جشنواره فيلم Birds Eye View که بزرگ ترين جشنواره سينمايی بريتانيا با محور زنان محسوب می شود، با هدف معرفی فيلمسازان تازه زن و استعدادهای جوان در لندن برگزار شد.
جشنواره امسال در بخش های مختلفی چون "در لبه"، "حالا چطور زندگی می کنم"، "حقيقت آشکار خواهد شد" و "فيلم های صامت کلاسيک" برپا شد.
"سوزن" ؛ يک فيلمساز جوان ايرانی در آمريکا
سوزن ساخته آناهيتا قزوينی زاده که اولين بار در جشنواره کن به نمايش درآمد و جايزه بخش سينه فونداسيون را به دست آورد، يکی از پنج فيلم کوتاهی غيربريتانيايی بود که در اين جشنواره به نمايش گذاشته شد.
سوزن که به عنوان اثری از دانشجوی مدرسه هنر شيکاگوی آمريکا به نمايش درآمد، داستان دختری را باز می گويد که قرار است گوش هايش را سوراخ کنند. او ناظر مرافعه والدينش است و پس از آن قصه در يک مرکز پزشکی با دونفری که در حال سوراخ کردن گوش های او هستند، ادامه می يابد.
فيلم ساختاری حرفه ای دارد و می تواند در زمان کوتاهش با تکنيکی قابل توجه، تماشاگر را به متن فضايی به شدت آمريکايی هدايت کند.
جنگ و دختران جوان
جشنواره امسال با يک فيلم گرجستانی با نام در عنفوان جوانی(In Bloom)ساخته نانا اکوتيميشويلی و سيمون گراس افتتاح شد؛ يک فيلم نيمه اوتوبيوگرافی که داستان دو دختر چهارده ساله را روايت می کند که در سال ۱۹۹۲ در تفليس بی اعتنا به جنگ سعی دارند در دنيای نوجوانانه خود تنها درباره موسيقی و پسران حرف بزنند، اما واقعيت جنگ آنها را درگير می کند. اين فيلم که اولين بار در جشنواره برلين تحسين شد، با حضور کارگردانان فيلم و جلسه پرسش و پاسخ به نمايش درآمد.
"شنا کن، ماهی کوچولو شنا کن" ساخته لولا بسيس و روبن آمار فيلم اختتاميه جشنواره بود که اين فيلم کمدی زندگی سه شخصيت با خواسته های متفاوت را روايت می کند.
"من مال تو هستم" ساخته ايرام حق از نروژ يکی ديگر از فيلم های مطرح جشنواره بود که يک مادر تنها در جامعه پاکستانی نروژ را روايت می کند که در زندگی عاشقانه خود دچار چالش می شود و تضادهای سنتی از دل رابطه ای که به نظر می رسد می توانست او را وارد دنيای جديدی بکند، سر باز می زند.
يک مادر بی خانمان در نيويورک
"لاکی" ساخته لورا چکووای از مستندهای پرسر و صدای جشنواره بود که زندگی يک مادر بی خانمان را که تمام بدنش را خالکوبی کرده در قلب نيويورک تصوير می کند. اين فيلم مستند که طی بيش از پنج سال در خيابان های نيويورک فيلمبرداری شده، تصوير تکان دهنده ای از وضعيت يک زن روايت می کند که توام با صميميت و با آميزش لحظه های تلخ و شيرين تصوير شده است.
"آرگريچ" ساخته استفانی آرگريچ تصوير ساده و صميمی ای از مارتا آرگريچ پيانيست معروف ارائه می کند و در واقع در حين روايت زندگی يک هنرمند، رابطه فرزند و مادر را به عنوان دختری که درباره مادرش فيلم ساخته، بازتاب می دهد.
"لوبياهای لعنتی" ساخته نريمان ماری محصول مشترک الجزاير و فرانسه هم رابطه چند کودک را با جنگ به شکلی شاعرانه و در حال و هوای آثار ژان ويگو روايت می کند.
از ليليان گيش تا گلوريا سوانسون
يکی از بخش های ثابت اين جشنواره نمايش چند فيلم صامت کلاسيک است که در آنها زنان نقش تاثيرگذار و فراموش نشدنی ای دارند. در جشنواره امسال سه فيلم صامت با موسيقی همزمان به نمايش درآمد.
"باد" ساخته ويکتور شوستروم(۱۹۲۸) از قدرت شگفت انگيز اين فيلمساز برجسته سوئدی- استاد اينگمار برگمان- درروايت احوال يک زن خبر می دهد که ليليان گيش ستاره سينمای صامت را در اوج به نمايش می گذارد( که همکاری اش با شوستروم يک فيلم طراز اول ديگر را هم درباره زنان شکل داد: داغ ننگ).
گلوريا سوانسون هم در يک کمدی ديدنی از سيسيل ب. دوميل با عنوان "چرا همسرت را عوض می کنی؟" نوع کمدی های دهه بيست را در اوج نشان می دهد و عشق ممنوع در اثر پر سر و صدای ارنست لوبيچ، "يک شب عربی"، داستان يک دختر برده شورشی را روايت می کند که عليه شيخ خود شورش می کند.
مد و سينما تا ملاقلات با فيلمسازان
ميزگردی با عنوان "مد سينما را دوست دارد: فرهنگ و هويت" از ديگر برنامه های اين جشنواره بود که در آن اهميت مد و تاثير آن بر فيلم های فيلسمازان زن مورد بررسی قرار گرفت.
از طرفی برای اين جشنواره از طراحان گرافيک خواسته شد تا پوسترفيلم های شناخته شده ای از فيلسمازان زن را دوباره طراحی و ارائه کنند و نمايشگاهی از اين پوسترها در انستيتو فيلم بريتانيا برپا شد.
ملاقات با منتقدان، بازيگران و فيلمسازان برنامه ديگری بود که در سه روز مختلف به ديدار با دست اندرکاران زن اين سه حيطه اختصاص داشت.
بررسی آثار فيلمبرداران زن در بريتانيا با حضور چند تن از برجسته ترين آنها، از جمله برنامه هايی بود که مورد استقبال قرار گرفت.
بررسی آثار يکی از اولين و تاثيرگذارترين چهره های انيميشن بريتانيا، جوی بچلور هم با نمايش کليپ های کمتر ديده شده ای از او که توسط دخترش انتخاب شده بودند، تماشاگران را به وجد آورد.
جشنواره امسال در بخش های مختلفی چون "در لبه"، "حالا چطور زندگی می کنم"، "حقيقت آشکار خواهد شد" و "فيلم های صامت کلاسيک" برپا شد.
"سوزن" ؛ يک فيلمساز جوان ايرانی در آمريکا
سوزن ساخته آناهيتا قزوينی زاده که اولين بار در جشنواره کن به نمايش درآمد و جايزه بخش سينه فونداسيون را به دست آورد، يکی از پنج فيلم کوتاهی غيربريتانيايی بود که در اين جشنواره به نمايش گذاشته شد.
سوزن که به عنوان اثری از دانشجوی مدرسه هنر شيکاگوی آمريکا به نمايش درآمد، داستان دختری را باز می گويد که قرار است گوش هايش را سوراخ کنند. او ناظر مرافعه والدينش است و پس از آن قصه در يک مرکز پزشکی با دونفری که در حال سوراخ کردن گوش های او هستند، ادامه می يابد.
فيلم ساختاری حرفه ای دارد و می تواند در زمان کوتاهش با تکنيکی قابل توجه، تماشاگر را به متن فضايی به شدت آمريکايی هدايت کند.
جنگ و دختران جوان
جشنواره امسال با يک فيلم گرجستانی با نام در عنفوان جوانی(In Bloom)ساخته نانا اکوتيميشويلی و سيمون گراس افتتاح شد؛ يک فيلم نيمه اوتوبيوگرافی که داستان دو دختر چهارده ساله را روايت می کند که در سال ۱۹۹۲ در تفليس بی اعتنا به جنگ سعی دارند در دنيای نوجوانانه خود تنها درباره موسيقی و پسران حرف بزنند، اما واقعيت جنگ آنها را درگير می کند. اين فيلم که اولين بار در جشنواره برلين تحسين شد، با حضور کارگردانان فيلم و جلسه پرسش و پاسخ به نمايش درآمد.
"شنا کن، ماهی کوچولو شنا کن" ساخته لولا بسيس و روبن آمار فيلم اختتاميه جشنواره بود که اين فيلم کمدی زندگی سه شخصيت با خواسته های متفاوت را روايت می کند.
"من مال تو هستم" ساخته ايرام حق از نروژ يکی ديگر از فيلم های مطرح جشنواره بود که يک مادر تنها در جامعه پاکستانی نروژ را روايت می کند که در زندگی عاشقانه خود دچار چالش می شود و تضادهای سنتی از دل رابطه ای که به نظر می رسد می توانست او را وارد دنيای جديدی بکند، سر باز می زند.
يک مادر بی خانمان در نيويورک
"لاکی" ساخته لورا چکووای از مستندهای پرسر و صدای جشنواره بود که زندگی يک مادر بی خانمان را که تمام بدنش را خالکوبی کرده در قلب نيويورک تصوير می کند. اين فيلم مستند که طی بيش از پنج سال در خيابان های نيويورک فيلمبرداری شده، تصوير تکان دهنده ای از وضعيت يک زن روايت می کند که توام با صميميت و با آميزش لحظه های تلخ و شيرين تصوير شده است.
"آرگريچ" ساخته استفانی آرگريچ تصوير ساده و صميمی ای از مارتا آرگريچ پيانيست معروف ارائه می کند و در واقع در حين روايت زندگی يک هنرمند، رابطه فرزند و مادر را به عنوان دختری که درباره مادرش فيلم ساخته، بازتاب می دهد.
"لوبياهای لعنتی" ساخته نريمان ماری محصول مشترک الجزاير و فرانسه هم رابطه چند کودک را با جنگ به شکلی شاعرانه و در حال و هوای آثار ژان ويگو روايت می کند.
از ليليان گيش تا گلوريا سوانسون
يکی از بخش های ثابت اين جشنواره نمايش چند فيلم صامت کلاسيک است که در آنها زنان نقش تاثيرگذار و فراموش نشدنی ای دارند. در جشنواره امسال سه فيلم صامت با موسيقی همزمان به نمايش درآمد.
"باد" ساخته ويکتور شوستروم(۱۹۲۸) از قدرت شگفت انگيز اين فيلمساز برجسته سوئدی- استاد اينگمار برگمان- درروايت احوال يک زن خبر می دهد که ليليان گيش ستاره سينمای صامت را در اوج به نمايش می گذارد( که همکاری اش با شوستروم يک فيلم طراز اول ديگر را هم درباره زنان شکل داد: داغ ننگ).
گلوريا سوانسون هم در يک کمدی ديدنی از سيسيل ب. دوميل با عنوان "چرا همسرت را عوض می کنی؟" نوع کمدی های دهه بيست را در اوج نشان می دهد و عشق ممنوع در اثر پر سر و صدای ارنست لوبيچ، "يک شب عربی"، داستان يک دختر برده شورشی را روايت می کند که عليه شيخ خود شورش می کند.
مد و سينما تا ملاقلات با فيلمسازان
ميزگردی با عنوان "مد سينما را دوست دارد: فرهنگ و هويت" از ديگر برنامه های اين جشنواره بود که در آن اهميت مد و تاثير آن بر فيلم های فيلسمازان زن مورد بررسی قرار گرفت.
از طرفی برای اين جشنواره از طراحان گرافيک خواسته شد تا پوسترفيلم های شناخته شده ای از فيلسمازان زن را دوباره طراحی و ارائه کنند و نمايشگاهی از اين پوسترها در انستيتو فيلم بريتانيا برپا شد.
ملاقات با منتقدان، بازيگران و فيلمسازان برنامه ديگری بود که در سه روز مختلف به ديدار با دست اندرکاران زن اين سه حيطه اختصاص داشت.
بررسی آثار فيلمبرداران زن در بريتانيا با حضور چند تن از برجسته ترين آنها، از جمله برنامه هايی بود که مورد استقبال قرار گرفت.
بررسی آثار يکی از اولين و تاثيرگذارترين چهره های انيميشن بريتانيا، جوی بچلور هم با نمايش کليپ های کمتر ديده شده ای از او که توسط دخترش انتخاب شده بودند، تماشاگران را به وجد آورد.
