فرانسه و ليبی پيش نويس قراردادی را امضا کردند که بر اساس آن، فرانسه به ليبيريال راکتور اتمی تحويل خواهد داد.
به گزارش خبرگزاری ها، اين قرارداد درجريان سفر نيکلای سرکوزی، رييس جمهوری فرانسه به ليبی، توسط رهبران دوکشور به امضا رسيد.
رييس جمهوری فرانسه همچنانکه پيشتر گفته بود، پس از آزادی پرستاران بلغاری و يک پزشک فلسطينی – بلغاری از زندان های ليبی، به اين کشور سفر کرد.
بحران درازمدت بازداشت و محکوميت پنج پرستار بلغاری و يک پزشک فلسطينی از آنجا آغاز شده بود که اين افراد به هنگام کار در بيمارستانی در اين کشور، با اتهام «تزريق عمدی ويروس HIV به کودکان» رو به رو شدند و بعد از محاکمه به اعدام محکوم شدند.
اما رايزنی های گسترده بين المللی موجب شد تا سرانجام اين افراد آزاد شوند.
درجريان رايزنی های فرانسه برای آزادی پرستاران بلغار در ليبی، معمر قذافی، رهبر ليبی از نيکلای سرکوزی دعوت کرده بود تا به اين کشور سفرکند.
برخی ناظران می گويند که هدف سرهنگ قذافی از اين دعوت، عادی سازی روابط فرانسه و ليبی، و کسب امتيازاتی درچارچوب قرارداد های اقتصادی و صنعتی با فرانسه بوده است.
رييس جمهوری فرانسه نيز پس از پايان يافتن پرستاران، گفت که خواهان روابط اقتصادی بهتری با ليبی است. فرانسه از ديرباز با بسياری از کشورهای آفريقايی مانند مصر و الجزاير، روابط اقتصادی گسترده ای داشته است.
نيکلای سرکوزی هنگام ورودش به طرابلس پايتخت ليبی، بر مبنای رسوم ليبی دريک چادر صحرائی با معمر قذافی ديدار و گفت و گو کرد.
درطول اين گفت و گوها، رهبران دوکشور به توافق هايی بر سر قرارداد های اقتصادی و صنعتی رسيدند. مهم ترين اين توافق ها، امضای پيش نويس قراردادی برای تحويل يک راکتوراتمی از سوی فرانسه به ليبی، درچارچوب همکاری های دو کشور در زمينه انرژی هسته ای با مقاصد غيرنظامی بود.
طبق یک سنت لیبیایی، سرکوزی ابتدا در یک چادر با قذافی دیدار کرد. اين راکتور به ليبی امکان خواهد داد تا با تبديل آب دريا به آب شيرين، نياز ليبی به آب شيرين را تأمين کند.
کلود گئان دبير کل و سخنگوی کاخ اليزه که دراين سفر، رييس جمهوری فرانسه را همراهی می کرد، درمورد اينکه آيا همکاريهای اتمی فرانسه با ليبی، خطری مانند نزديک شدن اين کشور به سلاح اتمی در برنخواهد داشت، به راديو بين المللی فرانسه گفت: «نه، چنين همکاريهايی خطرناک نيست. ليبی کاملا انتظارات جامعه بين املل را درزمينه رعايت تعهدات امنيتی و تمام کنترل های بين المللی، می پذيرد.
وی افزود: «ليبی سالها است که قصد پيوستن به جرگه کشورهای جامعه بين الملل را دارد و با توجه به گذشته ليبی، پرسش اين است که آيا اين کشور را به حال خود بگذاريم و منزوی کنيم، يا با همکاری با ليبی به آن امکان دهيم به جامعه بين الملل بپيوندد؟»
کلود گئان سخنگوی کاخ اليزه همچنين گفت: «اين توافق با ليبی، حاکی از يک پيام سياسی قاطع به ساير کشورها است. به اين معنا که هر کشوری قوانين بين المللی را بپذيرد، می تواند به تکنولوژی های مدرن دست يابد.»
کلود گئان درپاسخ به اينکه آيا اين پيام خطاب به ايران است، پاسخ مثبت داد و گفت: «ليبی نمونه ای برای ساير کشورها است و نشان می دهد که هرکشور ديگری که تدابير امنيتی لازم را رعايت کند و متعهد شود درکنترل های بين المللی تسهيلاتی ايجاد کند، به اين تکنولوژی دست می يابد.
اما امضای اين قرارداد مورد تأئيد همه نيست و گروههايی چون صلح سبز و شبکه خروج از انرژی هسته ای آن را محکوم کردند.
آستفان لون، سخنگوی خروج از انرژی هسته ای در اين زمينه گفت که پيش از بازگشت پرستاران بلغاری به صوفيه، شبکه آنها از معاملات هسته ای بين آقای سرکوزی و آقای قذافی خبر داشته و آن را افشا کرده بود.
وی همچنين سفر سسيليا سرکوزی، همسر رييس جمهوری فرانسه به ليبی را «پوششی بر مسئله ی اصلی يعنی همکاری های اتمی بين فرانسه و ليبی» توصيف کرد.
وی گفت: «آقای سرکوزی ازمدت ها پيش انديشه ی امضای چنين قراردادی را داشته، و بدون شک هنگام پياده شدن از هواپيما بدين فکر نيافتاده است.»
