اهود باراک، نخست وزیر و وزیر دفاع پیشین اسرائیل، فاش کرد که بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر کنونی این کشور، سه بار در سال‌های ۲۰۱۰، ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ امکان حمله نظامی به سایت‌های هسته‌ای ایران را بررسی کرده است.
اهود باراک در این سال‌ها وزیر دفاع بود. به گفته او، در دو مورد در سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ احتمال حمله «بسیار جدی» و «قریب‌الوقوع» به نظر می‌رسید.
بر اساس گزارش انتشار یافته در روز جمعه، ۳۰ مرداد، به نقل از اهود باراک، بررسی‌های محرمانه در بالاترین سطوح در این کشور، در دو مورد سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ به‌ویژه به دلیل نبود اجماع کافی در میان وزیران پست‌های حساس و رئیس وقت ستاد کل ارتش اسرائیل پایان یافت.
به گفته آقای باراک، بنیامین نتانیاهو و وزیر خارجه وقت، آویگدور لیبرمن، در انجام حمله بسیار مشتاق بودند.
باراک این را نیز گفت که خود او همراه با نتانیاهو حمله سال ۲۰۱۰ را ارائه کرده است، اما در نشستی با شرکت او و نتانیاهو همراه با وزیر خارجه، رئیس ستاد ارتش، رئیس موساد، رئیس شباک و فرمانده بخش اطلاعاتی ارتش، ژنرال گابی اشکنازی، رئیس ستاد وقت ارتش، گفته است که نمی‌تواند با قاطعیت بگوید که توان ارتش در حد تحمل عواقب پس از چنین عملیاتی است.
اهود باراک گفت، نتانیاهو همان روز نشستی با شرکت همین ما هفت نفر و همراه با ۲۳ وزیر و مقامات پست‌های حساس دیگر برگزار می کرد و می خواست با شنیدن پاسخ «آری» از سوی ژنرال اشکنازی، نشست ۳۰ نفره را به تایید طرح حمله قانع کند.
باراک گفت، اما بعد از پاسخ اشکنازی، من درک کردم که نتانیاهو نمی خواهد با وضعیتی روبه‌رو شود که بعداً رئیس ستاد کل ارتش بیاید و ادعا کند که «دیدید به شما گفتم!»
به گفته باراک، در سال ۲۰۱۱ که ژنرال بنی گانتس رئیس ستاد کل ارتش بود، او گفت ارتش از توانایی های بیشتر و حتی بسیار رضایت بخشی برخوردار است، اما باید همه عزم راسخ داشته باشند و کسی نگوید که به خاطر حرف من در مورد آمادگی کامل ارتش، این حمله انجام شده است.
اهود باراک گفت، اما این بار موشه یعلون و یووال اشتاینیتز، در حالی که در آغاز قاطع به نظر می رسیدند، در آخرین مرحله ابراز «پشیمانی» کرده و «زانویشان لرزید».
اشتاینیتز در آن دوره وزیر دارایی بود و یعلون در مقام وزیر امور راهبردی مسئولیت هماهنگی میان وزارتخانه‌ها و ارتش و نهادهای امنیتی در ارتباط با ایران را برعهده داشت.
اما به گفته اهود باراک، یک مورد دیگر از بررسی های جدی اسرائیل نیز برای حمله به تاسیسات اتمی ایران در سال ۲۰۱۲ به «دلیلی متفاوت» لغو شد.
به گفته باراک، در سال ۲۰۱۲ همه چیز برای حمله آماده بود اما چون مانور مشترک اسرائیل و آمریکا در راه بود و می توانست این تصور را ایجاد کند که آمریکا نیز با اسرائیل در حمله به ایران شراکت دارد، این برنامه لغو شد.
شبکه دوم تلویزیون اسرائیل می گوید مصاحبه با اهود باراک بخشی از فیلم مستند این شبکه از روی کتاب بیوگرافی باراک است که توسطدو روزنامه نگار اسرائیلی «دانی دور» و «ایلان کفیر»، از مجموع صدها ساعت گفت و گوی نزدیک آن دو با باراک نوشته شده است.
اما به گزارش این شبکه، اداره سانسور ارتش اسرائیل اعمال نفوذ کرده و نگذاشته است که همه مطالبی که این شبکه از روی گفته های بیان شده از سوی باراک در صدد پخش آن بوده، منتشر شود.
اشتاینیتز که بعدها وزیر راهبردی شد و در دولت کنونی نیز با وجود در دست داشتن وزارت انرژی همچنان مسئول «پرونده ایران» است، از افشاگری اهود باراک شدیدا ابراز خشم کرده است.
روزنامه هاآرتص روز شنبه، ۳۱ مرداد، نوشت، دفتر وزیر اشتاینیتز در بیانیه ای به این روزنامه گفته است، اظهارات باراک «وخیم» است و او «غافلگیر شده که چگونه مطالب محرمانه ترین نشست های امنیتی اسرائیل، برملا می گردد و اداره سانسور کشور نیز اجازه پخش آن را می دهد؟»
اشتاینیتز افزوده است: «حاضر به تایید یا تکذیب این مطالب نیست و او تنها در نشست های محرمانه نظرات خود را بیان می کند».
یعلون نیز که در سال های گذشته وزارت دفاع را در دست دارد، ناخشنودی عمیق خود را از اظهارات اهود باراک بیان داشته، و دفتر او در بیانیه ای به هاآرتص گفته است: «روایت های نصف و نیمه از نشست های محرمانه در سطوح بالا، به‌ویژه که اغراض خاصی پشت آن هست، مورد اعتنای یعلون نیست.»
سال هایی که اهود باراک از بررسی حمله نظامی اسرائیل به تاسیسات اتمی ایران مورد اشاره قرار داده مقاطعی است که مئیر داگان، رئیس پیشین موساد، از «عواقب فاجعه‌بار»و «وقوع جنگ منطقه ای، تنها پنج دقیقه پس از شروع حمله اسرائیل به ایران» ابراز نگرانی عمیق می‌کرد.
آقای داگان حتی یک بار گفته بود: «این حملات می تواند پایان اسرائیل را به دنبال داشته باشد.»
