عیسی سحرخیز ، روزنامه نگار ساکن تهران، در باره سخنان رهبر ایران به رادیو فردا میگوید:
تصور من اين است که رهبر با تهديد شديد جريان مخالف و اين که هيچ ابايی نداشت بگويد اين تهديد خطاب به آقای خاتمی، موسوی، هاشمی و حتی بخشی از محافظه کاران هم هست، اين حدس و گمانها را هر چه بيشتر تقويت کرد که هدايت و رهبری انتخابات و نتايجی که از صندوق بيرون آمد، به عهده خود رهبر بوده و در واقع او تصميم گرفته بوده که يک کوتوله سياسی را برای چهار سال ديگر بر کشور حاکم کند و پيامدهای آن را هم بپذيرد.
آقای خامنه ای در واقع میخواهد آن چيزی را که مانند يک «کودتای نرم» در اين يک هفته بر کشور و ملت تحميل کرده، به سمت يک کودتای تند و خشن و اعمال حکومت نظامی پيش ببرد.
او برای اين که چنين هدفی را دنبال کند، از دو حربه استفاده کرد تا افکار عمومی را همراه کند؛ اول اين که تلاش کرد مسئوليت و تقصير خونهايی که در آينده ريخته خواهد شد و از لحن ايشان مشخص است که اين خونها کم نخواهد بود، به گردن رقيب بياندازد و بگويد شما مردم را به خيابان آورديد و ما هم مجبور شديم مردم را بکشيم و قلع و قمع کنيم.
از سوی ديگر با آن گريه انتهايی خود که حس ترحم مردم و همدردی جريان محافظه کار را برانگيزد، خواست بگويد من تا آخرين قطره خونم برای سرکوب اين جريان ايستادهام.
آقای سحرخيز! با توجه به صحبتهای آقای خامنه ای که شما هم به آن اشاره کرديد، فکر میکنيد سياست گذاری کسانی که به نوعی هدايت کننده تجمعات مردم هستند چه خواهد بود؟
من تصور نمیکنم افرادی که بر حق و رأی خودشان مصر هستند، از مسيری که طی شده کوتاه بيايند. خواسته ملت پس گرفتن رأی و کنار گذاشتن نتايج انتخابات و برگزاری انتخابات جديد است.
اما همان گونه که از چند روز پيش حدس میزديم، موضوع انتخابات از متن به حاشيه کشانده شده است. اکنون آقای خامنه ای با دخالت مستقيم خود نشان داد احمدی نژاد را آورده است که بر ديگران نوعی سيادت را اعمال کند و به دنبال اين است که خودش و نظامی را که ادعا میکند ميراث خوار انقلاب است، در اختيار بگيرد.
اين برخورد و اين نوع لشگرکشی درنماز جمعه و افرادی که آورده بودند، در واقع اين گمانها و تاکيدها را روشنتر و شفافتر کرد که رهبری از عدالت ساقط شده و برای منافع شخصی خود و گروهی که از او اطاعت میکنند عدالت را زير پا گذاشته است. همچنين حرکت از مسير مسالمت جويانه به سمت اعمال ديکتاتوری و حکومت نظامی نشان داد، تدبير و تدبری که شاخصه رهبری است ديگر وجود ندارد و ماجرا اکنون بحث رياست جمهوری نيست بلکه بحث رهبری و جايگاهی است که او قرار دارد.
با توجه به تهديد مشخص رهبر ایران و پيش بينی او در مورد برخورد با مردم و احتمال خون ريزی، فکر میکنيد مردم چه عکس العملی نشان دهند؟
من فکر میکنم از امشب اين دستگيریها از نظر تعداد و سطح برخورد بالا میرود. بعيد نيست برای اين که از تظاهرات روز شنبه را که از سوی آقايان موسوی و کروبی درخواست شده و قرار است در اين مراسم آقای خاتمی صحبت کند جلوگيری کنند، دستگيریهای وسيعی انجام شود و حتی اين دستگيریها متوجه اين اشخاص هم بشود و يا آنها را در خانه تحت نظر بگيرند. همچنين بعيد نيست از نيمههای شب و يا فردا صبح شاهد حضور و استقرار علنیتر نظاميان در خيابانها باشيم.
اگر چنين حرکتی انجام شود، شايد مردم و کسانی که درخيابانها بوده اند مدتی دچار شوک بشوند، ولی از آن جا که مردم پيش بينی میکردند يک حرکت کودتايی انجام شود و از آن جا که درتظاهرات روز دوشنبه خود ديدند اراذل و اوباش از طرف حاکميت و به نام مردم دست به خشونت و آتش سوزی و تخريب زدند، هر چه مصمم تر مسير خود را دنبال کنند . من فکر میکنم مردم وارد مرحله شديدتر میشوند، ولی سعی میکنند کماکان آرامش خود را حفظ کنند و از رفتار مسالمت آميز استفاده کنند و آن چيزی که به عنوان فرهنگ شيعه در جامعه مطرح است و میگويد «خون بر شمشير پيروز است» را دنبال کنند.
يعنی به سمت خونريزی نروند، بلکه به گونه ای عمل کنند که رژيم با برخورد شديد و خونريزی بيشتر مشروعيت خود را کاملا از دست بدهد.
تصور من اين است که رهبر با تهديد شديد جريان مخالف و اين که هيچ ابايی نداشت بگويد اين تهديد خطاب به آقای خاتمی، موسوی، هاشمی و حتی بخشی از محافظه کاران هم هست، اين حدس و گمانها را هر چه بيشتر تقويت کرد که هدايت و رهبری انتخابات و نتايجی که از صندوق بيرون آمد، به عهده خود رهبر بوده و در واقع او تصميم گرفته بوده که يک کوتوله سياسی را برای چهار سال ديگر بر کشور حاکم کند و پيامدهای آن را هم بپذيرد.
آقای خامنه ای در واقع میخواهد آن چيزی را که مانند يک «کودتای نرم» در اين يک هفته بر کشور و ملت تحميل کرده، به سمت يک کودتای تند و خشن و اعمال حکومت نظامی پيش ببرد.
او برای اين که چنين هدفی را دنبال کند، از دو حربه استفاده کرد تا افکار عمومی را همراه کند؛ اول اين که تلاش کرد مسئوليت و تقصير خونهايی که در آينده ريخته خواهد شد و از لحن ايشان مشخص است که اين خونها کم نخواهد بود، به گردن رقيب بياندازد و بگويد شما مردم را به خيابان آورديد و ما هم مجبور شديم مردم را بکشيم و قلع و قمع کنيم.
از سوی ديگر با آن گريه انتهايی خود که حس ترحم مردم و همدردی جريان محافظه کار را برانگيزد، خواست بگويد من تا آخرين قطره خونم برای سرکوب اين جريان ايستادهام.
آقای سحرخيز! با توجه به صحبتهای آقای خامنه ای که شما هم به آن اشاره کرديد، فکر میکنيد سياست گذاری کسانی که به نوعی هدايت کننده تجمعات مردم هستند چه خواهد بود؟
من تصور نمیکنم افرادی که بر حق و رأی خودشان مصر هستند، از مسيری که طی شده کوتاه بيايند. خواسته ملت پس گرفتن رأی و کنار گذاشتن نتايج انتخابات و برگزاری انتخابات جديد است.
اما همان گونه که از چند روز پيش حدس میزديم، موضوع انتخابات از متن به حاشيه کشانده شده است. اکنون آقای خامنه ای با دخالت مستقيم خود نشان داد احمدی نژاد را آورده است که بر ديگران نوعی سيادت را اعمال کند و به دنبال اين است که خودش و نظامی را که ادعا میکند ميراث خوار انقلاب است، در اختيار بگيرد.
اين برخورد و اين نوع لشگرکشی درنماز جمعه و افرادی که آورده بودند، در واقع اين گمانها و تاکيدها را روشنتر و شفافتر کرد که رهبری از عدالت ساقط شده و برای منافع شخصی خود و گروهی که از او اطاعت میکنند عدالت را زير پا گذاشته است. همچنين حرکت از مسير مسالمت جويانه به سمت اعمال ديکتاتوری و حکومت نظامی نشان داد، تدبير و تدبری که شاخصه رهبری است ديگر وجود ندارد و ماجرا اکنون بحث رياست جمهوری نيست بلکه بحث رهبری و جايگاهی است که او قرار دارد.
با توجه به تهديد مشخص رهبر ایران و پيش بينی او در مورد برخورد با مردم و احتمال خون ريزی، فکر میکنيد مردم چه عکس العملی نشان دهند؟
من فکر میکنم از امشب اين دستگيریها از نظر تعداد و سطح برخورد بالا میرود. بعيد نيست برای اين که از تظاهرات روز شنبه را که از سوی آقايان موسوی و کروبی درخواست شده و قرار است در اين مراسم آقای خاتمی صحبت کند جلوگيری کنند، دستگيریهای وسيعی انجام شود و حتی اين دستگيریها متوجه اين اشخاص هم بشود و يا آنها را در خانه تحت نظر بگيرند. همچنين بعيد نيست از نيمههای شب و يا فردا صبح شاهد حضور و استقرار علنیتر نظاميان در خيابانها باشيم.
اگر چنين حرکتی انجام شود، شايد مردم و کسانی که درخيابانها بوده اند مدتی دچار شوک بشوند، ولی از آن جا که مردم پيش بينی میکردند يک حرکت کودتايی انجام شود و از آن جا که درتظاهرات روز دوشنبه خود ديدند اراذل و اوباش از طرف حاکميت و به نام مردم دست به خشونت و آتش سوزی و تخريب زدند، هر چه مصمم تر مسير خود را دنبال کنند . من فکر میکنم مردم وارد مرحله شديدتر میشوند، ولی سعی میکنند کماکان آرامش خود را حفظ کنند و از رفتار مسالمت آميز استفاده کنند و آن چيزی که به عنوان فرهنگ شيعه در جامعه مطرح است و میگويد «خون بر شمشير پيروز است» را دنبال کنند.
يعنی به سمت خونريزی نروند، بلکه به گونه ای عمل کنند که رژيم با برخورد شديد و خونريزی بيشتر مشروعيت خود را کاملا از دست بدهد.