بنيامين نتانياهو، نخست وزير اسرائيل، پس از يک دوره کوتاه سردی در روابط با آمريکا به عنوان مهم ترين حامی کشور اسرائيل در جهان به واشینگتن رفت.
رئيس جمهوری آمريکا پس از ديدار خود با نتانياهو گفت: « ما گفت وگوی همه جانبه ای درباره چشم انداز صلح در خاورميانه داشتيم. باور دارم نخست وزير اسرائيل خواهان صلح است و فکر می کنم او اراده قبول مخاطرات در راه صلح را دارد. در صحبت هايی که با هم داشتيم آقای نتانياهو بار ديگر بر خواست خود برای آغاز مذاکرات جدی با فلسطينی ها تاکيد داشت. ايالات متحده آمريکا هيچ وقت از اسرائيل نخواهد خواست گام های بردارد که امنيت آن کشور را تهديد کند».
بنيامين نتانياهو نيز بار ديگر بر خواست خود برای مذاکره تاکيد کرد و گفت: « به باور من با کمک پرزيدنت اوباما، پرزيدنت محمود عباس و من بايد به گفت و گوی مستقيم دست بزنيم تا به توافقی سياسی برای رسيدن به صلح دست پيدا کنيم».
البته آقای نتانياهو در گفت و گوهای خود بيشتر روی برنامه هسته ای ايران تاکيد داشت و با ابراز خرسندی از تحريم های تازه ايالات متحده آمريکا عليه جمهوری اسلامی ابراز اميدواری کرد ديگر کشورها نيز با تقليد از آمريکا تحريم های شديدتری را عليه ايران تصويب کنند.
اما پرسشی که اکنون مطرح می شود اين است که آيا ديدار رهبران آمريکا و اسرائيل سردی پيش آمده در روابط دو کشور را برطرف می کند؟
سولی شاهوار، رئيس دفتر مطالعات ايران و خليج فارس در حيفای اسرائيل در پاسخ می گويد: « جواب من به اين سوال مثبت است چون سردی پيش آمده به موضوعاتی چون سياست آمريکا نسبت به ايران، کشتی هايی که به سوی غزه آمدند و تحولاتی که بعد از آن رخ داد مربوط بود. اکنون در مورد ايران تحولاتی به وجود آمده که آمريکا موضع گيری خود را نسبت به ايران سخت تر و تحريم ها را شديدتر کرده و در اين مورد به اسرائيل نزديک تر شده است. به همين دليل زمينه ای مثبت تر برای روابط آمريکا و اسرائيل پيش آمده است».
به گفته بسياری از کارشناسان، ظاهراً تغيير شرايط سياسی در منطقه و جهان و به ويژه قاطعيت دولت اوباما برای دست يابی به صلح در منطقه، اسرائيلی ها را به تجديد نظر در سياست خود وادار کرده است.علی رضا نوری زاده، تحليل‌گر سياسی در لندن، با اشاره به موقعيت سياسی نخست وزير اسرائيل معتقد است احتمالا نتانياهو قادر به دادن تعهدات مورد نظر باراک اوباما نيست و می گويد: « به نظر من آقای نتانياهو در شرايط بسيار ضعيفی اين بار به آمريکا سفر کرده است. ديپلماسی اسرائيل شکست های سنگينی را متحمل شده و در عين حال آقای نتانياهو در مورد مسايل داخلی هم وضعيت خوبی ندارد، بنابراين به صورت نخست وزيری با قاطعيت راهی واشنگتن نشده که بتواند آنجا هر تصميمی بگيرد يا هر چه از او می خواهند انجام دهد. پس بايد با احتياط عمل کند تا وقتی به اسرائيل بازگشت با طوفان مواجه نشود. در ضمن ايالات متحده انتظاراتی از اسرائيل دارد که در شرايط فعلی خاورميانه با توجه به تحريم هايی که عليه ايران برقرار شده است، اگر اسرائيل در مورد حقوق فلسطينی ها امتياز ندهد در واقع به تقويت جمهوری اسلامی و سوريه کمک کرده است. اينجا مسئله نجات دادن کشتی نيمه غرق صلح است و در عين حال اسرائيل بايد تعهداتی را بپذيرد که من زياد مطمئن نيستم آقای نتانياهو قادر باشد اين تعهدات را بدهد».
اما سولی شاهوار گفت و گوهای کنونی ميان دو کشور را نتيجه يک سلسله توافق های از پيش تعيين شده ارزيابی می کند و می گويد: « پشت پرده در اين زمينه پيشرفت هايی حاصل شده که طرفين آمريکايی و اسرائيلی را به اين مرحله کشانده است تا مذاکرات خود را دوباره آغاز کنند. به خصوص می دانيم آقای نتانياهو چند بار گفته حاضر است با آقای محمود عباس مذاکره کند و آقای عباس هم اظهار داشته حاضر است قسمت هايی را به اسرائيل بدهد و به جای آن قسمت هايی ديگری از مناطق را تحويل بگيرد».
درباره وضعيت اسرائيل در منطقه علی رضا نوری زاده می گويد تيره شدن روابط اسرائيل و ترکيه برای سياست خارجی اسرائيل ضربه ای بسيار مهم است و می افزايد: « اسرائيل مهم ترين متحد و دوست خود در جهان اسلام يعنی ترکيه را آن قدر آزرده کرده که ترک ها به هيچ چيزی کمتر از پوزش خواهی، تشکيل کميسيون بی طرف و پذيرفتن دست آوردهای تحقيقات کميسيون رضايت نمی دهند. بنابراين آقای نتانياهو احتمالاً در واشینگتن اين نصيحت را از پرزيدنت اوباما شنيده که در برابر ترک ها کمی سر خم کنند و بگذارند اين طوفان خشم عبور کند».
در کنار سياست های دولت باراک اوباما مبنی بر تنش زدايی با دنيای اسلام و عرب و همچنين وعده هايی که آقای اوباما برای تشکيل يک دولت مستقل فلسطينی داده است، اسرائيلی ها در ماه های گذشته با تشديد سياست خانه سازی در مناطق اشغالی شرايط را برای گفت و گو با فلسطينی ها بدتر کردند. اما به گفته بسياری از کارشناسان، ظاهراً تغيير شرايط سياسی در منطقه و جهان و به ويژه قاطعيت دولت اوباما برای دست يابی به صلح در منطقه، اسرائيلی ها را به تجديد نظر در سياست خود وادار کرده است.
رئيس جمهوری آمريکا پس از ديدار خود با نتانياهو گفت: « ما گفت وگوی همه جانبه ای درباره چشم انداز صلح در خاورميانه داشتيم. باور دارم نخست وزير اسرائيل خواهان صلح است و فکر می کنم او اراده قبول مخاطرات در راه صلح را دارد. در صحبت هايی که با هم داشتيم آقای نتانياهو بار ديگر بر خواست خود برای آغاز مذاکرات جدی با فلسطينی ها تاکيد داشت. ايالات متحده آمريکا هيچ وقت از اسرائيل نخواهد خواست گام های بردارد که امنيت آن کشور را تهديد کند».
بنيامين نتانياهو نيز بار ديگر بر خواست خود برای مذاکره تاکيد کرد و گفت: « به باور من با کمک پرزيدنت اوباما، پرزيدنت محمود عباس و من بايد به گفت و گوی مستقيم دست بزنيم تا به توافقی سياسی برای رسيدن به صلح دست پيدا کنيم».
البته آقای نتانياهو در گفت و گوهای خود بيشتر روی برنامه هسته ای ايران تاکيد داشت و با ابراز خرسندی از تحريم های تازه ايالات متحده آمريکا عليه جمهوری اسلامی ابراز اميدواری کرد ديگر کشورها نيز با تقليد از آمريکا تحريم های شديدتری را عليه ايران تصويب کنند.
اما پرسشی که اکنون مطرح می شود اين است که آيا ديدار رهبران آمريکا و اسرائيل سردی پيش آمده در روابط دو کشور را برطرف می کند؟
سولی شاهوار، رئيس دفتر مطالعات ايران و خليج فارس در حيفای اسرائيل در پاسخ می گويد: « جواب من به اين سوال مثبت است چون سردی پيش آمده به موضوعاتی چون سياست آمريکا نسبت به ايران، کشتی هايی که به سوی غزه آمدند و تحولاتی که بعد از آن رخ داد مربوط بود. اکنون در مورد ايران تحولاتی به وجود آمده که آمريکا موضع گيری خود را نسبت به ايران سخت تر و تحريم ها را شديدتر کرده و در اين مورد به اسرائيل نزديک تر شده است. به همين دليل زمينه ای مثبت تر برای روابط آمريکا و اسرائيل پيش آمده است».
اما سولی شاهوار گفت و گوهای کنونی ميان دو کشور را نتيجه يک سلسله توافق های از پيش تعيين شده ارزيابی می کند و می گويد: « پشت پرده در اين زمينه پيشرفت هايی حاصل شده که طرفين آمريکايی و اسرائيلی را به اين مرحله کشانده است تا مذاکرات خود را دوباره آغاز کنند. به خصوص می دانيم آقای نتانياهو چند بار گفته حاضر است با آقای محمود عباس مذاکره کند و آقای عباس هم اظهار داشته حاضر است قسمت هايی را به اسرائيل بدهد و به جای آن قسمت هايی ديگری از مناطق را تحويل بگيرد».
درباره وضعيت اسرائيل در منطقه علی رضا نوری زاده می گويد تيره شدن روابط اسرائيل و ترکيه برای سياست خارجی اسرائيل ضربه ای بسيار مهم است و می افزايد: « اسرائيل مهم ترين متحد و دوست خود در جهان اسلام يعنی ترکيه را آن قدر آزرده کرده که ترک ها به هيچ چيزی کمتر از پوزش خواهی، تشکيل کميسيون بی طرف و پذيرفتن دست آوردهای تحقيقات کميسيون رضايت نمی دهند. بنابراين آقای نتانياهو احتمالاً در واشینگتن اين نصيحت را از پرزيدنت اوباما شنيده که در برابر ترک ها کمی سر خم کنند و بگذارند اين طوفان خشم عبور کند».
در کنار سياست های دولت باراک اوباما مبنی بر تنش زدايی با دنيای اسلام و عرب و همچنين وعده هايی که آقای اوباما برای تشکيل يک دولت مستقل فلسطينی داده است، اسرائيلی ها در ماه های گذشته با تشديد سياست خانه سازی در مناطق اشغالی شرايط را برای گفت و گو با فلسطينی ها بدتر کردند. اما به گفته بسياری از کارشناسان، ظاهراً تغيير شرايط سياسی در منطقه و جهان و به ويژه قاطعيت دولت اوباما برای دست يابی به صلح در منطقه، اسرائيلی ها را به تجديد نظر در سياست خود وادار کرده است.
