پس از ناکامی ايران در رقابت‌های جام جهانی ورزش های زورخانه‌ای،
نخستين دوره مسابقه های زورخانه ای جوانان آسيا نيز با قهرمانی عراق به پايان رسيد.
کره جنوبی که مبدع رشته ورزشی تکواندو است پس از ثبت جهانی اين رشته ورزشی، در سال ۱۹۷۳ عنوان قهرمانی اولين دوره مسابقات جهانی را نصيب خود کرد. کره ای ها چهار دهه متمادی، قهرمان مطلق مسابقات جهانی در رشته ای بودند که ورزش ملی شان محسوب می شود.
با توسعه تکواندو در سراسر جهان و فراگير شدن اين رشته ورزشی، کره جنوبی سرانجام در سال ۲۰۱۱ عنوان قهرمانی جهان را از دست داد.
ايران نيز مبتکر ورزش باستانی و هنرهای زورخانه ای است. ادوارد براون شرق شناس مشهور، قدمت و ريشه های ورزش باستانی ايرانيان را به هزاره های قبل منتسب کرده است. از کتاب "مينوی خرد" پهلوی تا اثر سترگی به نام شاهنامه نيز بارها به کشتی گرفتن و آلات ورزش باستانی و جنگاوری با همين آلات، اشاره شده است.
اما بر خلاف کره جنوبی که چهار دهه طلايه دار ورزش ملی اش در جهان بود، ايران به محض ثبت جهانی ورزش باستانی، عرصه رقابت را به رقبا واگذار کرده است.
قهرمانی عراق در گود زورخانه فردوسی
نخستين دوره مسابقه های ورزش زورخانه‌ای قهرمانی جوانان آسيا طی سه روز در بخش های تيمی، هنرهای فردی و کشتی پهلوانی در زورخانه بين المللی "حکيم ابوالقاسم فردوسی" شهر دوشنبه پايتخت تاجيکستان برگزار شد. زورخانه فردوسی در زمينی به مساحت ۲۸۰۰ متر مربع در سال ۱۳۸۴ احداث شده است.
در غياب ايران، عراق با ۱۶۳ امتياز عنوان قهرمانی را از آن خود کرد و جايزه دلاری تيم قهرمان را به خود اختصاص داد. تاجيکستان در جايگاه دوم ايستاد و تيم های افغانستان، پاکستان، هندوستان، نپال و تايوان در رده های بعدی قرار گرفتند.
تيم بنگلادش هم در اين مسابقات حضور داشت اما به دليل رعايت نکردن شرايط سنی توسط کميته فنی فدراسيون بين المللی ورزش زورخانه ای، از حضور در مسابقه ها منع شد.
عبدالامير صبری ورزشکار باستانی کار عراقی از سوی فدراسيون بين المللی ورزش زورخانه‌ای به عنوان ستاره اين مسابقه ها انتخاب شد و پاداش نقدی دريافت کرد.
در اين مسابقات ۷۰ ورزشکار باستانی کار از ۹ کشور حضور داشتند. فدراسيون بين المللی ورزش زورخانه ای در سال ۲۰۱۱ علاوه بر اجرای بيش از ۱۰ دوره آموزشی در کشورهای مختلف، سومين دوره مسابقات قهرمانی اروپا و آسيا، نخستين دوره مسابقات قهرمانی آفريقا و سومين دوره جام جهانی اين ورزش را برگزار کرده است.
غير از اين کشورها، ورزش باستانی در آمريکا، کانادا، بلاروس، ترکيه، گرجستان، استونی، لتونی، لهستان، روسيه، فنلاند، اسلواکی، موزامبيک، کنيا، اوکراين، زيمباوه، روسيه و چند کشور ديگر اروپايی نيز فعال شده و رو به رشد و توسعه است.
اما در چهار سال اخير که سردار صفارزاده با حکم محمد علی آبادی، رييس فدراسيون ورزش باستانی ايران شد، به دليل اختلافات شخصی او با مسئولين ايرانی فدراسيون جهانی، در تصميمی يک طرفه اعزام تيم های ايران به ميادين بين المللی را ممنوع کرد!
پس از بايکوت پهلوانان زورخانه ای، تعطيلی زورخانه های مختلف که جزو ميراث فرهنگی ايران هستند نيز رونق گرفت و به جای آن، قهوه خانه های سنتی تاسيس شد. اغلب اين قهوه خانه ها نيز زنگ ورزش باستانی را همچنان حفظ کرده اند. اما اين زنگ که به يمن ورود پهلوانان و کهنه سوارها به گود نواخته می شد، اين بار با ورود هر مشتری به داخل قهوه خانه، به صدا در می آيد!
پيش از رقابت های جوانان آسيا، در سومين دوره جام جهانی ورزش های زورخانه‌ای هم که در کشور بلاروس برگزار شد، در بخش تيمی جمهوری آذربايجان روی سکوی نخست قرار گرفت.
پيشکسوتان ورزش زورخانه‌ای و پهلوانی، متشکل از کهنه‌سوارهای سرشناس ورزش باستانی، مرشدها و موسسين زورخانه‌ها و پهلوانان سابق رقابت های قهرمانی کشور، دليل ناکامی های ايران در ورزش ملی خودش را حضور سردار عليرضا صفارزاده بر راس فدراسيون ورزش باستانی ايران می دانند.
علی سعيدلو آخرين رئيس سازمان تربيت بدنی در ايران، حکم برکناری
صفارزاده را صادر کرد و به انتصاب محمدرضا طالقانی از پيشکسوتان ورزش ايران و رئيس سابق فدراسيون کشتی رای داد.
طالقانی نيز که خود از پهلوانان سابق کشتی پهلوانی است، در محل اين فدراسيون حضور يافت؛ اما عليرضا صفارزاده با استفاده از موقعيت نظامی اش حاضر به خروج از فدراسيون نشد. در نهايت نيز اين محمد طالقانی بود که به جای آقای صفارزاده، به خانه اش بازگشت!
حالا جمع پر تعدادی از بزرگان ورزش باستانی ايران که نگران آسيب ديدن اين ميراث ملی هستند، با صدور بيانيه ای که در خبرگزاری های دولتی نيز منتشر شده است، سردار صفارزاده را به "سوء استفاده از لباس نظامی" متهم کرده و به دليل آن چه " حرمت شکنی و توهين به ورزش باستانی ايرانيان" عنوان کرده اند، خواستار برکناری هرچه سريع تر او از سوی وزارت ورزش و امور جوانان شده اند.
در ماجرای پرحاشيه ضرب و شتم پهلوان محمد خوش جان از زورخانه داران قديمی ايران نيز بسياری از اهالی اين رشته ورزشی، فدراسيون صفارزاده را مقصر اصلی بروز اين اتفاقات بی سابقه دانستند.
رضا سوخته سرايی دارای بازوبند پهلوانی ايران در دهه های ۵۰ و ۶۰ گفت: "واقعاً چه به روز ورزش پهلوانی ما آمده که اين اتفاقات رخ می دهد؟ وقتی کار را دست اهلش نمی دهند، اين اتفاقات هم رخ می دهد. اين درد بزرگی است که ورزش باستانی مان را به اين روز انداخته اند."
نخستين دوره مسابقه های زورخانه ای جوانان آسيا نيز با قهرمانی عراق به پايان رسيد.
کره جنوبی که مبدع رشته ورزشی تکواندو است پس از ثبت جهانی اين رشته ورزشی، در سال ۱۹۷۳ عنوان قهرمانی اولين دوره مسابقات جهانی را نصيب خود کرد. کره ای ها چهار دهه متمادی، قهرمان مطلق مسابقات جهانی در رشته ای بودند که ورزش ملی شان محسوب می شود.
با توسعه تکواندو در سراسر جهان و فراگير شدن اين رشته ورزشی، کره جنوبی سرانجام در سال ۲۰۱۱ عنوان قهرمانی جهان را از دست داد.
ايران نيز مبتکر ورزش باستانی و هنرهای زورخانه ای است. ادوارد براون شرق شناس مشهور، قدمت و ريشه های ورزش باستانی ايرانيان را به هزاره های قبل منتسب کرده است. از کتاب "مينوی خرد" پهلوی تا اثر سترگی به نام شاهنامه نيز بارها به کشتی گرفتن و آلات ورزش باستانی و جنگاوری با همين آلات، اشاره شده است.
اما بر خلاف کره جنوبی که چهار دهه طلايه دار ورزش ملی اش در جهان بود، ايران به محض ثبت جهانی ورزش باستانی، عرصه رقابت را به رقبا واگذار کرده است.
قهرمانی عراق در گود زورخانه فردوسی
نخستين دوره مسابقه های ورزش زورخانه‌ای قهرمانی جوانان آسيا طی سه روز در بخش های تيمی، هنرهای فردی و کشتی پهلوانی در زورخانه بين المللی "حکيم ابوالقاسم فردوسی" شهر دوشنبه پايتخت تاجيکستان برگزار شد. زورخانه فردوسی در زمينی به مساحت ۲۸۰۰ متر مربع در سال ۱۳۸۴ احداث شده است.
در غياب ايران، عراق با ۱۶۳ امتياز عنوان قهرمانی را از آن خود کرد و جايزه دلاری تيم قهرمان را به خود اختصاص داد. تاجيکستان در جايگاه دوم ايستاد و تيم های افغانستان، پاکستان، هندوستان، نپال و تايوان در رده های بعدی قرار گرفتند.
تيم بنگلادش هم در اين مسابقات حضور داشت اما به دليل رعايت نکردن شرايط سنی توسط کميته فنی فدراسيون بين المللی ورزش زورخانه ای، از حضور در مسابقه ها منع شد.
عبدالامير صبری ورزشکار باستانی کار عراقی از سوی فدراسيون بين المللی ورزش زورخانه‌ای به عنوان ستاره اين مسابقه ها انتخاب شد و پاداش نقدی دريافت کرد.
در اين مسابقات ۷۰ ورزشکار باستانی کار از ۹ کشور حضور داشتند. فدراسيون بين المللی ورزش زورخانه ای در سال ۲۰۱۱ علاوه بر اجرای بيش از ۱۰ دوره آموزشی در کشورهای مختلف، سومين دوره مسابقات قهرمانی اروپا و آسيا، نخستين دوره مسابقات قهرمانی آفريقا و سومين دوره جام جهانی اين ورزش را برگزار کرده است.
غير از اين کشورها، ورزش باستانی در آمريکا، کانادا، بلاروس، ترکيه، گرجستان، استونی، لتونی، لهستان، روسيه، فنلاند، اسلواکی، موزامبيک، کنيا، اوکراين، زيمباوه، روسيه و چند کشور ديگر اروپايی نيز فعال شده و رو به رشد و توسعه است.
اما در چهار سال اخير که سردار صفارزاده با حکم محمد علی آبادی، رييس فدراسيون ورزش باستانی ايران شد، به دليل اختلافات شخصی او با مسئولين ايرانی فدراسيون جهانی، در تصميمی يک طرفه اعزام تيم های ايران به ميادين بين المللی را ممنوع کرد!
پس از بايکوت پهلوانان زورخانه ای، تعطيلی زورخانه های مختلف که جزو ميراث فرهنگی ايران هستند نيز رونق گرفت و به جای آن، قهوه خانه های سنتی تاسيس شد. اغلب اين قهوه خانه ها نيز زنگ ورزش باستانی را همچنان حفظ کرده اند. اما اين زنگ که به يمن ورود پهلوانان و کهنه سوارها به گود نواخته می شد، اين بار با ورود هر مشتری به داخل قهوه خانه، به صدا در می آيد!
پيش از رقابت های جوانان آسيا، در سومين دوره جام جهانی ورزش های زورخانه‌ای هم که در کشور بلاروس برگزار شد، در بخش تيمی جمهوری آذربايجان روی سکوی نخست قرار گرفت.
پيشکسوتان ورزش زورخانه‌ای و پهلوانی، متشکل از کهنه‌سوارهای سرشناس ورزش باستانی، مرشدها و موسسين زورخانه‌ها و پهلوانان سابق رقابت های قهرمانی کشور، دليل ناکامی های ايران در ورزش ملی خودش را حضور سردار عليرضا صفارزاده بر راس فدراسيون ورزش باستانی ايران می دانند.
علی سعيدلو آخرين رئيس سازمان تربيت بدنی در ايران، حکم برکناری
صفارزاده را صادر کرد و به انتصاب محمدرضا طالقانی از پيشکسوتان ورزش ايران و رئيس سابق فدراسيون کشتی رای داد.
طالقانی نيز که خود از پهلوانان سابق کشتی پهلوانی است، در محل اين فدراسيون حضور يافت؛ اما عليرضا صفارزاده با استفاده از موقعيت نظامی اش حاضر به خروج از فدراسيون نشد. در نهايت نيز اين محمد طالقانی بود که به جای آقای صفارزاده، به خانه اش بازگشت!
حالا جمع پر تعدادی از بزرگان ورزش باستانی ايران که نگران آسيب ديدن اين ميراث ملی هستند، با صدور بيانيه ای که در خبرگزاری های دولتی نيز منتشر شده است، سردار صفارزاده را به "سوء استفاده از لباس نظامی" متهم کرده و به دليل آن چه " حرمت شکنی و توهين به ورزش باستانی ايرانيان" عنوان کرده اند، خواستار برکناری هرچه سريع تر او از سوی وزارت ورزش و امور جوانان شده اند.
در ماجرای پرحاشيه ضرب و شتم پهلوان محمد خوش جان از زورخانه داران قديمی ايران نيز بسياری از اهالی اين رشته ورزشی، فدراسيون صفارزاده را مقصر اصلی بروز اين اتفاقات بی سابقه دانستند.
رضا سوخته سرايی دارای بازوبند پهلوانی ايران در دهه های ۵۰ و ۶۰ گفت: "واقعاً چه به روز ورزش پهلوانی ما آمده که اين اتفاقات رخ می دهد؟ وقتی کار را دست اهلش نمی دهند، اين اتفاقات هم رخ می دهد. اين درد بزرگی است که ورزش باستانی مان را به اين روز انداخته اند."
