برخی از اسرائیلی ها می گویند که « ایران هراسی» و یا « ایران ستیزی » بر بسیاری از عرصه های سیاست گذاری و نگرش مردم و سیاست گذاران این کشور سایه انداخته است. از موضوع تسلیح گروه حزب الله گرفته تا فعالیت های به اصطلاح تروریستی در کاروان دریایی عازم غزه در همه این مسائل رد پای ایران جست‌وجو می شود. آیا اسرائیل باید در ارزیابی خود از خطر ایران تجدید نظر کند؟
تحلیلگر سایت آمریکایی کریستین ساینس مانتیور در گفتاری از تل آویو یادآوری می نویسد روزی نیست که رهبران، سیاستمداران و یا ژنرال های اسرائیل در مورد خطر ایران برای موجودیت اسرائیل صحبت نکنند. به گفته آنها خطر ایران موجودیت اسرائیل را تهدید می کند، خطری عاجل است و تاکنون به این حد جدی نبوده است. آنها طوری صحبت می کنند که گویا ایران در پشت تمام مشکلات امنیتی اسرائیل قرار دارد.
اما این ذهنیت ضد ایرانی در اسرایی تا چه حد قوت دارد و اظهارات ضد اسرائیلی محمود احمدی نژاد تا چه حد در تشدید ایران هراسی و ایران ستیزی در اسرائیل موثر بوده است؟
داوود مناشری رئیس بخش مطالعات ایران در دانشگاه تل آویو می گوید: «ما در اسرائیل ایران را از آنچه که واقعا هست نیرومند تر جلوه می دهیم. من با استفاده از مفهوم « خطری برای موجودیت اسرائیل » برای توصیف ایران مخالفم اما اینجا در اسرائیل طوری تبلیغ و گفته می شود که گویا به محض دستیابی ایران به سلاح هسته ای همه باید از اسرائیل فرار کنند چون موجودیت کشور و مردم آن در خطر است.»
داوود مناشری در ادامه گفت‌وگو با کریستین ساینس مانیتور می گوید رهبران اسرائیل نباید در توصیف ایران اغراق کنند. وی یادآوری می کند که بنیامین نتانیاهو در سال ۲۰۰۶ زمانی که رهبر اپوزیسیون بود در یک سخنرانی گفت: « اکنون مثل سال ۱۹۳۶ میلادی است، ایران مثل آلمان نازی است و احمدی نژاد هم هیتلر زمانه است.»
به گفته آقای مناشری اگر اسرائیل تمام دشمنان خود از جمال عبدالناصر و یاسرعرفات گرفته تا صدام و احمدی نژاد را هیتلر بداند در آن صورت واقعیت مربوط به دوران آلمان نازی و نسل کشی یهودیان مسخ خواهد شد.
با این همه سیاستمداران و رهبران اسرائیل به ایران ستیزی ادامه می دهند. شاید سی و یک سال تبلیغات جمهوری اسلامی ایران که همواره اسرائیل را یک غده سرطانی توصیف کرده و خواستار محو شدن آن از صفحه جهان شده است بهانه لازم را به دست اسرائیلی ها داده باشد.
ایران هراسی
حقی رام استاد دانشگاه بنگوریان می گوید: «مخالفت با ایران در اسرائیل یک گزارش عمومی و غالب است و فقط مربوط به نو محافظه کاران نیست.
وی در کتاب جدید خود با عنوان :« ایران ستیزی، منطق یک حساسیت اسرائیلی » می نویسد که حساسیت و وسواس اسرائیل در ستیز و هراس از ایران با وجودیکه در مواردی ممکن است واقعی باشد ولی در مجموع آغشته به یک نوع اغراق و بی منطقی است.»
در ذهنیت اسرائیلی ها دشمنی دیرینه ایران ، حمایت آن کشور از دشمنان اصلی اسرائیل مثل حزب الله و حماس و اکنون تلاش برای دستیابی به سلاح هسته ای شواهد کافی است تا آن کشور را خطر اصلی و درجه یک برای موجودیت و امنیت اسرائیل بدانند.
تحلیلگر کریستین ساینس مانیتور سپس به سیاست باراک اوباما برای تماس و گفت‌وگو با ایران اشاره کرده که به نتیجه چندانی نرسیده است و در نهایت دولت آمریکا به اعمال تحریم و فشار به ایران متوسل شد.
حقی رام می گوید: «ایران احتمالا مهم ترین و محوری ترین موضوع سیاست خارجی برای اسرائیل است با این وجود هیچ بحث یا دیالوگ مشخصی در مورد این مسئله در کشور جریان ندارد. هیچ کس نمی تواند به راحتی از دیدگاه حاکم انتقاد کند چون خیلی سریع تحت عنوان تسلیم پذیر و یا ستون پنجم وی را ساکت می کنند.
توجیه ایران هراسی چیست؟
رئون یداتزور محقق و رئیس مرکز مطالعات استراتژیک در دانشکده نتانیا می گوید ریشه این ایران هراسی و ایران گریزی به فرهنگ یهودیان ساکن اسرائیل بازمی گردد که به خاطر حوادث جنگ جهانی و نسل کشی های آن زمان فکر می کنند که همه در فکر نابودی یهودیان هستند.
تحلیلگر کریستین ساینس مانیتور می افزاید که دولت یهودی اسرائیل برای توجیه تداوم سرکوب فلسطینیان همیشه به یک دشمن خارجی بزرگ نیاز دارد و همواره خطر حمله و جنگ را به ذهن مردم فرو می کند. درست مثل حکومت جمهوری اسلامی که برای منحرف کردن اذهان عمومی از مشکلات بزرگ کشور و سرکوب معترضان در داخل همیشه خطر حمله آمریکا و سایر تهدیدهای خارجی را پس از سی سال تکرار می کند.
داوود مناشری می گوید: « دولت های ایران و اسرائیل به نوعی به این تبلیغات جنگ افروزانه یکدیگر وابسته و محتاج هستند. در شعارهای انقلاب اسلامی ایران اسرائیلی ستیزی چنان عمده و الزامی شده که حتی اگر حکومت و کشوری مثل اسرائیل وجود خارجی نداشت خود آنها چنین چیزی را می ساختند تا بهانه برای دشمن ستیزی های خود فراهم کنند.»
مه‌ئیر جاودانفر پژوهشگر اسرائیلی مسائل خاورمیانه و ایران می گوید:« حضور جناح های تندرو در قدرت حاکم بر دو کشور تیره گی مناسبات و دشمنی های سی سال گذشته را بسیار برجسته تر کرده است.»
با وجودیکه برخی از تحلیلگران اسرائیلی می گویند که در این کشور در مورد خطر ایران اغراق شده است گروه دیگری از جمله آقای جاودانفر تاکید می کند که تفاوت در مورد ایران این است که خطر آن برای اسرائیل حالتی مستقیم دارد.
مه‌ئیر جاودانفر به موارد بمب گذاری های انتحاری در شهر بیت المقدس و تل آویو اشاره کرده و می گوید:« مسئله دشمنی اسرائیل با ایران به خاطر رقابت های آنها در یک بازی بزرگ استراتژیک و منطقه ای نیست. خطر ایران برای اسرائیل و شهروندان آن یک خطر مستقیم است که هر روز احتمال وقوع آن هست . هر روز ممکن است در کنار خانه یا محل کار مردم اسرائیل یک بمب انتحاری منفجر شود و ایران با حمایت خود از این حملات برای اسرائیل یک خطر روزمره و مستقیم است.»
تحلیلگر سایت آمریکایی کریستین ساینس مانتیور در گفتاری از تل آویو یادآوری می نویسد روزی نیست که رهبران، سیاستمداران و یا ژنرال های اسرائیل در مورد خطر ایران برای موجودیت اسرائیل صحبت نکنند. به گفته آنها خطر ایران موجودیت اسرائیل را تهدید می کند، خطری عاجل است و تاکنون به این حد جدی نبوده است. آنها طوری صحبت می کنند که گویا ایران در پشت تمام مشکلات امنیتی اسرائیل قرار دارد.
اما این ذهنیت ضد ایرانی در اسرایی تا چه حد قوت دارد و اظهارات ضد اسرائیلی محمود احمدی نژاد تا چه حد در تشدید ایران هراسی و ایران ستیزی در اسرائیل موثر بوده است؟
داوود مناشری رئیس بخش مطالعات ایران در دانشگاه تل آویو می گوید: «ما در اسرائیل ایران را از آنچه که واقعا هست نیرومند تر جلوه می دهیم. من با استفاده از مفهوم « خطری برای موجودیت اسرائیل » برای توصیف ایران مخالفم اما اینجا در اسرائیل طوری تبلیغ و گفته می شود که گویا به محض دستیابی ایران به سلاح هسته ای همه باید از اسرائیل فرار کنند چون موجودیت کشور و مردم آن در خطر است.»
داوود مناشری در ادامه گفت‌وگو با کریستین ساینس مانیتور می گوید رهبران اسرائیل نباید در توصیف ایران اغراق کنند. وی یادآوری می کند که بنیامین نتانیاهو در سال ۲۰۰۶ زمانی که رهبر اپوزیسیون بود در یک سخنرانی گفت: « اکنون مثل سال ۱۹۳۶ میلادی است، ایران مثل آلمان نازی است و احمدی نژاد هم هیتلر زمانه است.»
به گفته آقای مناشری اگر اسرائیل تمام دشمنان خود از جمال عبدالناصر و یاسرعرفات گرفته تا صدام و احمدی نژاد را هیتلر بداند در آن صورت واقعیت مربوط به دوران آلمان نازی و نسل کشی یهودیان مسخ خواهد شد.
با این همه سیاستمداران و رهبران اسرائیل به ایران ستیزی ادامه می دهند. شاید سی و یک سال تبلیغات جمهوری اسلامی ایران که همواره اسرائیل را یک غده سرطانی توصیف کرده و خواستار محو شدن آن از صفحه جهان شده است بهانه لازم را به دست اسرائیلی ها داده باشد.
ایران هراسی
حقی رام استاد دانشگاه بنگوریان می گوید: «مخالفت با ایران در اسرائیل یک گزارش عمومی و غالب است و فقط مربوط به نو محافظه کاران نیست.
وی در کتاب جدید خود با عنوان :« ایران ستیزی، منطق یک حساسیت اسرائیلی » می نویسد که حساسیت و وسواس اسرائیل در ستیز و هراس از ایران با وجودیکه در مواردی ممکن است واقعی باشد ولی در مجموع آغشته به یک نوع اغراق و بی منطقی است.»
در ذهنیت اسرائیلی ها دشمنی دیرینه ایران ، حمایت آن کشور از دشمنان اصلی اسرائیل مثل حزب الله و حماس و اکنون تلاش برای دستیابی به سلاح هسته ای شواهد کافی است تا آن کشور را خطر اصلی و درجه یک برای موجودیت و امنیت اسرائیل بدانند.
تحلیلگر کریستین ساینس مانیتور سپس به سیاست باراک اوباما برای تماس و گفت‌وگو با ایران اشاره کرده که به نتیجه چندانی نرسیده است و در نهایت دولت آمریکا به اعمال تحریم و فشار به ایران متوسل شد.
حقی رام می گوید: «ایران احتمالا مهم ترین و محوری ترین موضوع سیاست خارجی برای اسرائیل است با این وجود هیچ بحث یا دیالوگ مشخصی در مورد این مسئله در کشور جریان ندارد. هیچ کس نمی تواند به راحتی از دیدگاه حاکم انتقاد کند چون خیلی سریع تحت عنوان تسلیم پذیر و یا ستون پنجم وی را ساکت می کنند.
توجیه ایران هراسی چیست؟
رئون یداتزور محقق و رئیس مرکز مطالعات استراتژیک در دانشکده نتانیا می گوید ریشه این ایران هراسی و ایران گریزی به فرهنگ یهودیان ساکن اسرائیل بازمی گردد که به خاطر حوادث جنگ جهانی و نسل کشی های آن زمان فکر می کنند که همه در فکر نابودی یهودیان هستند.
تحلیلگر کریستین ساینس مانیتور می افزاید که دولت یهودی اسرائیل برای توجیه تداوم سرکوب فلسطینیان همیشه به یک دشمن خارجی بزرگ نیاز دارد و همواره خطر حمله و جنگ را به ذهن مردم فرو می کند. درست مثل حکومت جمهوری اسلامی که برای منحرف کردن اذهان عمومی از مشکلات بزرگ کشور و سرکوب معترضان در داخل همیشه خطر حمله آمریکا و سایر تهدیدهای خارجی را پس از سی سال تکرار می کند.
داوود مناشری می گوید: « دولت های ایران و اسرائیل به نوعی به این تبلیغات جنگ افروزانه یکدیگر وابسته و محتاج هستند. در شعارهای انقلاب اسلامی ایران اسرائیلی ستیزی چنان عمده و الزامی شده که حتی اگر حکومت و کشوری مثل اسرائیل وجود خارجی نداشت خود آنها چنین چیزی را می ساختند تا بهانه برای دشمن ستیزی های خود فراهم کنند.»
مه‌ئیر جاودانفر پژوهشگر اسرائیلی مسائل خاورمیانه و ایران می گوید:« حضور جناح های تندرو در قدرت حاکم بر دو کشور تیره گی مناسبات و دشمنی های سی سال گذشته را بسیار برجسته تر کرده است.»
با وجودیکه برخی از تحلیلگران اسرائیلی می گویند که در این کشور در مورد خطر ایران اغراق شده است گروه دیگری از جمله آقای جاودانفر تاکید می کند که تفاوت در مورد ایران این است که خطر آن برای اسرائیل حالتی مستقیم دارد.
مه‌ئیر جاودانفر به موارد بمب گذاری های انتحاری در شهر بیت المقدس و تل آویو اشاره کرده و می گوید:« مسئله دشمنی اسرائیل با ایران به خاطر رقابت های آنها در یک بازی بزرگ استراتژیک و منطقه ای نیست. خطر ایران برای اسرائیل و شهروندان آن یک خطر مستقیم است که هر روز احتمال وقوع آن هست . هر روز ممکن است در کنار خانه یا محل کار مردم اسرائیل یک بمب انتحاری منفجر شود و ایران با حمایت خود از این حملات برای اسرائیل یک خطر روزمره و مستقیم است.»
