سيلويو برلوسکونی، نخست وزير سابق ايتاليا، روز دوشنبه موفق شد والتر ولترونی، رقيب چپگرای خود را شکست دهد و برای سومين بار در انتخابات پارلمانی اين کشور پيروز شود.
اگر چه هنوز شمارش آرا ادامه دارد ولی والتر ولترونی رهبر چپ ميانه «حزب دمکراتيک» و رقيب اصلی آقای برلوسکونی شکست را پذيرفته و به وی تبريک گفته است.
شمارش آرا تاکنون نشان می دهد که آقای برلوسکونی در مجلس نمايندگان و سنای اين کشور به اکثريت قاطع دست يافته است.
به گزارش خیرگزاری رويترز، سیلویو برلوسکونی در گفت و گويی با تلويزيون دولتی ايتاليا گفت که ماه ها و سال های دشواری در پيش داريم ولی من آماده ام تا دولتم پنج سال به کار خود ادامه دهد.
آقای برلوسکونی که ثروتمندترین مرد ایتالیا محسوب می شود، در تبليغات انتخاباتی متعهد شد که اقتصاد کشور را بازتر، ماليات ها را کمتر کرده و به شدت با تبهکاران برخورد کند.
- «ماه ها و سال های دشواری در پيش داريم ولی من آماده ام تا دولتم پنج سال به کار خود ادامه دهد.»
يکی از شگفتی های اين انتخابات آرای بدست آمده توسط حزب «ليگ شمالی» است که سياستی عليه مهاجران دارد و با برلوسکونی ائتلاف کرده است.
«ليگ شمالی» موفق به کسب هشت درصد آرا شده که دو برابر آرای اين حزب در سال ۲۰۰۶ محسوب می شود. بسیاری از احزاب کوچک چپ و راست بازنده در این انتخابات بوده و امکان دارد بسیاری از آنها نتوانند حتی یک کرسی هم در پارلمان این کشور بدست آورند.
کشور ايتاليا که چهارمين اقتصاد اروپا محسوب می شود در ماه های اخير دچار دشواری های متعددی از جمله عدم فروش شرکت هواپيمايی آليتاليا و کاهش رشد اقتصادی بوده است.
در دهه گذشته اقتصاد ايتاليا رشد کندتری از ديگر کشورهای اتحاديه اروپا داشته است.
رومانو پرودی که کميسيونر سابق اتحاديه اروپا بود در آوريل سال ۲۰۰۶، توانست پس از شکست سيلويو برلوسکونی، دولت ائتلافی خود را با شرکت احزاب چپ تشکيل دهد ولی دولت وی فقط ۲۰ ماه دوام آورد و درگيری ها بين اعضای دولت ائتلافی موجب شد که وی در ماه ژانويه استعفا کرده و اعلام انتخابات عمومی کند.
بسیاری از صاحبنظران معتقدند که با سقوط دولت رومانو پرودی، جمهوری اسلامی ايران و برخی از گروه های سياسی خاورميانه هم چون حزب الله لبنان، يکی از مهم ترين متحدين شان در اتحاديه اروپا را از دست داده اند.
این صاحبنظران همچنین می گویند که با پیروزی سیلویو برلوسکونی، در سياست خارجی ايتاليا، به ويژه در روابط اين کشور با ايران، شاهد چرخشی جدی خواهيم بود.
دوره نخست وزيری در ايتاليا پنج ساله است ولی بی ثباتی سياسی موجب شده که اين کشور ۶۲ دولت پس از جنگ جهانی دوم به خود ببيند.
سيلوويو برلوسکونی بين سال های ۲۰۰۱-۲۰۰۶ با ثبات ترين دولت را در ايتاليا رهبری کرد.
