«لیگ تخت جمشید را فراموش کنید. بهترین لیگ فوتبال آسیا را راهاندازی خواهیم کرد.»
این وعدهای بود که هادی طاووسی، رئیس فدراسیون فوتبال ایران، در سال ۱۳۵۹ و بلافاصله پس از انتصاب خود داد. اما نه تنها چنین وعدهای تحقق نیافت، بلکه اصلاً لیگی در کار نبود و رقابتهای فوتبال در ایران در آن مقطع زمانی به جام شهید اسپندی محدود شد. پس از آن نیز بیش از یک دهه طول کشید تا ایران صاحب لیگ شود.
ورزش ایران وعدههایی از این دست را بسیار دیده و شنیده است. مسئولین گفتهاند، روزنامهها و مجلهها چاپ کردهاند و رادیو و تلویزیون هم پخش کرده است. مدتی بعد هم همه فراموش شدهاند.
در این گزارش، وعدههای تحققنیافته ورزشی در دولت اول و دوم محمود احمدینژاد، رئیس جمهور ایران، بررسی شده است. با این توضیح که وعدههای موسوم به سرخرمن در ورزش جمهوری اسلامی ایران به دولتهای نهم و دهم محدود نمیشود.
در دولتهای سید محمد خاتمی و پیش از آن در دوران هاشمی رفسنجانی و دولتهای قبلی نیز ورزش ایران آکنده بود از وعدههای غیرواقعی. اما حجم وعدههای ورزشی هیچ دولتی با حدود شش سالی که از دوران ریاست جمهوری احمدینژاد میگذرد قابل قیاس نیست.
بخشهایی از این وعدهها که در گزارش زیر آمده است، به صورت مستقیم از سوی دولت آقای احمدینژاد صادر شده و در مواردی نیز فدراسیونهای ورزشی که زیرمجموعه دولت هستند، دستاندرکار صدور وعدههای بیبنیان و غیرمحقق بودهاند.
وعدههای علیآبادی
وعدههای رئیس پیشین سازمان تربیت بدنی خود به تنهایی میتواند گزارشی مفصل و طولانی باشد. او ابتدا گفت از حضور ورزشکارانی که خالکوبی کردهاند یا موی بلند دارند در تیمها جلوگیری خواهد کرد. اما تعداد این ورزشکاران خصوصاً در بسکتبال و فوتبال به قدری زیاد بود که خود نیز وعدهاش را فراموش کرد.
احداث ورزشگاه سرپوشیده ۴۰ هزار نفری برای بانوان، برگزاری لیگ برتر فوتبال با حضور ۳۰ تیم، مقابله با فیفا در خصوص تعلیق فوتبال ایران، برگزاری انتخابات آزاد در فدراسیونهای ورزشی، دو برابر شدن مدالهای ایران در المپیک پکن نسبت به آتن، کسب ۵۰ مدال طلا در بازیهای آسیایی گوانگژو و... از سلسله وعدههای فراوان رئیس فعلی کمیته ملی المپیک ایران است که هیچ وقت محقق نشدهاند.
وعدههای سعیدلو
مردی که امروز مجلس شورای اسلامی مدیریتش بر سازمان تربیت بدنی را غیرقانونی میداند، تابستان ۸۸ در اولین کنفرانس مطبوعاتیاش وعده داد که از مصاحبه کردن روسای فدراسیونهای ورزشی جلوگیری خواهد کرد و آنها موظف هستند که فقط سالی یک بار حرف بزنند!
پنج برابر شدن بودجه ورزش، صاحبخانه شدن طلاییهای گوانگژو، رای آوردن در انتخابات کنفدراسیون آسیا، میزبانی باشکوه بازیهای کشورهای اسلامی، افزایش سرانه ورزشی، رونق ورزش همگانی، بازداشتن دولت از دخالت در مدیریت ورزش، گماردن محمدرضا طالقانی به ریاست فدراسیون ورزش باستانی، تکمیل پروژههای قدیمی ورزشگاههای نقش جهان در اصفهان و یادگار در تبریز، تعیین تکلیف هیئت مدیره و مدیرعاملهای باشگاههای پرطرفدار دولتی، میزبانی رقابتهای مهم جهانی و وعدههای دیگری از این دست، همواره ورد زبان رئیس سازمان تربیت بدنی بودهاند.
تاسیس شبکه تلویزیونی ورزش
مهرماه ۱۳۸۸ اعلام شد که شبکه سراسری ورزش در سال ۱۳۸۹ با بودجه ۱۰۰ میلیارد تومانی سازمان تربیت بدنی راهاندازی خواهد شد. سعیدلو، رئیس سازمان تربیت بدنی، از تفاهم با ضرغامی، رئیس سازمان صداوسیما، در این زمینه خبر داد.
مرتضی میرباقری، معاون صداوسیما، نیز در این باره به خبرگزاری ایسنا گفت که از نظر نرمافزاری و برنامهریزی، ظرفیت راهاندازی شبکه ورزش وجود دارد و این پروژه از یک سال و نیم قبل آغاز شده است.
دقیقاً یک سال بعد در مهرماه ۱۳۸۹، وبسایت خبری تابناک خبر داد درخواست بودجه ۱۶۰ میلیارد تومانی پورمحمدی، رئیس شبکه سه، برای راهاندازی شبکه ورزش بدون پاسخ مانده است.
تا امروز، حتی مدیران گروه ورزش و گزارشگران ورزشی در شبکههای مختلف صداوسیما نیز از روند تاسیس چنین شبکهای بیخبر هستند.
بوکس و ناطق نوری
احمد ناطق نوری قدیمیترین رئیس فدراسیون ورزشی در ایران است و از زمان رهبری آیتالله خمینی تاکنون در این سمت باقی مانده و ناکامیهای مکرر تیمهای ملی، پناهندگی بوکسورها، اعتراضات خانواده بوکس ایران به بیبرنامگی فدراسیون بوکس و جنجالهای بیسابقه در لیگ بوکس نیز منجر به برکناری او نشده است.
آخرین وعده غیرعملی ناطق نوری کسب مدال طلا از بازیهای آسیایی گوانگژو بود که رنگ واقعیت به خود نگرفت. اما به جای تغییر در بوکس، این رئیس موفق فدراسیون دو ومیدانی بود که با وجود کسب دو مدال طلا، از سمت خود کنارهگیری کرد!
حجاب دختران ورزشکار
از مرضیه اکبرآبادی، معاون ورزش بانوان، گرفته تا فدراسیون فوتبال و کمیته ملی المپیک، بحث برطرف شدن مشکلات ناشی از حجاب اجباری دختران ورزشکار ایرانی همیشه مطرح میشود، اما مسابقات که آغاز میشود، باز هم این موضوع به قوت خود باقی میماند.
احمد پناهی، رئیس فدراسیون کاراته، وعده داده بود که در سال ۱۳۸۹ این مشکل را برای همیشه حل خواهد کرد. اما امروز و در پایان نخستین ماه از سال ۹۰، فدراسیون جهانی این رشته ورزشی، کماکان حجاب کاراتهکاهای ایرانی را مغایر با قوانین خود میداند. این معضلی برای دختران ایرانی است که در فوتبال نیز پابرجاست.
در رشتههایی مثل شنا، ورزشهای آبی، ژیمناستیک، کشتی و تنیس هم حضور در میادین قارهای و جهانی برای دختران ایرانی، فعلاً سرابی بیش نیست.
خصوصیسازی پرسپولیس و استقلال
این یکی دیگر از وعدههای سرخرمن در ورزش ایران است که از کلیشهایترین وعده و وعیدها به شمار میرود.
اردیبهشت ۸۸ محمود احمدینژاد دستور واگذاری سهام این دو باشگاه به طرفدارانش را در راستای اجرایی کردن اصل ۴۴ قانون اساسی صادر کرد. سایت دولتی رجانیوز هم نوشت: «احمدینژاد این تصمیم را همچون سایر تصمیمهایی که دولتهای گذشته وعده دادند، «اجرا کرد تا نشان دهد جرأت» مدیریت «کردن را در کشوری که هزینه» تصمیم نگرفتن «در آن بسیار زیاد است را دارد».
تمام تاکیدها و گیومهها از رجانیوز است. این وبسایت هم مثل خود احمدینژاد، دیگر موضوع خصوصیسازی پرسپولیس و استقلال را پیگیری نکرد.
این وعدهای بود که هادی طاووسی، رئیس فدراسیون فوتبال ایران، در سال ۱۳۵۹ و بلافاصله پس از انتصاب خود داد. اما نه تنها چنین وعدهای تحقق نیافت، بلکه اصلاً لیگی در کار نبود و رقابتهای فوتبال در ایران در آن مقطع زمانی به جام شهید اسپندی محدود شد. پس از آن نیز بیش از یک دهه طول کشید تا ایران صاحب لیگ شود.
ورزش ایران وعدههایی از این دست را بسیار دیده و شنیده است. مسئولین گفتهاند، روزنامهها و مجلهها چاپ کردهاند و رادیو و تلویزیون هم پخش کرده است. مدتی بعد هم همه فراموش شدهاند.
در این گزارش، وعدههای تحققنیافته ورزشی در دولت اول و دوم محمود احمدینژاد، رئیس جمهور ایران، بررسی شده است. با این توضیح که وعدههای موسوم به سرخرمن در ورزش جمهوری اسلامی ایران به دولتهای نهم و دهم محدود نمیشود.
در دولتهای سید محمد خاتمی و پیش از آن در دوران هاشمی رفسنجانی و دولتهای قبلی نیز ورزش ایران آکنده بود از وعدههای غیرواقعی. اما حجم وعدههای ورزشی هیچ دولتی با حدود شش سالی که از دوران ریاست جمهوری احمدینژاد میگذرد قابل قیاس نیست.
بخشهایی از این وعدهها که در گزارش زیر آمده است، به صورت مستقیم از سوی دولت آقای احمدینژاد صادر شده و در مواردی نیز فدراسیونهای ورزشی که زیرمجموعه دولت هستند، دستاندرکار صدور وعدههای بیبنیان و غیرمحقق بودهاند.
وعدههای علیآبادی
وعدههای رئیس پیشین سازمان تربیت بدنی خود به تنهایی میتواند گزارشی مفصل و طولانی باشد. او ابتدا گفت از حضور ورزشکارانی که خالکوبی کردهاند یا موی بلند دارند در تیمها جلوگیری خواهد کرد. اما تعداد این ورزشکاران خصوصاً در بسکتبال و فوتبال به قدری زیاد بود که خود نیز وعدهاش را فراموش کرد.
احداث ورزشگاه سرپوشیده ۴۰ هزار نفری برای بانوان، برگزاری لیگ برتر فوتبال با حضور ۳۰ تیم، مقابله با فیفا در خصوص تعلیق فوتبال ایران، برگزاری انتخابات آزاد در فدراسیونهای ورزشی، دو برابر شدن مدالهای ایران در المپیک پکن نسبت به آتن، کسب ۵۰ مدال طلا در بازیهای آسیایی گوانگژو و... از سلسله وعدههای فراوان رئیس فعلی کمیته ملی المپیک ایران است که هیچ وقت محقق نشدهاند.
وعدههای سعیدلو
مردی که امروز مجلس شورای اسلامی مدیریتش بر سازمان تربیت بدنی را غیرقانونی میداند، تابستان ۸۸ در اولین کنفرانس مطبوعاتیاش وعده داد که از مصاحبه کردن روسای فدراسیونهای ورزشی جلوگیری خواهد کرد و آنها موظف هستند که فقط سالی یک بار حرف بزنند!
پنج برابر شدن بودجه ورزش، صاحبخانه شدن طلاییهای گوانگژو، رای آوردن در انتخابات کنفدراسیون آسیا، میزبانی باشکوه بازیهای کشورهای اسلامی، افزایش سرانه ورزشی، رونق ورزش همگانی، بازداشتن دولت از دخالت در مدیریت ورزش، گماردن محمدرضا طالقانی به ریاست فدراسیون ورزش باستانی، تکمیل پروژههای قدیمی ورزشگاههای نقش جهان در اصفهان و یادگار در تبریز، تعیین تکلیف هیئت مدیره و مدیرعاملهای باشگاههای پرطرفدار دولتی، میزبانی رقابتهای مهم جهانی و وعدههای دیگری از این دست، همواره ورد زبان رئیس سازمان تربیت بدنی بودهاند.
تاسیس شبکه تلویزیونی ورزش
مهرماه ۱۳۸۸ اعلام شد که شبکه سراسری ورزش در سال ۱۳۸۹ با بودجه ۱۰۰ میلیارد تومانی سازمان تربیت بدنی راهاندازی خواهد شد. سعیدلو، رئیس سازمان تربیت بدنی، از تفاهم با ضرغامی، رئیس سازمان صداوسیما، در این زمینه خبر داد.
مرتضی میرباقری، معاون صداوسیما، نیز در این باره به خبرگزاری ایسنا گفت که از نظر نرمافزاری و برنامهریزی، ظرفیت راهاندازی شبکه ورزش وجود دارد و این پروژه از یک سال و نیم قبل آغاز شده است.
دقیقاً یک سال بعد در مهرماه ۱۳۸۹، وبسایت خبری تابناک خبر داد درخواست بودجه ۱۶۰ میلیارد تومانی پورمحمدی، رئیس شبکه سه، برای راهاندازی شبکه ورزش بدون پاسخ مانده است.
تا امروز، حتی مدیران گروه ورزش و گزارشگران ورزشی در شبکههای مختلف صداوسیما نیز از روند تاسیس چنین شبکهای بیخبر هستند.
بوکس و ناطق نوری
احمد ناطق نوری قدیمیترین رئیس فدراسیون ورزشی در ایران است و از زمان رهبری آیتالله خمینی تاکنون در این سمت باقی مانده و ناکامیهای مکرر تیمهای ملی، پناهندگی بوکسورها، اعتراضات خانواده بوکس ایران به بیبرنامگی فدراسیون بوکس و جنجالهای بیسابقه در لیگ بوکس نیز منجر به برکناری او نشده است.
آخرین وعده غیرعملی ناطق نوری کسب مدال طلا از بازیهای آسیایی گوانگژو بود که رنگ واقعیت به خود نگرفت. اما به جای تغییر در بوکس، این رئیس موفق فدراسیون دو ومیدانی بود که با وجود کسب دو مدال طلا، از سمت خود کنارهگیری کرد!
حجاب دختران ورزشکار
از مرضیه اکبرآبادی، معاون ورزش بانوان، گرفته تا فدراسیون فوتبال و کمیته ملی المپیک، بحث برطرف شدن مشکلات ناشی از حجاب اجباری دختران ورزشکار ایرانی همیشه مطرح میشود، اما مسابقات که آغاز میشود، باز هم این موضوع به قوت خود باقی میماند.
احمد پناهی، رئیس فدراسیون کاراته، وعده داده بود که در سال ۱۳۸۹ این مشکل را برای همیشه حل خواهد کرد. اما امروز و در پایان نخستین ماه از سال ۹۰، فدراسیون جهانی این رشته ورزشی، کماکان حجاب کاراتهکاهای ایرانی را مغایر با قوانین خود میداند. این معضلی برای دختران ایرانی است که در فوتبال نیز پابرجاست.
در رشتههایی مثل شنا، ورزشهای آبی، ژیمناستیک، کشتی و تنیس هم حضور در میادین قارهای و جهانی برای دختران ایرانی، فعلاً سرابی بیش نیست.
خصوصیسازی پرسپولیس و استقلال
این یکی دیگر از وعدههای سرخرمن در ورزش ایران است که از کلیشهایترین وعده و وعیدها به شمار میرود.
اردیبهشت ۸۸ محمود احمدینژاد دستور واگذاری سهام این دو باشگاه به طرفدارانش را در راستای اجرایی کردن اصل ۴۴ قانون اساسی صادر کرد. سایت دولتی رجانیوز هم نوشت: «احمدینژاد این تصمیم را همچون سایر تصمیمهایی که دولتهای گذشته وعده دادند، «اجرا کرد تا نشان دهد جرأت» مدیریت «کردن را در کشوری که هزینه» تصمیم نگرفتن «در آن بسیار زیاد است را دارد».
تمام تاکیدها و گیومهها از رجانیوز است. این وبسایت هم مثل خود احمدینژاد، دیگر موضوع خصوصیسازی پرسپولیس و استقلال را پیگیری نکرد.