی شهروندان بستگی دارد. کما اینکه با تنش در بازار ارز که در ماههای اخیر همه چیز را تحت تاثیر خود قرار داد، بازار دارو هم آسیب در خور توجهی دید و قیمت داروها از حیاتی گرفته تا معمولی ناگهان به شدت افزایش پیدا کرد.
از سوی دیگر تحریمها سبب نایابی بسیاری از اقلام دارویی شده و این یعنی همین حالا هم بازار دارو در ایران چندان عادی و خالی از بحران نیست.
برخی داروخانهداران در تهران از افزایش چندباره قیمت دارو در ایران در سال جدید خبر میدهند.
یکی از داروخانهداران میگوید: معمولا هر سال یک بار یا دو بار افزایش قیمت بودهاست ولی امسال بسیاری از داروها حتی تا پنج یا شش بار افزایش قیمت داشتند.
چیزی نزدیک به پنج هزار قلم دارو را میشود اسم برد و تقریبا این موضوع در مورد بیشتر داروها صدق میکند.
ما در داروهای جانبی حتی تا ۶۰ درصد افزایش قیمت را دیدهایم ولی در مورد داروهای اصلی مثل داروهای فشارخونی، قلبی یا داروهایی از این قبیل میزان رشد قیمتها کمتر بودهاست.
ولی در مورد همین داروها هم مقداری رشد قیمت وجود داشتهاست.
مثلا ممکن است الان در اخبار اعلام کنند که فلان دارو فقط دو درصد افزایش یافتهاست. یا پنج درصد تغییر کردهاست. گر چه از یک زاویه دروغ نگفتهاند ولی این پنج درصد در پنج مقطع زمانی تکرار شدهاست.
اینجاست که افزایش مالیات داروخانهداران ممکن است به افزایش دوباره بهای دارو ختم شود.
اگر چه رئیس انجمن داروسازان ایران میگوید که داروخانهها نمیتوانند خودسرانه این نرخها را بالا ببرند و بیشتر ممکن است به سوی تعطیلی کشانده شوند.