«منکس»، هارد راک ایرانی با آهنگ های انگلیسی

گروه موسيقی زيرزمينی « M.A.N.X» که فارسی آن «منکس» تلفظ می شود، در تابستان سال ۱۳۸۴ توسط خشايار جمشيدی تشکيل شد.

سبک موسيقی اين گروه «هارد راک» است و در حال حاضر تنها آهنگی که از اين گروه بر روی سايت آنها در شبکه اينترنت قرار گرفته است، آهنگ «My Generation » یا «نسل من» است.

خشايار جمشيدی نوازنده گیتار و خواننده این گروه، در گفت و گویی با رادیو فردا در مورد فعالیت های «منکس» توضیح می دهد.

آقای جمشیدی می گوید که شعر آهنگ «نسل من» مانند ساير آهنگ های اين گروه نوشته خود او است و به بيان وضعيت نسل جوان در ايران می پردازد و بخشی از مشکلات آنها را از قبيل گرفتاری بين نسل قبل و بعد، بی انگيزگی، نا اميدی و وجود غم و رنجی عميق در آنها علی رغم ظاهر شادشان بازگو می کند.

این گروه، هم اکنون در حال آماده سازی ساير آهنگ ها جهت قرار دادن روی اينترنت است و در عين حال در حال بررسی شرايط برای يک کنسرت در تهران و همچنين اجرای کنسرت در خارج از کشور است.

اعضای اين گروه عبارت اند از خشايار جمشيدی، نوازنده گيتار و خواننده، امين پارسا ، گيتار باس، امير صارمی ، نوازنده گيتار، و مهرداد حسين بُر، درامز.

در زمستان سال ۱۳۸۵، این گروه اولين اجرای مستقل خود را در تهران، که یک اجرا برای فعالیت های خیریه بود، برای معلولین بزرگسال برگزار کرد. متن ترانه های اين گروه را که خود خشايار جمشيدی می نويسد به زبان انگليسی است.

به نظر خشايار جمشيدی سرپرست گروه، زبان انگليسی زبان بين المللی است و نوشتن به اين زبان راهی است برای ارتباط با تمام دنيا. وی می گويد: «در تمام آسيا و خاورميانه هم گروه های راک از زبان انگليسی استفاده می کنند.»

وی با اشاره به اينکه به باور اعضای گروه فعاليت آنها نبايد صرفاً محدود به ايران باشد می افزايد: « به لحاظ وزنی که شعرهای ما دارند زبان انگليسی روی سبکی که ما کار می کنيم، خيلی خوب می نشيند.»

با اين وجود، به دليل آنچه که خشايار جمشيدی محدوديت های فرهنگی و البته سياست گذاری های خاص وزارت ارشاد می داند، اين گروه امکان گرفتن مجوز برای فعاليت های هنری ندارد.

خشايار جمشيدی می گويد:« مساله نخست اين است که به طور کلی مردم ايران، به دليل شرايطی که در آن هستند با سبک راک برخورد خيلی راحتی ندارند. اساساً طبع مردم ايران شايد چندان به موسيقی راک گرايش نداشته باشد.»

وی در همین مورد می افزاید:« مشکل دوم اين است که ما هيچ زمان نمی توانيم به صورت رسمی کار کنيم. به خاطر اينکه در وزارت ارشاد اصلاً موسيقی راک پيش بينی نشده است. نهايت نرمشی که ممکن است نشان بدهند در مورد موسيقی پاپ است، خواه برای مجوز و يا برای هر چيز ديگر. مشکل بعدی اين است که سطح نوازنده ها از لحاظ تکنيکی تا حدی پایين است.»

«اینترنت، تنها راه رساندن صدایمان»

آقای جمشيدی می گوید: « این گروه با وجود تمام مشکلات و بدون چشمداشت به برگشت سرمايه تاکنون دو اجرا برای سازمان های خيريه داشته اند.»

وی می افزاید که برگزاری چنین کنسرت هایی، کمی آسان تر و گرفتن مجوز برای آنها با نرمش بيشتری از سوی مقامات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رو به روست.

خشايار جمشيدی می گويد: « تنها راه رساندن صدای گروهمان به گوش ساير علاقمندان سبک هارد راک، گذاشتن آهنگ ها بر روی اينترنت است.»

وی می افزاید: گروه تصميم گرفته است که آهنگ های خود را با بهترين کيفيت ممکن در تهران ضبط کند و جهت استفاده علاقمندان روی وب سايت اينترنتی خود قرار دهد.

آقای جمشیدی می گوید: «تنها يک موضوع، ما را هميشه به جلو پيش می برد و آن عشقی هست که به کارمان و سبک موسيقی مان داشتيم. شايد باورتان نشود هزينه ای که صرف اين گروه کرده ايم با هيچ فکر مقتصدی درست در نمی آيد؛ به ويژه اينکه ما اين هزينه را صرف کاری کنيم که می دانيم هرگز اجرای رسمی نخواهد داشت.»

خواننده گروه موسیقی «منکس» می افزاید: « ولی به هر حال اين راهی است که ما در زندگی انتخاب کرديم و به ما آرامش می دهد. اگر همه راه ها را ببندند بالأخره راه هايی برای ارتباط هست. خيلی وقت ها می توانيد اثرتان را در شبکه زير زمينی پخش کنيد، می توانيد روی سايت بگذاريد؛ ما راه دوم را انتخاب کرده ايم.»

خشایار جمشیدی در پایان می گوید که به فکر ارائه کارها به خارج از کشور است و گروه «منکس» نمونه کاری را برای این امر آماده می کند.