روز جهانی حقوق بشر که در دهم دسامبر ۱۹۴۸ با تصويب اعلاميه حقوق بشر در سازمان ملل به اين نام معروف شد، امروز ۶۰ ساله شد.
بان گی مون دبير کل سازمان ملل و ديگر مسوولان این سازمان، سال ۲۰۰۸ را سال برقراری شان و مقام انسانی و عدالت برای همه نام داده اند.
سال گذشته سازمان ملل متحد مبارزه با فقر در جهان را گامی برای ارتقا وضعيت حقوق بشر در جهان معرفی کرده بود و فقر را يکی از عوامل نقض حقوق بشر معرفی کرده بود.
به مناسبت فرارسيدن روز جهانی حقوق بشر، سازمان های مختلف دفاع از حقوق بشر در داخل و خارج از ايران با صدور بيانيه و اطلاعيه های مختلف به آنچه که نقض گسترده حقوق بشر در ايران می نامند، اعتراض کرده اند.
به نوشته اطلاعيه سازمان گزارشگران بدون مرز، هم اکنون در سراسر جهان ۱۳۰ روزنامه نگار و ۶ همکار مطبوعاتی و ۶۳ وبنگار معترض برای انجام وظيفه خود و بيان اعتراض در زندان به سر می برند.
سازمان گزارشگران بدون مرز می گويد چين با ۳۳ و کوبا با ۲۴ روزنامه نگار زندانی بيش از چهار سال است که بزرگترين زندان روزنامه نگاران جهان هستند.
در ادامه اين اطلاعيه به ايران و آذربايجان اشاره شده و گفته می شود اين دو کشور دارای بيشترين تعداد روزنامه نگاران زندانی هستند و ايران با ۱۴ روزنامه نگار و وب نگار زندانی بزرگترين زندان روزنامه نگاران در خاور ميانه است.
رضا معينی مسوول بخش ايران سازمان گزارشگران بدون مرز در گفتگويی با راديوفردا می گوید: «در مجموع طبق آمار ما بيش از ۶۳ مورد بازداشت رسمی اعلام شده است. تعدادی ديگر هم در گوشه و کنار بازداشت شده اند ولی خواهان طرح مسئله نبوده اند. امروز به طور مشخص در زندان های ايران ۱۲ روزنامه نگاران زندانی اند و آخرين بازداشت مربوط به اميد احمدزاده در کردستان است.»
رضا معینی از سازمان گزارشگران بدون مرز
سازمان گزارشگران بدون مرز در پاريس، با صدور اطلاعيه ای مطبوعاتی، روز ۱۹ آذر را روز گرامی داشت.
این سازمان همه رسانه ها را فرا خواند که سکوت درباره دستگيری روزنامه نگاران بازداشت شده را شکسته، و درباره وضعيت آنان سخن بگويند.
در يک سال گذشته آمار و اخباری که مدافعان حقوق بشر آن ها را نقض آشکار حقوق انسان ها در ايران ناميده اند به گوش رسيده است.
بازداشت های خودسرانه دانشجويان، روزنامه نگاران، فعالان حقوق زنان ، ممنوع الخروج کردن آنان، جلوگيری از ادامه تحصيل برخی دانشجويان ، اعدام های گسترده متهمان موسوم به اراذل و اوباش ، سنگسار ، فشار بر اقليت های مذهبی و اعدام کودکان و نوجوانانی که در سنين کودکی مرتکب جرم شده اند ، از جمله اين موارد است.
«تشدید موج اعدام در ایران»
عبدالکريم لاهيجی ، نايب رييس فدراسيون جوامع دفاع از حقوق بشر به راديوفردا می گويد:« با توجه به اين که بالاترين و والاترين حق بشری حق زندگی است بدترين وضعيتی هم که در رابطه با نقض حقوق بشر در ايران امروز وجود دارد متاسفانه افراط در نقض اين حق و اعدام مردم است.»
وی می افزاید: «در سال ۲۰۰۷ بيش از ۳۰۰ تن در ايران اعدام شده اند که به نسبت جمعيت ايران بالاترين رقم اعدام در جهان است. متاسفانه مجازات اعدام بدترين ننگ در کارنامه حقوق بشری جمهوری اسلامی است.»
دکتر حسين باقرزاده فعال مستقل حقوق بشر در لندن می گويد: «در حالی که سير اعدام در جهان رو به کاهش است آمار نشان می دهد که در ايران موج اعدام تشديد شده است.»
سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان ، تنها نهاد مدافع حقوق بشری است که در مناطق کردنشين ايران فعاليت ميکند. اين نهاد در فروردين ۱۳۸۴ توسط محمد صديق کبودوند تاسيس شد.
محمد صديق کبودوند رييس اين سازمان و احلال قوامی از اعضای هيات مديره اين سازمان در حال حاضر مانند موارد مشابه ديگر به اتهام کلی تبليغ عليه نظام و امنيت ملی در زندان به سر می برند.
دکتر باقرزاده فعال حقوق بشر
سامان رسول پور از اعضای هيات مديره اين سازمان است و درباره گزارش مفصلی که اين سازمان از وضعيت نقض حقوق بشر در مناطق کردنشين ايران تهيه کرده است چنين می گويد :«اين گزارش بر اساس موارد احضارها، بازداشت ها و صدور احکام تفکيک و طبقه بندی شده است. به علاوه وضعيت روزنامه نگاران، فعالان دانشجويی ، زنان و کارگری و در کل وضعيت حقوق بشر را ظرف سه ماه گذشته در اين گزارش بررسی شده و شايد تمامی موارد نقض حقوق بشر که در کردستان اتفاق افتاده را دربر نگيرد.»
در اين گزارش به وضعيت روزنامه نگاران، دانشجويان و اساتيد، برخورد با معلمان و کارگران ، دستگيری و صدور احکام برای شهروندان ،و اجرای احکام اعدام با ذکر اسامی افراد پرداخته شده است . تازه ترين مورد اعدام مروبوط به ماکوان مولود زاده است که ۱۴ آذر ۸۴ ، در زندان کرمانشاه به دار آويخته شد.
آقای رسول پور معتقد است وضعيت حقوق بشر در مناطق کردنشين به طور کلی روندی منفی طی کرده است: «بيشتر بازداشت شدگان تا مدت ها نمی توانند با خانواده ها و وکيل خود تماس برقرار کنند، بازجويی ها بعضا ماه ها طول می کشد و روند دادرسی هم در غياب وکيل مدافع صورت می گيرد.»
وی می افزاید: «طی ماه های گذشته چندين تن از اساتيد کرد دانشگاه ها به دليل مسائل عقيدتی و فکری به اجبار از کار اخراج شده اند. چندين دانشجوی کرد چندين ماه است که در زندان به سر می برند از جمله ياسر گلی از دانشجويان ستاره دار، هدايت غزالی و صباح نصری.»
آقای رسول پور می گوید:« تعداد اعدام شدگان در کردستان در اين گزارش ۶ مورد ذکر شده است که طی سه ماه گذشته در زندان های مناطق کردنشين اعدام شده اند. چون در زندان ها به روی گزارشگران ما بسته است شايد تعداد بيشتری هم در سکوت خبری اعدام شده باشند. وضعيت کارگران و معلمان هم وخيم تر شده است.»
در طی چند سال اخير ، ايران با برنامه اتمی بحث انگيز خود و رويارويی با جامعه جهانی ، اغلب در صدر اخبار بين الملل قرار داشته است. برخی از کارشناسان و تحليلگران سياسی و فعالان حقوق بشر معتقدند جای داشتن ايران در صدر اخبار سياسی جهان ، توجه به وضعيت نقض حقوق بشر در ايران را در سايه قرار داده است.
دکتر حسين باقرزاده درباره اين نظريه چنين می گويد:«فعاليت سازمان های بين المللی و داوطلب مدافع حقوق بشر ازجمله عفو بين الملل در انگليس يا ديدبان حقوق بشر در امريکا بيشتر شده و در سال گذشته بيشتر به ايران توجه کردند و گزارش های مرتب اين سازمان ها نسبت به سال های قبل بيشتر شده است. بنابر اين در عين اين که مسائل مربوط به پرونده اتمی ايران در مطبوعات باعث آن شده که مسائل حقوق بشری ايران تحت الشعاع قرار بگيرد ولی تاثيری بر فعاليت سازمان های مدافع حقوق بشر نداشته است.»
