به گفته مقامات سازمان بهداشت جهانی، کشورهای جهان درمبارزه با بيماری سل تلاش های بسياری انجام داده اند اما اکنون اين تلاش ها رو به کاهش می رود.
سازمان بهداشت و سلامتی، وابسته به سازمان ملل متحد درآخرين گزارش خود درزمينه کنترل بيماری سل اظهار داشته است، که پيشرفت ها در تشخيص موارد جديد اين بيماری با کاهش هايی روبروست.
این نهاد همچنين اضافه می کند که ميزان تعقيب و معالجه اين بيماری در منطقه اروپا، که شامل کشورهای اتحاد جماهير شوروی سابق نيز می شود، نسبت به ديگر نقاط جهان پايين ترين است.
تشخيص هرنوع بيماری نخستين گام به سوی معالجه آن است. دررابطه با بيماری سل نيز مشخصا تشخيص اين ناخوشی قدم بسيار مهمی است، زيرا موارد تشخيص داده نشده اين بيماری مسری به راحتی می تواند در جامعه شيوع پيدا کند.
بنابر اين سازمان جهانی بهداشت و سلامتی خواستار کشف بيشترين تعداد ممکن از موارد تشخيص داده شده اين بيماری است، که اين شمار با افزايش روبرو بوده است.
به گزارش رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی،در سال ۲۰۰۶ ميلادی 9.2 میلیون مورد جديد اين بيماری تشخيص داده شد. اما مقامات سازمان بهداشت جهانی می گويند اين پيشرفت ها اکنون با کاهش روبرو شده اند.
دکتر ماريو راويگليونه مدير بخش جلوگيری از بيماری سل، در سازمان بهداشت جهانی است. وی می گويد: «تعداد موارد تشخيص داده شده قبلا بيشتر بود که اين مسلما پيشرفتی با ارزش تلقی می شد، اما در طی سال گذشته کشف کرديم که اين پيشرفت با سه درصد تنزل در سال مواجه بوده است.»
وی می افزاید: « اين به آن معناست که اگر ما درزمينه کنترل بيماری سل قادر به تعقيب موارد آن نباشيم، آنگاه اين بيماران بدون مراقبت و علاج در يک جامعه باقی می مانند و متعاقبا اين بيماری در ميان مردم آن جامعه شيوع پيدا خواهد کرد، که اين مسلما خبر مثبتی نيست.»
يکی از اهداف بزرگ در زمينه توسعه، در آغاز هزاره جديد، تلاش برای متوقف ساختن و يا کاهش ميزان شيوع بيماری سل تا سال ۲۰۱۵ ميلادی بوده است.
خبر مثبتی که مقامات سازمان بهداشت جهانی ارائه می دهند اين است که کشورهای جهان در صدد آنند، که حتی پيش از سال ۲۰۱۵ به اين هدف دست يابند، اما کاهش موجود ممکن است ديگر اهداف در اين زمينه را، که شامل پايين آوردن ميزان موارد ابتلاء سل و مرگ و مير ناشی از آن نسبت به اين ميزان در سال ۱۹۹۰ است، تحت شعاع قرار دهد.
به نظر می رسد تمامی مناطق جهان به جز دو منطقه مصمم به سوی اين هدف حرکت می کنند. دو منطقه نامبرده آفريقا و اروپا هستند که شامل روسيه، اوکراين، مولدووا و کشورهای آسيای مرکزی می شوند.
مقامات سازمان بهداشت جهانی می گويند شيوع بيماری سل در اروپا به حالت توازن درآمده است، اما کاهش پيدا نکرده است. ميزان تعقيب اين بيماری نيز در کشورهای اروپايی نسبت به ديگر کشورهای جهان درپايين ترين سطح ممکن قرار دارد.
اروپا همچنين از پايين ترين ميزان بهبود اين سلامتی، برخوردار است. اين به آن معناست که ميزان مواردی که رسما در مرحله پايانی معالجه بهبود يافته تلقی شده اند تنها ۷۱ درصد بوده است.
آقای راويگليونه دليل عمده اين مسئله را رشد داروهای مقاوم نسبت به اين بيماری می داند.
وی در این مورد می گوید: « زمانی که بيماران مبتلا به سل درمقابل پزشک قرار مي گيرند و پزشک تلاش می کند آنها را با کمک داروهای متداول و استاندارد علاج کند، ما متوجه می شويم که در برخی کشورها ۲۲ درصد موارد،( يعنی يکی از هر پنج بيمار) نسبت به اين داروها از خود مقاومت نشان می دهند. اين مسئله مسلما مشکل عظيمی ايجاد می کند زيرا ميزان بهبود را کاهش داده و به ميزان مرگ و مير ناشی از آن می افزايد. بنا بر اين آنهايی که با کمک اين داروها معالجه نمی شوند بايد به سراغ داروهای سمی تر، گرانقيمت تر و کم تاثير تر بروند.»
به گزارش مقامات سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۰۶ 1.7 میلیون نفر در سطح جهان جان خود را بخاطر اين بيماری از دست دادند. حدود دويست ميليون نفر از اين قربانيان، پيش از مرگ خود به ويروس «اچ.آی.وی» نيز مبتلا بودند.
