از زمان اعلام برنامه دولت محمود احمدینژاد برای ایجاد دو و نیم میلیون شغل تا پایان سال ۱۳۹۰ کارشناسان بسیاری از محال بودن آن سخن گفتهاند.
حال شش ماه پس از اعلام این برنامه، وزیر تعاون، کار و تامین اجتماعی از تغییر زمانبندی ایجاد این تعداد شغل سخن گفته است تا محال بودن این طرح بیش از پیش اثبات شود.
در همین حال محمود احمدینژاد همچنان اصرار دارد که تا پایان سال جاری میتواند دو و نیم میلیون شغل جدید در ایران ایجاد کند.
او میگوید: «امسال قرار است جهاد اقتصادی اتفاق بیفتد. اعلام شد که دو و نیم میلیون شغل باید ایجاد شود. ممکن است در ذهن بعضیها بیاید که آقا! دو و نیم میلیون شغل خیلی زیاد است. شرایط آماده نیست، ظرفیتها مهیا نیست. من میخواهم خدمت شما عرض کنم که همه شرایط برای تحقق حداقل دو و نیم میلیون شغل آماده است.»
فراموش نکنیم که این روزها، ششمین ماه سال به روزهای میانی خود نزدیک میشود و بر این اساس باید تا اینجای کار، دستکم نیمی از دو و نیم میلیون شغل وعده داده شده، یعنی بیش از یک میلیون و ۲۰۰ هزار شغل جدید ایجاد شده باشد.
البته آماری در دست نیست تا بتوان چنین چیزی را اثبات کرد. حتی تلاش نمایندگان مجلس برای رمزگشایی از این وعده نیز به جایی نرسیده است.
در همین حال دعوت از وزیر کار و امور اجتماعی و رئیس مرکز آمار ایران به مجلس شورای اسلامی نیز تنها به ابهامات دامن زد.
احمد توکلی، رئیس مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، در همان جلسهای که دو مسئول دولتی در آن حضور داشتند، دست به دامن آمارهای سالهای پیشین شد تا ثابت کند که نمیتوان دو و نیم میلیون شغل در یک سال ایجاد کرد.
احمد توکلی: در برنامه چهارم، ۸۴ تا ۸۶، سه ساله، نرخ رشد بوده است ۶.۶۳ درصد. سالانه به طور متوسط ۷۶۴ هزار و ۶۳۳ فرصت شغلی ایجاد شد. در سال ۸۹، نرخ رشد را دولت نداده، صندوق بینالمللی پول نرخ رشد سال ۸۹ را یک درصد پیشبینی کرده است و نرخ رشد سال ۸۸ را هفت صدم درصد پیشبینی کرده بود.
من با فرض این که این نرخ رشد یک درصد باشد، به شما عرض میکنم دولت میگوید که وقتی نرخ رشد من یکهفتم بشود، ایجاد شغل من یک میلیون و ۶۰۰ هزار نفر میشود. این نشدنی است.
محمدرضا باهنر، نایب رئیس مجلس شورای اسلامی، نیز در پایان آن جلسه، از مجموع بحثهای مطرح شده این چنین نتیجه گرفت.
محمدرضا باهنر: این که نمایندگان در این مورد مقداری بحث و تردید دارند، میگویند بالاخره ایجاد اشتغال یک سری ابزار و امکانات و وسیله میخواهد. ایجاد اشتغال یک سری آثار دارد. سرمایه برای شروع میخواهد و آثارش هم رشد اقتصادی است که باید نتیجه بدهد.
ما اگر هیچ کدام از این دو طرف را نداشته باشیم نمیتوانیم باور کنیم که این شغلها به وجود آمده است. باید یک مقدار استدلالها قویتر باشد.
تکلیف کارشناسان اقتصادی هم معلوم است. آنها نه آمار یک میلیون و ۶۰۰ هزار شغل پارسال را قبول دارند و نه وعده ایجاد دو و نیم میلیون شغل امسال را شدنی میپندارند.
احمد علوی، استاد اقتصاد در سوئد: از نظر تجربی اگر بخواهیم به این موضوع نگاه کنیم باید بگوییم که هیچ کشوری در جهان امروز نمیتواند ادعا کند و تجربه ما در قرن اخیر هم نمیتواند نشان دهد که با چنین برنامههایی، بشود دو و نیم میلیون شغل در یک سال ایجاد کرد.
آن هم با اقتصادی که تکیهگاهش دولت باشد و دولتی که رانتی است و از اقتصاد نفتی برخوردار است و پول نفت را که بسیار نوسانپذیر است به کار میگیرد برای ایجاد دو و نیم میلیون شغل و آن هم در یک سال.
اما گویا این مخالفتها و تحلیلها باعث شده است که عبدالرضا شیخالاسلامی، وزیر وزارتخانه تجمیع شده تعاون، کار و تامین اجتماعی، در وعده رئیس دولت دهم اصلاحاتی انجام دهد.
این در حالی است که آقای شیخالاسلامی خود پیشتر همنوا با محمود احمدینژاد ایجاد دو و نیم میلیون شغل در سال ۹۰ را ممکن و شدنی میدانست.
عبدالرضا شیخالاسلامی: امسال هم به واسطه این که سال جهاد اقتصادی نامگذاری شده است، بر همه ما لازم است که یک جد و جهد فراوانی را به عمل بیاوریم تا انشاالله با یک حرکت مجاهدانه و بسیج همه نیروها، امکانات و منابع کشور، این هدف ارزشمند را تحقق ببخشیم.
برای این که اشتغال در حقیقت شاخص فعالیت در همه بخشهای، کشاورزی، صنعت، خدمات و مسکن و امورات دیگری که مربوط به زندگی و معیشت مردم است و نشاندهنده وضعیت اقتصادی کشور است.
اما حال، آن گونه که خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی، ایرنا، به نقل از آقای وزیر تعاون، کار و تامین اجتماعی خبر داده، به طور قطع طی دو سال آینده دو و نیم میلیون فرصت شغلی در کشور ایجاد خواهد شد.
عبدالرضا شیخالاسلامی مدت زمان تحقق وعده رئیس جمهوری را ناگهان از یک سال به دو سال تمدید کرده تا شاید کمی از بار حیرت و انتقادهای نمایندگان مجلس و کارشناسان اقتصادی مستقل بکاهد.
حال شش ماه پس از اعلام این برنامه، وزیر تعاون، کار و تامین اجتماعی از تغییر زمانبندی ایجاد این تعداد شغل سخن گفته است تا محال بودن این طرح بیش از پیش اثبات شود.
گزارش آرش حسننیا از عدم تحقق وعده محمود احمدینژاد برای ایجاد دو و نیم میلیون شغل
در همین حال محمود احمدینژاد همچنان اصرار دارد که تا پایان سال جاری میتواند دو و نیم میلیون شغل جدید در ایران ایجاد کند.
او میگوید: «امسال قرار است جهاد اقتصادی اتفاق بیفتد. اعلام شد که دو و نیم میلیون شغل باید ایجاد شود. ممکن است در ذهن بعضیها بیاید که آقا! دو و نیم میلیون شغل خیلی زیاد است. شرایط آماده نیست، ظرفیتها مهیا نیست. من میخواهم خدمت شما عرض کنم که همه شرایط برای تحقق حداقل دو و نیم میلیون شغل آماده است.»
فراموش نکنیم که این روزها، ششمین ماه سال به روزهای میانی خود نزدیک میشود و بر این اساس باید تا اینجای کار، دستکم نیمی از دو و نیم میلیون شغل وعده داده شده، یعنی بیش از یک میلیون و ۲۰۰ هزار شغل جدید ایجاد شده باشد.
البته آماری در دست نیست تا بتوان چنین چیزی را اثبات کرد. حتی تلاش نمایندگان مجلس برای رمزگشایی از این وعده نیز به جایی نرسیده است.
در همین حال دعوت از وزیر کار و امور اجتماعی و رئیس مرکز آمار ایران به مجلس شورای اسلامی نیز تنها به ابهامات دامن زد.
احمد توکلی، رئیس مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، در همان جلسهای که دو مسئول دولتی در آن حضور داشتند، دست به دامن آمارهای سالهای پیشین شد تا ثابت کند که نمیتوان دو و نیم میلیون شغل در یک سال ایجاد کرد.
احمد توکلی: در برنامه چهارم، ۸۴ تا ۸۶، سه ساله، نرخ رشد بوده است ۶.۶۳ درصد. سالانه به طور متوسط ۷۶۴ هزار و ۶۳۳ فرصت شغلی ایجاد شد. در سال ۸۹، نرخ رشد را دولت نداده، صندوق بینالمللی پول نرخ رشد سال ۸۹ را یک درصد پیشبینی کرده است و نرخ رشد سال ۸۸ را هفت صدم درصد پیشبینی کرده بود.
من با فرض این که این نرخ رشد یک درصد باشد، به شما عرض میکنم دولت میگوید که وقتی نرخ رشد من یکهفتم بشود، ایجاد شغل من یک میلیون و ۶۰۰ هزار نفر میشود. این نشدنی است.
محمدرضا باهنر، نایب رئیس مجلس شورای اسلامی، نیز در پایان آن جلسه، از مجموع بحثهای مطرح شده این چنین نتیجه گرفت.
محمدرضا باهنر: این که نمایندگان در این مورد مقداری بحث و تردید دارند، میگویند بالاخره ایجاد اشتغال یک سری ابزار و امکانات و وسیله میخواهد. ایجاد اشتغال یک سری آثار دارد. سرمایه برای شروع میخواهد و آثارش هم رشد اقتصادی است که باید نتیجه بدهد.
ما اگر هیچ کدام از این دو طرف را نداشته باشیم نمیتوانیم باور کنیم که این شغلها به وجود آمده است. باید یک مقدار استدلالها قویتر باشد.
تکلیف کارشناسان اقتصادی هم معلوم است. آنها نه آمار یک میلیون و ۶۰۰ هزار شغل پارسال را قبول دارند و نه وعده ایجاد دو و نیم میلیون شغل امسال را شدنی میپندارند.
احمد علوی، استاد اقتصاد در سوئد: از نظر تجربی اگر بخواهیم به این موضوع نگاه کنیم باید بگوییم که هیچ کشوری در جهان امروز نمیتواند ادعا کند و تجربه ما در قرن اخیر هم نمیتواند نشان دهد که با چنین برنامههایی، بشود دو و نیم میلیون شغل در یک سال ایجاد کرد.
آن هم با اقتصادی که تکیهگاهش دولت باشد و دولتی که رانتی است و از اقتصاد نفتی برخوردار است و پول نفت را که بسیار نوسانپذیر است به کار میگیرد برای ایجاد دو و نیم میلیون شغل و آن هم در یک سال.
اما گویا این مخالفتها و تحلیلها باعث شده است که عبدالرضا شیخالاسلامی، وزیر وزارتخانه تجمیع شده تعاون، کار و تامین اجتماعی، در وعده رئیس دولت دهم اصلاحاتی انجام دهد.
این در حالی است که آقای شیخالاسلامی خود پیشتر همنوا با محمود احمدینژاد ایجاد دو و نیم میلیون شغل در سال ۹۰ را ممکن و شدنی میدانست.
عبدالرضا شیخالاسلامی: امسال هم به واسطه این که سال جهاد اقتصادی نامگذاری شده است، بر همه ما لازم است که یک جد و جهد فراوانی را به عمل بیاوریم تا انشاالله با یک حرکت مجاهدانه و بسیج همه نیروها، امکانات و منابع کشور، این هدف ارزشمند را تحقق ببخشیم.
برای این که اشتغال در حقیقت شاخص فعالیت در همه بخشهای، کشاورزی، صنعت، خدمات و مسکن و امورات دیگری که مربوط به زندگی و معیشت مردم است و نشاندهنده وضعیت اقتصادی کشور است.
اما حال، آن گونه که خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی، ایرنا، به نقل از آقای وزیر تعاون، کار و تامین اجتماعی خبر داده، به طور قطع طی دو سال آینده دو و نیم میلیون فرصت شغلی در کشور ایجاد خواهد شد.
عبدالرضا شیخالاسلامی مدت زمان تحقق وعده رئیس جمهوری را ناگهان از یک سال به دو سال تمدید کرده تا شاید کمی از بار حیرت و انتقادهای نمایندگان مجلس و کارشناسان اقتصادی مستقل بکاهد.