سپاه پاسداران انقلاب اسلامى، روز دوشنبه تهديد كرد كه در صورت ادامه اعتراضهاى خيابانى، معترضان بايد آماده «برخورد قاطع و انقلابى از سوی سپاه، بسيج و دیگر نيروهاى امنيتى» باشند.
بيانيه سپاه پاسداران، همچنین از هشدار به برخى از كانديداهاى انتخابات رياست جمهورى نیز خبر میداد؛ نامزدهایی که به گفته سپاه پاسداران، مردم را به « تجمعات و اعتراضات غير قانونى» دعوت مىكنند.
درباره تازهترین هشدارها و تهدیدهای سپاه پاسداران، «حسین آرین»، کارشناس نظامی رادیو فردا چنین میگوید:
سپاه يکی از طرفين اين دعوا است، زيرا سپاه پشتيبان آيت الله خامنه ای است و با توجه به ماموريتی که دارد خودش را مدافع نظام جمهوری اسلامی میداند. از ديد سپاه افراد معترض، مخالف رژيم هستند و به همين جهت وارد ميدان شده است.
اما سپاه پيش از برگزاری انتخابات هم متهم میشد که از يکی از نامزدهای انتخابات يعنی محمود احمدی نژاد پشتيبانی میکند.
پيش از اين سپاه تمام مدت از محمود احمدی نژاد پشتيبانی کرده است. در نگاه به گذشته میبينيم بعد از روی کار آمدن محمد خاتمی برای دور دوم، رهبر جمهوری اسلامی و سپاه توجه اصلاح طلبان به نهادهای مدنی و دانشجويان و همچنين آزادیهای نسبی که در جامعه پديد آمده بود را خطری میديدند و از همان زمان نتيجه گرفتند که بايد يک دولت کاملا اصولگرا روی کار آيد و به طور کامل وضعيت فعلی را تداوم دهد.
درعين حال سپاه منافع بسيار زيادی در داخل رژيم دارد. با نگاهی به ترکيب وزرا، نمايندگان مجلس و کسانی که از سپاه در وزارتخانههای مختلف و فرمانداریها هستند، بسياری از تحليلگران بر اين باورند که سياست ايران به طرف نظامیگری پيش میرود.
سپاه در بيانيه خود هم کسانی که مردم را به خيابانها دعوت کنند و هم کسانی که به گفته سپاه در خيابانها به تجمع غير قانونی دست بزنند، تهديد به برخورد انقلابی کرده است. از سوی ديگر آيت الله خامنه ای در خطبههای نماز جمعه گفت هر چهار نامزد عناصر درون نظام هستند. اگر سپاه بخواهد با آقای ميرحسين موسوی و آقای کروبی برخورد کند، اين طور برداشت نمیشود که جناحهايی در درون نظام به برخوردهای خشونت بار با يکديگر روی میآورند؟
اولا اين تظاهرات در تاريخ ۳۰ ساله جمهوری اسلامی بیسابقه بوده است. چه سپاه بخواهد چه نخواهد، جامعه ايران دو قطبی شده است.
من فکر نمیکنم سپاه وارد معرکه شود و با کسانی چون ميرحسين موسوی يا ديگران وارد کارزار شود. نگرانی اصلی سپاه و بسيج از ادامه اين اعتراضات در خيابانها است، چون آن را تهديدی بسيار جدی برای رژيم سیاسی ایران میدانند.
شما گفتيد سپاه نگران ادامه اين اعتراضات خيابانی است، يعنی سپاه میخواهد در کوتاه مدت به اين وضعيت خاتمه دهد. آيا سپاه از نظر ساختاری و از نظر نظامی توانايی انجام چنين کاری را دارد؟
سپاه از نظر نظامی توانايی لازم را دارد. البته خود سپاه نيروی عظيمی نيست و تعداد آنها حدود ۱۲۰ هزار نفر است، ولی بسيج به عنوان يک نيروی عظيم زير مجموعه سپاه است.
اما نيروی اساسی که سپاه بر آن تکيه میکند ۲۵۰۰ گردان «عاشورا» و «الزهرا» است که تعداد هر کدام از اين گردان ها بين ۳۰۰ تا ۳۵۰ نفر است. با توجه به آموزشهايی که اين افراد ديدهاند به خصوص آموزش کنترل اغتشاشات، قادر هستند از نظر فيزيکی با مردم مقابله کنند.
در سالهای گذشته يک پژوهش که به صورت غير رسمی منتشر شد، حاکی از آن بود که نيروهای امنيتی معتقد هستند امکان برخورد با اعتراضها در بيش از۲۰ نقطه در سراسر ايران وجود ندارد. ارزيابی شما در اين باره چيست؟
اگر دامنه نا آرامیها بسيار گسترده باشد و تداوم يابد، ممکن است اين نيروها قادر به مقابله نباشند، اما ما بايد بدانيم از تابستان سال ۷۳ که نا آرامیهای قزوين و بعد از آن اعتراضات های دانشجويان آغاز شد، سپاه خود را سازماندهی کرده است. از نظر نظامی اينها میتوانند مقابله کنند ولی فقط برای مدت کوتاه .
افراد سپاه و بسيج، مردمی از طبقات مختلف اجتماعی هستند. فرماندهان بلند پايه سپاه بايد وفاداری خود را به طور کامل نسبت به نظام جمهوری اسلامی نشان دهند، اما در ردههای پايينتر اين مسئله ممکن است در دراز مدت صدق نکند.
گذشته از اين بخش عمدهای -حدود ۸۰ درصد از نيروی سپاه- نيروی وظيفه هستند، يعنی درجهداران و افسران و سربازان وظيفه هستند و ممکن است همان وضعيتی که در زمان شاه در جريان انقلاب ۱۳۵۷ پيش آمد، اينجا هم پيش آيد و بدنه اصلی سپاه و بسيج به طرف معترضان کشيده شوند. چون اينها در دراز مدت نمیتوانند با خواهران و برادران خود در کوچه و خيابان مقابله کنند و مبارزه مسلحانه را عليه مردم ادامه دهند.
بيانيه سپاه پاسداران، همچنین از هشدار به برخى از كانديداهاى انتخابات رياست جمهورى نیز خبر میداد؛ نامزدهایی که به گفته سپاه پاسداران، مردم را به « تجمعات و اعتراضات غير قانونى» دعوت مىكنند.
درباره تازهترین هشدارها و تهدیدهای سپاه پاسداران، «حسین آرین»، کارشناس نظامی رادیو فردا چنین میگوید:
سپاه يکی از طرفين اين دعوا است، زيرا سپاه پشتيبان آيت الله خامنه ای است و با توجه به ماموريتی که دارد خودش را مدافع نظام جمهوری اسلامی میداند. از ديد سپاه افراد معترض، مخالف رژيم هستند و به همين جهت وارد ميدان شده است.
اما سپاه پيش از برگزاری انتخابات هم متهم میشد که از يکی از نامزدهای انتخابات يعنی محمود احمدی نژاد پشتيبانی میکند.
پيش از اين سپاه تمام مدت از محمود احمدی نژاد پشتيبانی کرده است. در نگاه به گذشته میبينيم بعد از روی کار آمدن محمد خاتمی برای دور دوم، رهبر جمهوری اسلامی و سپاه توجه اصلاح طلبان به نهادهای مدنی و دانشجويان و همچنين آزادیهای نسبی که در جامعه پديد آمده بود را خطری میديدند و از همان زمان نتيجه گرفتند که بايد يک دولت کاملا اصولگرا روی کار آيد و به طور کامل وضعيت فعلی را تداوم دهد.
درعين حال سپاه منافع بسيار زيادی در داخل رژيم دارد. با نگاهی به ترکيب وزرا، نمايندگان مجلس و کسانی که از سپاه در وزارتخانههای مختلف و فرمانداریها هستند، بسياری از تحليلگران بر اين باورند که سياست ايران به طرف نظامیگری پيش میرود.
سپاه در بيانيه خود هم کسانی که مردم را به خيابانها دعوت کنند و هم کسانی که به گفته سپاه در خيابانها به تجمع غير قانونی دست بزنند، تهديد به برخورد انقلابی کرده است. از سوی ديگر آيت الله خامنه ای در خطبههای نماز جمعه گفت هر چهار نامزد عناصر درون نظام هستند. اگر سپاه بخواهد با آقای ميرحسين موسوی و آقای کروبی برخورد کند، اين طور برداشت نمیشود که جناحهايی در درون نظام به برخوردهای خشونت بار با يکديگر روی میآورند؟
اولا اين تظاهرات در تاريخ ۳۰ ساله جمهوری اسلامی بیسابقه بوده است. چه سپاه بخواهد چه نخواهد، جامعه ايران دو قطبی شده است.
من فکر نمیکنم سپاه وارد معرکه شود و با کسانی چون ميرحسين موسوی يا ديگران وارد کارزار شود. نگرانی اصلی سپاه و بسيج از ادامه اين اعتراضات در خيابانها است، چون آن را تهديدی بسيار جدی برای رژيم سیاسی ایران میدانند.
شما گفتيد سپاه نگران ادامه اين اعتراضات خيابانی است، يعنی سپاه میخواهد در کوتاه مدت به اين وضعيت خاتمه دهد. آيا سپاه از نظر ساختاری و از نظر نظامی توانايی انجام چنين کاری را دارد؟
سپاه از نظر نظامی توانايی لازم را دارد. البته خود سپاه نيروی عظيمی نيست و تعداد آنها حدود ۱۲۰ هزار نفر است، ولی بسيج به عنوان يک نيروی عظيم زير مجموعه سپاه است.
اما نيروی اساسی که سپاه بر آن تکيه میکند ۲۵۰۰ گردان «عاشورا» و «الزهرا» است که تعداد هر کدام از اين گردان ها بين ۳۰۰ تا ۳۵۰ نفر است. با توجه به آموزشهايی که اين افراد ديدهاند به خصوص آموزش کنترل اغتشاشات، قادر هستند از نظر فيزيکی با مردم مقابله کنند.
در سالهای گذشته يک پژوهش که به صورت غير رسمی منتشر شد، حاکی از آن بود که نيروهای امنيتی معتقد هستند امکان برخورد با اعتراضها در بيش از۲۰ نقطه در سراسر ايران وجود ندارد. ارزيابی شما در اين باره چيست؟
اگر دامنه نا آرامیها بسيار گسترده باشد و تداوم يابد، ممکن است اين نيروها قادر به مقابله نباشند، اما ما بايد بدانيم از تابستان سال ۷۳ که نا آرامیهای قزوين و بعد از آن اعتراضات های دانشجويان آغاز شد، سپاه خود را سازماندهی کرده است. از نظر نظامی اينها میتوانند مقابله کنند ولی فقط برای مدت کوتاه .
افراد سپاه و بسيج، مردمی از طبقات مختلف اجتماعی هستند. فرماندهان بلند پايه سپاه بايد وفاداری خود را به طور کامل نسبت به نظام جمهوری اسلامی نشان دهند، اما در ردههای پايينتر اين مسئله ممکن است در دراز مدت صدق نکند.
گذشته از اين بخش عمدهای -حدود ۸۰ درصد از نيروی سپاه- نيروی وظيفه هستند، يعنی درجهداران و افسران و سربازان وظيفه هستند و ممکن است همان وضعيتی که در زمان شاه در جريان انقلاب ۱۳۵۷ پيش آمد، اينجا هم پيش آيد و بدنه اصلی سپاه و بسيج به طرف معترضان کشيده شوند. چون اينها در دراز مدت نمیتوانند با خواهران و برادران خود در کوچه و خيابان مقابله کنند و مبارزه مسلحانه را عليه مردم ادامه دهند.