ژوزه ساراماگو، روزنامهنگار، رماننویس و داستاننویس نامآور پرتغالیتبار و برنده جایزه نوبل ادبیات سال ۱۹۹۸ روز جمعه ۲۸ خردادماه، پس از یک دوره طولانی بیماری در ۸۷ سالگی درگذشت. از ساراماگو، چندین رمان و بهویژه «کوری» با بیش از ۱۵ چاپ به فارسی منتشر شده است.
ساراماگو در ۱۶ نوامبر سال ۱۹۲۲ در شهرک ازینهاگا در نزدیکی شهر لیسبون، پایتخت پرتغال، متولد شد. آثار این نویسنده کمونیست تازه در حدود پنجاه سالگی وی مورد توجه جهانیان قرار گرفت، گرچه خود او در موطنش به دلیل پایبندیاش به کمونیسم به اندازه خارج از کشور محبوب نبود.
ساراماگو در سال ۱۹۹۸ در مصاحبهای به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفت: «مردم قبلا درباره من میگفتند که خوبه، ولی کمونیسته. ولی حالا میگویند کمونیسته، ولی خوبه.»
وی در سال ۱۹۹۰ و پس از اعتراض حزب راستگرای پرتغال به رمان بحثانگیز او با عنوان «انجیل به روایت عیسی مسیح» به لانزاروت، از جزایر قناری اسپانیا، نقل مکان کرد. دولت پرتغال این رمان را توهینی به کاتولیکها دانسته و از ورود این رمان به فهرست نامزدهای جایزه ادبی اروپا جلوگیری کرد.
نخستین رمان ساراماگو در سال ۱۹۴۷ با عنوان «سرزمین گناه» به چاپ رسید و آخرین اثر او با عنوان «دفترچه یادداشت» که مجموعه پستهای وبلاگی اوست ماه گذشته به زبان انگلیسی منتشر شد.
یکی از شناختهشدهترین آثار او رمان «کوری» است که در سال ۱۹۹۵ نوشته شده است. رمان «کوری» داستان کشوری را بازگو میکند که تمام مردم آن دچار نوع خاصی از عارضه کوری میشوند.
این کتاب در ایران نیز با چند ترجمه به فارسی منتشر شده است که در این میان ترجمه مینو مشیری بیش از ۱۵ چاپ داشته است.
از دیگر آثار ترجمه شده ساراماگو به زبان فارسی میتوان به بلم سنگی، همه نامها، سالمرگ ریکاردو ریش و بالتازار و بلموندا اشاره کرد.
قرار بر این بود که ساراماگو، نخستین پرتغالیزبان برنده جایزه نوبل، در اوت امسال در فستیوال کتاب ادینبرا در اسکاتلند حضور داشته باشد.
آثار او که به بیش از ۲۰ زبان دنیا ترجمه و چاپ شده غالبا با آثار گابریل گارسیا مارکز کلمبیایی، استاد رئالیسم جادویی، مقایسه شده است.
در همین زمینه
انتخاب سردبیر
پرخوانندهترینها
۱