سه سال از حصر خانگی و محبوس کردن زهرا رهنورد، میرحسین موسوی و مهدی کروبی می‌گذرد. با گذشت حدود شش ماه از روی کار آمدن دولت حسن روحانی و وعده رئیس جمهور جدید برای پایان دادن به حصر، امیدها برای آزادی این افراد هنوز ناامید نشده‌است.
تعدادی از هواداران رهبران معترضان به نتایج انتخابات ریاست جمهوری در سال ۸۸، شنبه ۲۶ بهمن در پاریس مراسمی برگزار کردند. بابک امیرخسروی، حسن یوسفی اشکوری، رجبعلی مزروعی و اردشیر امیرارجمند در این مراسم سخنرانی کردند.
سایت‌های نزدیک به «جنبش سبز» نیز خبر داده‌اند که جمعه، شنبه و یکشنبه (دوم، سوم و چهارم اسفند)، مراسم جداگانه‌ای در اعتراض به «تداوم حصر خانگی و بازداشت غیر قانونی رهبران جنبش سبز برای سه سال و برای همدلی با زندانیان سیاسی در ایران» در وین اتریش، گوتنبرگ سوئد و کلن آلمان برگزار خواهد شد.
این سایت‌ها از برگزاری مراسم مشابه دیگری در واشینگتن، پایتخت ایالات متحده، نیز خبر داده‌اند.
سایت خبری کلمه، که مواضع میرحسین موسوی و نزدیکان او را منعکس می‌کند، در روزهای اخیر نامه‌ای را بر روی این سایت قرار داده و از تمام مردم دعوت کرده که آن را امضا کنند.
این نامه خطاب به حسن روحانی، رئیس جمهور ایران است و در آن، ضمن حمایت از برنامه‌های او گفته شده که حصر مهدی کروبی، زهرا رهنورد و میرحسین موسوی، «تاثیرات روانی منفی و عمیقی بر روی بخش بزرگی از جامعه گذاشته، تصویر ایران را در منظر جهانیان مخدوش ساخته و به یکی از موانع تحقق بیش از پیش همبستگی ملی و عبور از موانع فراوان پیش رو برای فردایی بهتر تبدیل شده‌است.»
در ادامه این نامه گفته شده که «تداوم این روندِ مخالف منافع ملی و غیر عادلانه» در زمانی که به گفته نویسندگانش، مردم به دولت آقای روحانی «امید بسته‌اند، نه تنها با تدبیر ناسازگار، که امیدسوز است.»
این نامه را به جز تعدادی زیادی از زندانیان و فعالان سیاسی و اجتماعی، حدود ۱۰ هزار نفر امضا کرده‌اند.
اردشیر امیرارجمند، مشاور میرحسین موسوی به رادیو فردا می‌گوید: «این‌گونه حرکات قطعاً مؤثر است. یادآوری یک عمل غیر قانونی و غیر اخلاقی هم وظیفه‌ای همگانی است و هم به تحول فرهنگی، اجتماعی و سیاسی کشور کمک می‌کند.»
به گفته آقای امیرارجمند، این‌گونه اقدامات «صدای مردم را به مقام‌های کشور می‌رساند، افکار عمومی را آگاه می‌کند و به مشارکت عمومی در داخل و خارج از کشور منجر می‌شود.»
بسیاری از ناظران معتقدند که یکی از اصلی‌ترین دلایل پیروزی حسن روحانی در انتخابات گذشته ریاست جمهوری، وعده‌های او برای آزادی فضای سیاسی، زندانیان سیاسی و پایان حصری است که از زمستان ۱۳۸۹ شروع شد و هنوز ادامه دارد.
علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی به تازگی گفته که تصمیم حصر میرحسین موسوی و مهدی کروبی و همسران آنها، در شورای عالی امنیت ملی (به ریاست محمود احمدی‌نژاد و دبیری سعید جلیلی) گرفته شد و پایان دادن به این تصمیم هم بر عهده این شورا است که اکنون حسن روحانی ریاستش را بر عهده دارد و دبیرش علی شمخانی است.
اما مقام‌های ارشدی مانند غلامحسین محسنی اژه‌ای، دادستان کل کشور و سخنگوی قوه قضائیه گفته‌اند که افرادی بی‌جهت برای آزادی «سران فتنه» تلاش می‌کنند اما این تلاش بی‌نتیجه خواهد ماند.
افرادی مانند احمد جنتی، دبیر شورای نگهبان هم وجود دارند که معتقدند اساساً زنده ماندن افراد در حصر، به خاطر «رأفت اسلامی نظام» بوده‌است.
اردشیر امیرارجمند می‌گوید: «یک جدال در درون حکومت بر سر آزادی یا عدم آزادی این رهبران جنبش سبز وجود دارد و عده‌ای که حتی در الیگارشی قدرت هم در اقلیت هستند، سعی می‌کنند به هر ترتیبی تلاش‌هایی که برای آزادی آنها انجام می‌شود بی‌نتیجه بگذارند و افراد مختلف را از پیگیری تلاش‌ها ناامید کنند.»
او با ابراز امیدواری درباره آزادی میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی می‌گوید که «سود دولت آقای روحانی» هم در همین مسئله است: «هر چقدر این اتفاق دیرتر رخ دهد به ضرر همه است حتی همان الیگارشی قدرت.»
تعدادی از هواداران رهبران معترضان به نتایج انتخابات ریاست جمهوری در سال ۸۸، شنبه ۲۶ بهمن در پاریس مراسمی برگزار کردند. بابک امیرخسروی، حسن یوسفی اشکوری، رجبعلی مزروعی و اردشیر امیرارجمند در این مراسم سخنرانی کردند.
سایت‌های نزدیک به «جنبش سبز» نیز خبر داده‌اند که جمعه، شنبه و یکشنبه (دوم، سوم و چهارم اسفند)، مراسم جداگانه‌ای در اعتراض به «تداوم حصر خانگی و بازداشت غیر قانونی رهبران جنبش سبز برای سه سال و برای همدلی با زندانیان سیاسی در ایران» در وین اتریش، گوتنبرگ سوئد و کلن آلمان برگزار خواهد شد.
این سایت‌ها از برگزاری مراسم مشابه دیگری در واشینگتن، پایتخت ایالات متحده، نیز خبر داده‌اند.
سایت خبری کلمه، که مواضع میرحسین موسوی و نزدیکان او را منعکس می‌کند، در روزهای اخیر نامه‌ای را بر روی این سایت قرار داده و از تمام مردم دعوت کرده که آن را امضا کنند.
این نامه خطاب به حسن روحانی، رئیس جمهور ایران است و در آن، ضمن حمایت از برنامه‌های او گفته شده که حصر مهدی کروبی، زهرا رهنورد و میرحسین موسوی، «تاثیرات روانی منفی و عمیقی بر روی بخش بزرگی از جامعه گذاشته، تصویر ایران را در منظر جهانیان مخدوش ساخته و به یکی از موانع تحقق بیش از پیش همبستگی ملی و عبور از موانع فراوان پیش رو برای فردایی بهتر تبدیل شده‌است.»
در ادامه این نامه گفته شده که «تداوم این روندِ مخالف منافع ملی و غیر عادلانه» در زمانی که به گفته نویسندگانش، مردم به دولت آقای روحانی «امید بسته‌اند، نه تنها با تدبیر ناسازگار، که امیدسوز است.»
این نامه را به جز تعدادی زیادی از زندانیان و فعالان سیاسی و اجتماعی، حدود ۱۰ هزار نفر امضا کرده‌اند.
اردشیر امیرارجمند، مشاور میرحسین موسوی به رادیو فردا می‌گوید: «این‌گونه حرکات قطعاً مؤثر است. یادآوری یک عمل غیر قانونی و غیر اخلاقی هم وظیفه‌ای همگانی است و هم به تحول فرهنگی، اجتماعی و سیاسی کشور کمک می‌کند.»
به گفته آقای امیرارجمند، این‌گونه اقدامات «صدای مردم را به مقام‌های کشور می‌رساند، افکار عمومی را آگاه می‌کند و به مشارکت عمومی در داخل و خارج از کشور منجر می‌شود.»
بسیاری از ناظران معتقدند که یکی از اصلی‌ترین دلایل پیروزی حسن روحانی در انتخابات گذشته ریاست جمهوری، وعده‌های او برای آزادی فضای سیاسی، زندانیان سیاسی و پایان حصری است که از زمستان ۱۳۸۹ شروع شد و هنوز ادامه دارد.
علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی به تازگی گفته که تصمیم حصر میرحسین موسوی و مهدی کروبی و همسران آنها، در شورای عالی امنیت ملی (به ریاست محمود احمدی‌نژاد و دبیری سعید جلیلی) گرفته شد و پایان دادن به این تصمیم هم بر عهده این شورا است که اکنون حسن روحانی ریاستش را بر عهده دارد و دبیرش علی شمخانی است.
اما مقام‌های ارشدی مانند غلامحسین محسنی اژه‌ای، دادستان کل کشور و سخنگوی قوه قضائیه گفته‌اند که افرادی بی‌جهت برای آزادی «سران فتنه» تلاش می‌کنند اما این تلاش بی‌نتیجه خواهد ماند.
افرادی مانند احمد جنتی، دبیر شورای نگهبان هم وجود دارند که معتقدند اساساً زنده ماندن افراد در حصر، به خاطر «رأفت اسلامی نظام» بوده‌است.
اردشیر امیرارجمند می‌گوید: «یک جدال در درون حکومت بر سر آزادی یا عدم آزادی این رهبران جنبش سبز وجود دارد و عده‌ای که حتی در الیگارشی قدرت هم در اقلیت هستند، سعی می‌کنند به هر ترتیبی تلاش‌هایی که برای آزادی آنها انجام می‌شود بی‌نتیجه بگذارند و افراد مختلف را از پیگیری تلاش‌ها ناامید کنند.»
او با ابراز امیدواری درباره آزادی میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی می‌گوید که «سود دولت آقای روحانی» هم در همین مسئله است: «هر چقدر این اتفاق دیرتر رخ دهد به ضرر همه است حتی همان الیگارشی قدرت.»
