همشهری کين به کارگردانی اورسن ولز و يکی از فيلم های مرجع تاريخ سينما از سوی انستيتوی فيلم آمريکا AFI ، به عنوان بهترين فيلم همه دوران ها برگزيده شد.
۱۵۰۰ هنرمند، منتقد، تهيه کننده و تاريخ شناس در هيئت داوران اين انستيتو حضور داشتند تا از ميان ۴۰۰ فيلم پيشنهادی ۱۰۰ فيلم برتر سينمای آمريکا را انتخاب کنند.
در سال ۱۹۴۱، زمانی که اورسن ولز ۲۵ سال سن بيشتر نداشت، همشهری کين را نوشت و کارگردانی کرد و خود در نقش اول آن ظاهر شد.
يکی از ويژگی های منحصر به فرد اين فيلم بدعت گذاری آن در جلوه های فيلمبرداری آن است. گرگ تولند، مدير فيلمبرداری اين فيلم با ابداع وضوح عمق ميدان در فيلمبرداری، تحول بزرگی را در اين عرصه موجب شد.
همشهری کين از زمان ساخت آن تا کنون همواره از فيلم های مرجع دروس آموزشگاه ها، مدارس عالی و دانشکده های سينمايی بوده است.
اين فيلم در سال ۱۹۴۲ نامزد دريافت ۹ جايزه اسکار شد، اما تنها اسکار بهترين فيلمنامه را به دست آورد.
اورسن ولز نخستين کسی بود که به خاطر اين فيلم در چهار رشته نامزد دريافت اسکار می شد.
همشهری کين در رای گيری چند سال پيش انستيتتوی فيلم آمريکا به مناسبت صد سالگی سينما نيز با اختلاف بسيار نسبت به فيلم های ديگر در مکان نخست جای گرفت.
اينگريد برگمان به همراه همفری بوگارت، شخصيت هايی فراموش ناشدنی را در فيلم کازابلانکا پديد آوردند دومين فيلم برتر اين فهرست، پدر خوانده، ساخته فرانسيس فورد کوپولا در سال ۱۹۷۲، با بازی مارلون براندو و ال پاچينو است.
پدر خوانده اسکار بهترين فيلم و بهترين بازيگر را در همين سال از آن کوپولا و براندو کرد. مارلون براندو به خاطر همين اسکار بود که اعتراض معروف خود را نسبت به رفتار با سرخ پوستان آمريکا با ارسال فرستاده سرخ پوستی به مراسم، برای دريافت اسکارش بيان کرد.
سومين انتخاب اين فهرست، فيلم کلاسيک و ماندگار کازابلانکا، ساخته مايکل کورتيز در سال ۱۹۴۲ با شرکت هامفری بوگارت و اينگريد برگمن است.
کازابلانکا که يکی از فيلم های معروف عاشقانه و ضد ناسيونال سوسياليسم آلمان است، در سال ۱۹۴۴ نامزد دريافت هشت اسکار شد و در نهايت اسکارهای بهترين فيلم، بهترين کارگردانی و بهترين فيلمنامه تطبيقی را از آن خود کرد.
اين فيلم بازی مشترک بوگارت و برگمن را جاودانه کرد و علی رغم آنکه بارها در فيلم های ديگر در کنار هم نقش آفرينی کردند، اما تصوير در آغوش کشيدن آنها در کازابلانکا، برای هميشه در خاطره تماشاگران سينما باقی ماند.
هفت فيلم بعدی اين فهرست عبارتند از:
۴- گاو خشمگين (۱۹۸۰) ساخته مارتين اسکورسيزی، با بازی رابرت دونيرو
۵- آواز در باران (۱۹۵۲) ساخته استنلی دونن و جين کلی، با بازی جين کلی
۶- بر باد رفته (۱۹۳۹) ساخته ويکتور فلمينگ، با بازی کلارک گيبل و ويوين لای
فرانسيس فورد کاپولا با فيلم پدرخوانده، صاحب دومين فيلم در فهرست بهترين های سينمای آمريکا شد. ۷- لارنس عربستان (۱۹۶۲) ساخته ديويد لين، با بازی پيتر اوتول، عمر شريف و آنتونی کوئين
۸- فهرست شيندلر (۱۹۹۳) ساخته استيون اسپيلبرگ، با بازی ليام نيسون، بن کينگسلی و رالف فينس
۹- سرگيجه (۱۹۵۸) ساخته آلفرد هيچکاک، با بازی جيمز استوارت
۱۰- جادوگر سرزمين اوز (۱۹۳۹) ساخته ويکتور فلمينگ، با بازی جودی گارلند (نخستين فيلم رنگی تاريخ سينمای آمريکا)
گاو خشمگين و سرگيجه فيلم های تازه ای هستند که در ميان ده فيلم برتر جای گرفته اند. گاو خشمگين ده سال پيش در رتبه ۲۶ و سرگيجه در رتبه ۶۱ اين فهرست قرار داشتند.
برخی از فيلم هايی که به مکان های پايين تر جدول سقوط کرده اند عبارتند از فارغ التحصيل (۱۹۶۷) ساخته مايک نيکولز و با بازی داستين هافمن، که از رتبه ۷ به رتبه ۱۷ نزول کرد و در بارانداز (۱۹۵۴)، ساخته اليا کازان با بازی مارلون براندو که از مکان هشتم به مکان نوزدهم سقوط کرد.
ا ز ميان ۴۳ فيلم جديدی که از ۱۹۹۷ به بعد ساخته شده اند و در ميان ۴۰۰ فيلم مورد قضاوت قرار داشتند، تنها چهار فيلم توانستند در ميان صد فيلم برگزيده قرار گيرند: ارباب حلقه ها (رتبه ۵۰)، نجات سرباز رايان (رتبه ۷۱)، تايتانيک (رتبه ۸۳) و حس ششم (رتبه ۸۹).
انستيتوی فيلم آمريکا نهادی مستقل است که صنعت سينمای آمريکا را نمايندگی می کند. هدف از انتخابات دوره ای اين انستيتو، ارتقای سطح سينمای آمريکا اعلام شده است.
