باراک اوباما، رییس جمهوری آمریکا در ریاض گفت ایالات متحده و شرکایش در کشورهای حاشیه خلیجفارس باید منتظر بمانند تا ببینند آیا عراق پیش از دریافت کمکهای مالی بیشتر میتواند بحران سیاسی که در آن گرفتار شده را حل کند یا خیر.
بهگزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، باراک اوباما همچنین از رهبران عراقی خواست اختلافهای داخلی را کنار بگذارند تا بتوانند دولتی باثبات تشکیل دهند.
رییسجمهوری آمریکا گفت:«هماکنون در بغداد چالشهای بزرگی بر سر تشکیل کابینه جدید توسط حیدرالعبادی، نخستوزیر این کشور وجود دارد. تا زمانی که کابینه جدید تشکیل نشود برای ما مهم است که مطمئن شویم هر دلاری که به این کشور کمک میکنیم در راهی موثر و مفید خرج شود.»
یک روز پیش از آن اشتون کارتر، وزیر دفاع آمریکا از وزرای خارجه کشورهای حاشیه خلیجفارس خواسته بود حمایت اقتصادی و سیاسی خود را از عراق به طور کامل نشان دهند. درخواستی که اوباما هم در دیدار خود با رهبران کشورهای حوزه خلیجفارس تکرار کرد.
رییسجمهوری آمریکا همچنین از حیدرالعبادی، نخستوزیر عراق بعنوان شریکی خوب برای آمریکا تقدیر کرد و گفت برای سلامت و ثبات عراق لازم است که کابینه جدید نهایی شود و پس از آن بغداد بتواند بر مشکلات بلندمدتتر تمرکز کند.
رناد منصور، تحلیلگر مرکز خاورمیانه بنیاد کارنگی در بیروت:« در این لحظه بهنظر میرسد که تشکیل کابینهای باثبات در عراق، واقعیتی دور است.»
رناد منصور، تحلیلگر مرکز خاورمیانه بنیاد کارنگی در بیروت درباره احتمال شکلگیری دولتی باثبات در عراق در این زمان، به رادیوفردا میگوید:« در این لحظه بهنظر میرسد که این مساله واقعیتی دور است. در فضای عراق چندین حزب و دسته سیاسی وجود دارد. در پارلمان این نیروها علیه یکدیگر کار میکنند و قدرتمند هم هستند. شانس مذاکره و رسیدن به ثبات کمی از واقعیت دور است. بزرگترین گروههای سیاسی از طرفی گروهی است که توسط نوری المالکی، نخستوزیر پیشین عراق هدایت میشود و در حال قدرتگرفتن بیشتر است. در طرف دیگر مقتدی صدر، روحانی شیعه است که بهدنبال کاهش نفوذ ایران در عراق است. او بهدنبال قدرتگرفتن کابینهای تکنوکرات است و گروه سوم گروه نخستوزیر حیدر العبادی است که تلاش میکند با گروههای مختلف کار کند ولی از طرف گروههای مختلف تحت فشار است. او دوبار تاکنون کابینه خود را معرفی کرده اما هردوبار با شکست مواجه شده و حتی بار آخر درگیریهایی هم در پارلمان رخ داده است.»
مقتدی صدر، روحانی شیعه عراقی روز چهارشنبه اول اردیبهشت از طرفدارانش خواست دوباره در بغداد تظاهرات کنند.
آقای صدر دلیل این اعتراضها را فشار بر نمایندگان پارلمان عراق عنوان کرده تا به کابینه جدید حیدرالعبادی رای دهند.
روز پنجشنبه دوم اردیبهشتماه که روز تجمع نمایندگان طرفدار نوریالمالکی، نخستوزیر پیشین عراق برای انتخاب هیاترییسه جدید پارلمان بود، سلیم الجبوری، رییس پارلمان عراق این جلسه را تعطیل کرد.
مقتدی صدر خواستار ان شده که تظاهرات مسالمتآمیز به همان شدت گذشته یا بیشتر ادامه یابد تا به این ترتیب بهگفته او سیاستمداران و دوستداران فساد تحت فشار قرار گیرند.
در پی بالا گرفتن اعتراضها به فساد دولتی در عراق، حیدرالعبادی، نخستوزیر در زمستان اعلام کرد که کابینه جدیدی از تکنوکراتها معرفی میکند تا با پدیده فساد در عراق مبارزه کند. اما شماری از احزاب عراقی با این تغییرات مخالف هستند و به وزرای پیشنهادی نخستوزیر رای ندادند.
این نخستین بار نیست که مردم بغداد به درخواست مقتدی صدر تحصن میکنند. روز ۲۸ اسفندماه یک تحصن طولانی در منطقه سبز بغداد برگزار شد که چند روز ادامه پیدا کرد. منطقه سبز بغداد مقر بسیاری از دفاتر دولتی، سفارتخانهها، خانه وزرا و دیپلماتهای خارجی است و تحت تدابیر شدید امنیتی اداره میشود.
رناد منصور، تحلیلگر مرکز خاورمیانه بنیاد کارنگی در بیروت:« مقتدی صدر بسیار قاطع و چهرهای تاثیرگذار است. او بشد ملیگراست اما همزمان بسیار هم ضدخارجی است. هم نسبت به آمریکا هم ایران و هم کشورهای دیگر. بهنظر میرسد که مقتدی صدر تلاش دارد شیعیان و سنیها را با هم متحد کند بنابراین بیشتر طرفدار ملیگرایی عراق است.»
رناد منصور، تحلیلگر مرکز خاورمیانه بنیاد کارنگی در بیروت میگوید مقتدی صدر چهرههای متفاوتی دارد و این مساله باعث گمانهزنیهای زیادی درباره او شده است:«نگاه کنید به آنچه مقتدی صدر انجام داده است. شما جنبش اعتراضی در عراق دارید که از تابستان گذشته بهطور جدی فعالیت میکند. صدها هزار نفر اعتراض میکنند و این اعتراضها ادامهدار است. با اینحال جنبش اعتراضی تاکنون موفق نشده تغییری در عراق ایجاد کند. مقتدی صدر ماه گذشته تصمیم گرفت که در حل بحران سیاسی عراق شرکت کند. او تصمیم گرفت اعتراض خود را آغاز کند و توانست جنبش اعتراضی را از میدان تحریر در بغداد به داخل منطقه سبز و حتی داخل پارلمان منتقل کند. پس او مشکل را به خط مقدم جبهه رساند.بنابراین او بسیار قاطع و چهرهای تاثیرگذار است. او بشدت ملیگراست اما همزمان بسیار هم ضدخارجی است. هم نسبت به آمریکا هم ایران و هم کشورهای دیگر. بهنظر میرسد که مقتدی صدر تلاش دارد شیعیان و سنیها را با هم متحد کند بنابراین بیشتر طرفدار ملیگرایی عراقی است. بااینحال او در سالهای اخیر آسیب دیده. بويژه پس از اشغال عراق توسط نیروهای آمریکا درحدود ۱۳ سال پیش زخمخورده تاریخ عراق است. گروه نظامی او بهنام جیشالمهدی در آن سالها در جنایات فرقهای و خشونتهای سیاسی دست داشته است. با اینحال او جیشالمهدی را کوچک کرده و گروه جدید او نظامی نیست و بریگارد صلح نام دارد. بهنظرم او از ۱۳ سال پیش تاکنون به بلوغ سیاسی رسیده است.»
مقتدی صدر از خانوادهای پرنفوذ است و حدود سیزده سال پیش و با ورود نیروهای آمریکایی به عراق، از شیعیان پیروانش خواسته بود علیه آمریکاییها بهپا خیزند.