در مسابقات ژيمناستيک قهرمانی آسيا به ميزبانی هيروشيما، اولين مدال قارهای ايران در تاريخ اين رشته ورزشی به دست آمد.
عبدالله جامعی در ماده خرک حلقه روی سکوی سوم ايستاد تا به مدال برنز آسيا دست پيدا کند. در همين وسيله، سعيدرضا کيخا ديگر نماينده ايران چهارم شد.
نشان طلای خرک حلقه آسيا به کازوما کايا از ژاپن رسيد. ژيائو از چين هم روی سکوی دوم ايستاد.
در دارحلقه، هادی خنارینژاد در جايگاه چهارم آسيا قرار گرفت و از دنيای قهرمانی خداحافظی کرد. او گفت: «حسرت نمی خورم و ناراحت نيستم، زيرا کار خودم را به خوبی انجام دادم و تنها با دو دهم اختلاف، مدال برنز را از دست دادم. شرايط زندگیام از نظر مالی به گونهای است که ديگر نمیتوانم از طريق ژيمناستيک به آن سر و سامان بدهم، بنابراين دوست دارم پس از اين به زندگیام برسم.»
عبدالله جامعی هم که روی سکوی سوم خرک حلقه ايستاد، به خبرگزاری ايسنا گفت: «فقط با دو ماه تمرين مداوم توانستم به اين موفقيت برسم. يکی از عوامل موفقيتم اين بود که با کمترين استرس و با روحيه خوب، حرکات خود را به نمايش گذاشتم.»
پيش از اعزام به ژاپن، محمد آذرپی سرمربی تيم ملی ايران گفته بود: «يکی از مشکلات ژيمناستيک، نداشتن تجهيزات استاندارد و به روز است. طی چند ماه گذشته اين مسئله را با نصرالله سجادی در ميان گذاشتم اما متاسفانه هيچ پاسخ مثبتی از وزارتخانه دريافت نکرديم و با همان تجهيزات قبلی و غير استاندارد، عازم مسابقات قهرمانی آسيا میشويم.»
نکته جالب در رقابتهای امسال، قهرمانی شش نفر در شش وسيله بود و هيچ ژيمناستی نتوانست بيش از يک نشان طلا را کسب کند.
در مجموع مسابقات زنان و مردان، ژاپن با ۸ طلا، ۷ نقره و ۳ مدال برنز به قهرمانی رسيد. چين با پنج مدال طلا به نايب قهرمانی رسيد و غير از اين دو کشور، فقط هنگ کنگ توانست به يکی از نشانهای طلا دست پيدا کند.
در مجموع، ۹ کشور آسيايی به مدال رسيدند. ايران در کنار هندوستان، قزاقستان و ازبکستان با يک مدال برنز، به کار خود خاتمه داد.
اولين فدراسيون ژيمناستيک ايران در سال ۱۳۲۵ به رياست محمود نامجو تاسيس شد. در المپيک ۱۹۴۸ لندن علی يزدزاد به عنوان ژيمناست حضور يافت و تقی وصالی در نقش مربی، او را همراهی میکرد. جميله سروری هم در المپيک ۱۹۶۴ توکيو نماينده ايران بود.