«انجمن مدافع دمکراسی در ايران» در پنجمين سالگرد تاسيس اين انجمن در آمفی تئاتر دانشگاه ارواين در جنوب کاليفرنيا مراسمی برگزار کرد که در آن، چند تن از شخصيت ها و فعالان سياسی، فراز ونشيب های روابط ايران و آمريکا و اوضاع سياسی کنونی بين دو کشور را از زوايای گوناگون مورد بررسی قرار دادند.
کنفرانس سالانه «انجمن مدافع دمکراسی در ايران» در شرايطی برگزار شد که مسائلی چون افزايش نگرانی ها از برنامه هسته ای جمهوری اسلامی و بالا گرفتن بحث ها بر سر احتمال دخالت ايران در مسايل داخلی عراق، تنش های سياسی ميان ايران و آمريکا را به مراحلی حساس تر از هميشه کشانده است.
در اين ميان، ايرانيان ساکن کاليفرنيای جنوبی نيز چون ديگر ايرانيان در داخل و خارج از ايران، نگران حمله احتمالی آمريکا به ايران هستند.
تشديد اين نگرانی ها و نياز به تجزيه و تحليل و پاسخ يابی برای سوالاتی که درک بهتری از شرايط کنونی و روابط ميان ايران و آمريکا به دست می دهد، باعث شد تا ده ها تن از ايرانيان ساکن جنوب کاليفرنيا در تالار کريستال دانشگاه ارواين گرد هم آمده و به سخنرانی های شش سخنران با موضوعات مختلف در مورد رابطه ايران و آمريکا و تاثير ايجاد اين رابطه بر اوضاع آينده کشور گوش دهند.
اين برنامه که باهمکاری چندین سازمان فرهنگی و سیاسی ايرانيان برگزار شده بود با خوش آمد به حاضران، معرفی شهردار شهر ارواين خانم بت کروم و اهدای تقدير نامه هايی از سوی شهردار به شش سخنران حاضر آغاز شد.
با آغاز جلسه سخنرانی، ابتدا محمد ارسی، محقق ساکن شيکاگو و کارشناس مسايل قومی با بررسی تاريخچه روابط ايران و آمريکا که نشان از حمايت های آمريکا از دولت مرکزی از جمله در دوران تجزيه طلبی آذربايجان و تماميت ارضی ايران داشت، به حاضران در مورد فضا سازی های بين المللی برای آنچه وی آن را تجزيه ايران خواند، هشدار داد.
شهرام تهرانی از برگزارکنندگان نشست
آقای ارسی تاکيد کرد:«آمريکا در تاريخ روابط معاصر خود همواره نشان داده که طرفدار تماميت ارضی ايران است.»
دکتر هوشنگ امير احمدی، دومين سخنران اين جلسه و کارشناس روابط بين المللی درباره گفتمان «عادی سازی» روابط ايران و آمريکا گفت:«ما به عنوان يک ملت هنوز منافع ملی را برای خود تعريف نکرده ايم.»
وی افزود منافع ملی تنها معياری است که از طريق آن می توان موفق به عادی سازی رابطه ايران با آمريکا شد؛ رابطه ای که به گفته آقای امير احمدی می تواند در بهبود شرايط اقتصادی مملکت سرنوشت ساز باشد.
مسعود بهنود، نويسنده و روزنامه نگار ساکن لندن، رابطه ايران و آمريکا و آزادی های بيان و مدنی در ايران را مورد بحث و بررسی قرار داد و گفت:« مسايل مربوط به ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ و تاثير آن بر ملت ايران باعث شده است که ما ضديت با آمريکا يعنی يک امر منفی را عامل وجهه و غرور ملی خود کنيم و همين مساله باعث شده که هم اکنون در نتيجه يک ربع قرن تبليغات منفی جمهوری اسلامی اکثريت ملت ايران در حال حاضر خواستار ايجاد هيچ گونه رابطه ای با آمريکا نباشند.»
پروفسور محمد سهيمی، کارشناس رشته شيمی و نفت در دانشگاه يو اس سی در کاليفرنيای جنوبی در مورد رابطه ايران و آمريکا و مسئله انرژی هسته ای سخن گفت.
وی گفت:« در حال حاضر مسائل مهم تری چون جلوگيری از فرار مغزها و نياز به سرمايه گذاری های هنگفت روی ميدان های نفتی که هم اکنون برای حفظ بازار جهانی به آن نيازمنديم، اهميت بيشتری از تلاش غير ضروری برای ادامه برنامه غنی سازی اورانيوم دارد.»
آخرين سخنران، فرخ نگهدار فعال سياسی و عضو شورای مرکزی اتحاد جمهوريخواهان بود.
وی در سخنرانی خود که به رابطه ايران و آمريکا و ساختار قدرت سياسی در ايران اختصاص داشت، گفت: «شعار رابطه با آمريکا تنها شعاری است که می تواند تغييرات مثبت و عمده ای را در شرايط و وضعيت کنونی ايران به وجود بياورد.»
در پايان اين جلسه موافقان و مخالفان با موضوعات مورد بحث، فرصتی يافتند تا در بخش پرسش و پاسخ سوالات خود را مطرح کنند.
شهرام تهرانی، از اعضای «انجمن مدافع دمکراسی در ايران» و يکی از برگزار کنندگان اين جلسه در مورد نتايج برگزاری آن به راديو فردا گفت:«من فکر می کنم جامعه ايرانی در کل در رابطه با مسائل ايران بخصوص با وجود تهديدات خطر يک جنگ احتمالی امروز اين فرصت را به خود داد که به سخنان اين سخنرانان گوش دهد.»
وی افزود:«ما بايد اين موضوع را قبول کنيم که هرچند از نظر استراتژيکی ممکن است با يکديگر تفاوت های عقيدتی فاحشی داشته باشيم، اما در نهايت همه ما طرفدار ايران و وطن پرستيم و اميدوارم در آينده نيز هرچه بيشتر اين ديالوگ بين افراد مختلف بيشتر شود چرا که هدف اصلی ايجاد دمکراسی و رعايت حقوق بشر در ايران است .»
