بیشتر بخوانید:
کمیته پیجویی حق تحصیل بهاییان، با هدف دفاع از حق تحصیل بعنوان یکی از حقوق انسانی تشکیل شده است. این سازمان به دنبال راه حلی برای رفع محرومیت جوانان بهایی از حق تحصیل در جمهوری اسلامی ایران است.
از دیگر اهداف این کمیته، «روشن کردن افکار عمومی» است در مورد آنچه اعضای این انجمن «نقض گسترده و سیستماتیک حقوق جوانان بهایی در ایران» مینامند.
این کمیته همچنین بدنبال منظم کردن فعالیتهای پیجویی حق تحصیل دانشجویان بهایی برای احقاق حقوق دانشجویان است.
نوید خانجانی، مسئول کمیته دانشجویان بهایی محروم از تحصیل در گفتوگویی با رادیو فردا با تاکید بر اینکه این فعالیتها جنبه مذهبی ندارد، میگوید: «بزرگترین هدف این سازمان، بازگشت دانشجویان بهایی به دانشگاههاست. تا ۲۶ سال پس از انقلاب ١٣٥٧ در ایران یعنی تا سال ١٣٨٣ بخاطر وجود گزینه مذهب در فرم ثبت نام کنکور، از شرکت بهاییان در کنکور دانشگاهها ممانعت بعمل میآمد. به دنبال فشارهای بینالمللی، دولت ایران گزینه مذهب را از فرم ثبت نام کنکور برای ورود به دانشگاهها حذف کرد و از آن تاریخ به بعد امکان شرکت بهاییان در کنکور و بدنبال آن حضور بهاییان در دانشگاهها فراهم شد.»
نوید خانجانی، مسئول کمیته دانشجویان بهایی محروم از تحصیل از وضعیت تحصیل بهاییان در ایران در ادامه میگوید: «از سال ٨٣ به بعد این محرومیت ها قطع نشد بلکه به بعد از کنکور منتقل شد. ما شاهد این بودیم که یکی از بچهها با گزینه نقص پرونده مواجه شد. کارنامه برای آنها صادر نشد. عدهای هم که برایشان کارنامه صادر شد و توانستند وارد دانشگاه شوند، بعد از یکی دو ترم به تدریج اخراج شدند. الان هم اکثر دانشجویانی که وارد دانشگاه شدهاند، به تدریج اخراج میشوند. تنها دلیل این محرومیتها صرف، به خاطر مذهب و بهایی بودن بود و دلیل سیاسی یا چیز دیگری نداشت. هر دانشگاهی که متوجه میشدند این اشخاص بهایی هستند، مطابق اسناد محرمانهای که از حراست وزارت علوم منتشرشد، طبق آن با استناد به مصوبهای در سال ٦٩ بهایی ها را از تحصیل محروم کرده بودند و طبق این بخشنامه دستور داده بودند که اگر بچههای بهایی وارد دانشگاه شدند، آنها را اخراج کنند.»
یکی از شرکتکنندگان در نشست کمیته پیجویی حق تحصیل بهاییان، نعمت احمدی، حقوقدان ساکن تهران است. آقای احمدی به رادیوفردا میگوید: «حق تحصیل، حقی است که باید برای هرکس با هر اعتقاد و باوری وجود داشته باشد.»
این حقوقدان میگوید: «برابر قانون اساسی، تحصیل یکی از حقوق اولیه است که هر فردی باید آنرا داشته باشد و بتواند از این حق استفاده کند. مهمتر اینکه تا یک مقطعی هم دولت باید تحصیلات رایگان را در اختیار افراد بگذارد و در مقاطع دیگر باید شرایط تحصیل افراد را مهیا کند. در قانون جایی گفته نشده که افرادی به لحاظ داشتن عقیده یا دین خاصی از تحصیل محروماند، نه در قانون اساسی نه در قوانین عادی ما. اینکه ما یک سری دانشجوی ستارهدار داریم بخاطر نوع اندیشهاشان و یک سری هم دانشجوهایی داریم که شاید بخاطر باورهای مذهبیاشان از تحصیل محروم شدهاند، خلاف قانون اساسی است و خلاف اعلامیه جهانی حقوق بشر، خصوصاً ماده ١٨ اعلامیه جهانی حقوق بشر است که ما به آن پیوستهایم.»
بر اساس قانون اساسی در جمهوری اسلامی ایران، وظیفه دیوان عدالت اداری رسیدگی به حقوق دانشجویانی است که به هردلیلی از ادامه تحصیل محروم میشوند. دانشجویانی که از تحصیل آنها ممانعت شده است، تاکنون از طریق این دیوان علیه وزارت علوم و آموزش عالی شکایتی نکردهاند.