تانيا نيمير، زن ۲۹ ساله هلندی، که از سال ۲۰۰۳، به چريک های کلمبيايی «فارک»، در جنگل هایاين کشور ملحق شده، از توهم و خستگی روزافزونش نوشته است.
دولت کلمبيا چند ماه پيش موفق شد به قسمتی از خاطرات تانيا نيمير که به زبان هلندی نوشته شده بود، دسترسی پيدا کند.
اين خاطرات در اختيار روزنامه های کلمبيا قرار داده شد و حتی به زبان انگليسی نيز ترجمه شد.
به گزارش آسوشيتدپرس، در واقع اين بهترين تبليغاتی بود که دولت کلمبيا می توانست عليه نيروهای مسلح انقلابی کلمبيا «فارک» که خود را گروهی چپ می داند، انجام دهد.
تانيا تنها فردی خارج از آمريکای لاتين است که به «فارک» پيوسته است. وی در خاطراتش می نويسد: « من از مردم خسته شده ام، من از زندگی گروهی خسته شده ام. از اين که هيچ چيز به من تعلق ندارد، خسته شده ام.»
ظاهرا تانيا تيمير مانند بسياری از سربازان اين گروه مسلح که به گفته ای ۱۵ هزار عضو دارد اجازه ندارد، از «فارک» خارج شود.
بسياری که تانيا نيمير را می شناسند، می گويند که آنها نمی توانند بفهمند که دختر هلندی که به يک خانواده بورژوای هلندی تعلق داشته و فعال صلح بوده به چريک های «فارک» پيوسته که منبع اصلی درآمدشان از کوکاکئين تامين می شود.
تانيا پايان نامه خود را در دانشگاه گرونينگن، در هلند، در مورد «فارک» نوشته و در سال ۲۰۰۰ در چارچوب يک برنامه تحصيلی به اين کشور سفر کرده است.
خوان مانوئل سانتوز، وزير دفاع کلمبيا به آسوشيتدپرس گفت که نوشته های تانيا موجب می شود که خارجی های چپ گرا در مورد اين که فارک يک گروه قهرمان است از خود سوال بپرسند.
وی افزود: «هنوز در اروپا افرادی هستند که به اين چريک ها به صورت رابين هود و چه گورا نگاه می کنند که عليه آدم های بد می جنگند تا به فقرا کمک کنند.
تانيا در نوشته هايش از رهبران «فارک» به عنوان افرادی مادی و فاسد ياد می کند.
وی می نويسد: «زندگی در اينجا خسته کننده است. نه می شود سيگار کشيد، نه تلفن زد و نه بدون اجازه رهبران مرد «فارک» رابطه عاشقانه داشت.»
