محمدمهدی عسگرپور، مدیر عامل خانه سینما، به خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، گفته است که مجمع عمومی خانه سینما را طبق وعدهٔ از پیش اعلام شده در روز ۶ مردادماه با حضور اصناف مختلف سینمایی برگزار خواهند کرد.
آقای عسگرپور همچنین با اشاره به برگزاری مجمع عمومی جامعه اصناف سینمای ایران به نام خانه سینما در تاریخ ۱۹ تیرماه و بحثی مبنی بر این که مکان خانه سینما را قصد دارند در اختیار بگیرند، این کار را غیرقانونی دانسته است.
مدیر عامل خانه سینما همچنین گفته است که اگر بخواهند مکانی به نام خانه سینما را تصرف بکنند، ما مسیر کیفری را پیش می‌گیریم که این مسیر دیگر حقوقی نیست.
رادیوفردا در این باره با ابوالحسن داوودی، کارگردان فیلم‌های مطرحی چون «نان و عشق و موتور هزار» و «تقاطع» گفت‌وگو کرده است.
ابوالحسن داوودی در تهران: من تصور می‌کنم این دوستانی که یک چنین کارهایی را دارند انجام می‌دهند یک نوع فرار به جلو را انجام می‌دهند که دلیلش هم شاید اگر از زاویه دید آنها بخواهیم نگاه کنیم دلیل منطقی به نظر می‌رسد و آن هم این است که احساس می‌کنند الان در حال از دست دادن موقعیت‌های قبلی هستند. موقعیت‌هایی که بعضا شاید به ناحق در یک جاهایی داده شده و این که اصولا تا یک چنین مرحله‌ای دولت به عنوان یک طرف قضیه وارد ماجرا شده... به هر حال این گروه الان احساس می‌کنند که ممکن است بابت این مضیقه‌هایی برای‌شان به وجود بیاید، این حرکات را به شکل یک جور حرکات ایذائی انجام می‌دهند که طبعا به نظر من خیلی جدی نمی‌آید. چون تکیه به قانون هم در این مرحله تکیه‌های عمیق و خیلی با پایگاه درستی نیست.
آقای داوودی، از چه منظری فکر می‌کنید که تکیه به قانون هم در این مورد خاص نمی‌تواند چندان تاثیرگذار باشد؟
به خاطر این که خودشان در رفتارشان این تناقض وجود دارد. دولت، آقای شمقدری و دوستان سازمان سینمایی یک جاهایی می‌آیند مثلا می‌گویند خانه سینما منحل شده، باز با همان مرکز منحله، مدیر عاملش و هیئت مدیره‌اش و خود خانه سینما مکاتبه می‌کنند که کاملا رفتار غیرقانونی است و مشخص است که کل ماجرایی که اتفاق افتاده اصولا مبتنی بر یک جور رفتار بی‌طرفانه نیست. و اگر باز بخواهد توی مرجعی رسیدگی شود قطعا حق را دیگر به جانب آنها نخواهند داد. این شکل تسخیری و رفتار تسخیری و شاید حتی رفتار ایذائی خب در درازمدت قابل حل است و طبعا اکثریت قریب به اتفاق اصناف خانه سینما با رفتار منطقی که خواهند داشت می‌توانند این مشکل را برطرف کنند.
اما چرا، آقای داوودی، در این مدت زمان کوتاه باقی‌مانده به پایان کار دولت آقای احمدی‌نژاد ما شاهد این اقدامات هستیم؟
شاید این رفتار را بگویم که ناشی از بعضی عکس‌العمل‌هایی است که از جانب دوستانی که در خانه سینما هست اتفاق افتاده و شکل تهدیدگونه مصاحبه‌هایی که بوده این است که مثلا آقایان... آنهایی که حالا خیانت کرده‌اند باید بروند در مراجعی کارشان رسیدگی شود، به هر حال یک جمع محدودی را واداشته که نسبت به این قضیه عکس‌العمل این جوری نشان دهند و بخواهند که برای فرار از این برخورد حادی که بعضی‌ها وعده‌اش را داده‌اند برای آن دست به یک چنین اقدامی بزنند.
منظورتان از این برخورد حاد دقیقا چیست؟
من این چیزی را که گفتم به عنوان انتقاد گفتم. توی مصاحبه بعضی از دوستانی که در این مدت در موقعیت انزوا قرار گرفته بودند و به نظرشان می‌رسید که نسبت بهشان احقاق حقی صورت نگرفته و توی جمع خانه سینمای تعطیل شده از نظر آنها قرار می‌گرفتند، بعضی از این دوستان توی مصاحبه‌های‌شان صحبت‌هایی را کردند که طرف مقابل را یک‌خورده ترسانده. خب، این باعث این فرار به جلو می‌شود. من معتقدم که این روش روش غلطی است و شاید حتی اگر هر اتفاقی هم افتاده باید ما این درس را از نلسون ماندلا حداقل بگیریم که اگر هم در این مدت ناحقی انجام شده ما ببخشیم، ولی فراموش نکنیم.
فکر می‌کنید که تغییراتی که رخ داد در دوره وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی آقای حسینی و همچنین صدارت آقای شمقدری بر نهاد سینمایی ایران، این اوضاع و شرایط با روی کار آمدن دولت جدید تغییر کند و دوباره خانه سینما فعالیتش را آغاز کند؟
دولت جدید باعث به وجود آمدن امید بسیاری شده در گشایش در عرصه فرهنگ، هنر و ارتباط بهتر با مردم. آثارش هم کم و بیش یک‌خورده نمایان شده. این که آیا این اتفاق می‌افتد یا نه، من با تجربه شخصی‌ام نمی‌توانم به طور قطع بگویم که صد در صد این اتفاق می‌تواند بیفتد. عین همان اتفاقی که در انتخابات افتاد، قطعا اگر این شرایط در عرصه فرهنگ به وجود بیاید خیلی از مسائل و مشکلاتی را که دوستان الان شاید به عنوان خودی یا ناخودی حرف می‌زنند خود به خود حل خواهد شد.
آقای عسگرپور همچنین با اشاره به برگزاری مجمع عمومی جامعه اصناف سینمای ایران به نام خانه سینما در تاریخ ۱۹ تیرماه و بحثی مبنی بر این که مکان خانه سینما را قصد دارند در اختیار بگیرند، این کار را غیرقانونی دانسته است.
مدیر عامل خانه سینما همچنین گفته است که اگر بخواهند مکانی به نام خانه سینما را تصرف بکنند، ما مسیر کیفری را پیش می‌گیریم که این مسیر دیگر حقوقی نیست.
رادیوفردا در این باره با ابوالحسن داوودی، کارگردان فیلم‌های مطرحی چون «نان و عشق و موتور هزار» و «تقاطع» گفت‌وگو کرده است.
ابوالحسن داوودی در تهران: من تصور می‌کنم این دوستانی که یک چنین کارهایی را دارند انجام می‌دهند یک نوع فرار به جلو را انجام می‌دهند که دلیلش هم شاید اگر از زاویه دید آنها بخواهیم نگاه کنیم دلیل منطقی به نظر می‌رسد و آن هم این است که احساس می‌کنند الان در حال از دست دادن موقعیت‌های قبلی هستند. موقعیت‌هایی که بعضا شاید به ناحق در یک جاهایی داده شده و این که اصولا تا یک چنین مرحله‌ای دولت به عنوان یک طرف قضیه وارد ماجرا شده... به هر حال این گروه الان احساس می‌کنند که ممکن است بابت این مضیقه‌هایی برای‌شان به وجود بیاید، این حرکات را به شکل یک جور حرکات ایذائی انجام می‌دهند که طبعا به نظر من خیلی جدی نمی‌آید. چون تکیه به قانون هم در این مرحله تکیه‌های عمیق و خیلی با پایگاه درستی نیست.
آقای داوودی، از چه منظری فکر می‌کنید که تکیه به قانون هم در این مورد خاص نمی‌تواند چندان تاثیرگذار باشد؟
به خاطر این که خودشان در رفتارشان این تناقض وجود دارد. دولت، آقای شمقدری و دوستان سازمان سینمایی یک جاهایی می‌آیند مثلا می‌گویند خانه سینما منحل شده، باز با همان مرکز منحله، مدیر عاملش و هیئت مدیره‌اش و خود خانه سینما مکاتبه می‌کنند که کاملا رفتار غیرقانونی است و مشخص است که کل ماجرایی که اتفاق افتاده اصولا مبتنی بر یک جور رفتار بی‌طرفانه نیست. و اگر باز بخواهد توی مرجعی رسیدگی شود قطعا حق را دیگر به جانب آنها نخواهند داد. این شکل تسخیری و رفتار تسخیری و شاید حتی رفتار ایذائی خب در درازمدت قابل حل است و طبعا اکثریت قریب به اتفاق اصناف خانه سینما با رفتار منطقی که خواهند داشت می‌توانند این مشکل را برطرف کنند.
اما چرا، آقای داوودی، در این مدت زمان کوتاه باقی‌مانده به پایان کار دولت آقای احمدی‌نژاد ما شاهد این اقدامات هستیم؟
شاید این رفتار را بگویم که ناشی از بعضی عکس‌العمل‌هایی است که از جانب دوستانی که در خانه سینما هست اتفاق افتاده و شکل تهدیدگونه مصاحبه‌هایی که بوده این است که مثلا آقایان... آنهایی که حالا خیانت کرده‌اند باید بروند در مراجعی کارشان رسیدگی شود، به هر حال یک جمع محدودی را واداشته که نسبت به این قضیه عکس‌العمل این جوری نشان دهند و بخواهند که برای فرار از این برخورد حادی که بعضی‌ها وعده‌اش را داده‌اند برای آن دست به یک چنین اقدامی بزنند.
منظورتان از این برخورد حاد دقیقا چیست؟
من این چیزی را که گفتم به عنوان انتقاد گفتم. توی مصاحبه بعضی از دوستانی که در این مدت در موقعیت انزوا قرار گرفته بودند و به نظرشان می‌رسید که نسبت بهشان احقاق حقی صورت نگرفته و توی جمع خانه سینمای تعطیل شده از نظر آنها قرار می‌گرفتند، بعضی از این دوستان توی مصاحبه‌های‌شان صحبت‌هایی را کردند که طرف مقابل را یک‌خورده ترسانده. خب، این باعث این فرار به جلو می‌شود. من معتقدم که این روش روش غلطی است و شاید حتی اگر هر اتفاقی هم افتاده باید ما این درس را از نلسون ماندلا حداقل بگیریم که اگر هم در این مدت ناحقی انجام شده ما ببخشیم، ولی فراموش نکنیم.
فکر می‌کنید که تغییراتی که رخ داد در دوره وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی آقای حسینی و همچنین صدارت آقای شمقدری بر نهاد سینمایی ایران، این اوضاع و شرایط با روی کار آمدن دولت جدید تغییر کند و دوباره خانه سینما فعالیتش را آغاز کند؟
دولت جدید باعث به وجود آمدن امید بسیاری شده در گشایش در عرصه فرهنگ، هنر و ارتباط بهتر با مردم. آثارش هم کم و بیش یک‌خورده نمایان شده. این که آیا این اتفاق می‌افتد یا نه، من با تجربه شخصی‌ام نمی‌توانم به طور قطع بگویم که صد در صد این اتفاق می‌تواند بیفتد. عین همان اتفاقی که در انتخابات افتاد، قطعا اگر این شرایط در عرصه فرهنگ به وجود بیاید خیلی از مسائل و مشکلاتی را که دوستان الان شاید به عنوان خودی یا ناخودی حرف می‌زنند خود به خود حل خواهد شد.
