خبرگزاری فارس از تمديد سه ساله پروژه حفاظت از يوزپلنگ آسيايی در ايران تا سال ۲۰۱۵ ميلادی از سوی سازمان ملل متحد خبر داده است.
بر پايه اين گزارش و به نقل از روابط عمومی سازمان حفاظت محيط زيست، بر پايه بازديدهای کارشناسان و نماينده مقيم سازمان ملل از سه زيستگاه يوزپلنگ آسيايی در ايران، بودجه ای به مبلغ ۲۵ هزار دلار به اين پروژه اختصاص داده شده است.
رادیو فردا در گفت وگو با سام خسروی فرد، روزنامه نگار و پژوهشگر محيط زيست، مقيم هلند پرسيده است که آيا اختصاص دادن اين مبالغ کوچک می تواند به حفاظت از نسل يوزپلنگ آسيايی در ايران کمکی کند؟
اگر بخواهم يک جواب کوتاه به شما بدهم بايد بگويم نه خير. کافی نيست. اما اين مبلغ فقط ۲۵ هزار دلار نيست. در واقع سازمان های بين المللی و بخصوص سازمان ملل که تا امروز در اين رابطه کمک کرده ، مبلغی کمک می کند و بعد سهمی است که به عهده ايران است و حداقل همان مقدار و يا چند برابر آن ، بسته به نوع مشارکت و نوع تفاهم نامه ای که تنظيم شده است، از سوی ايران برای اين منظور بودجه اختصاص داده خواهد شد.
بنابر اين ۲۵ هزار دلار برای تمديد پروژه از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۵ و به مدت سه سال است که در واقع يک کمک کوچک بين المللی و يا يک تشويق بين المللی است تا پروژه تا آن زمان ادامه پيدا کند.
با تجربه ای که شما در اين زمينه داريد مقام های ايرانی مسئول اين پروژه تا چه اندازه در اين زمينه برای حفاظت از يوزپلنگ آسيايی در ايران تلاش می کنند.
با توجه به اينکه مدير پروژه حفاظت از يوزپلنگ عوض شده و يک فرد مطلع و فعالی برای اين کار در نظر گرفته شده که هم جوان است و هم ارتباطات خوبی است به نظر می رسد که ...
منظور شما آقای هومن جوکار است؟
بله. آقای هومن جوکار. به نظر می رسد که سازمان حفاظت از محيط زيست با به کار گرفتن ايشان، مقداری از آن رويه های سنتی و آن نگاه های بسته فاصله گرفته است.
ايشان تقريبا برای اولين بار است که دارد به صورت جدی به اولين پرسشی که بايد يازده سال پيش و يا اگر بخواهم دقيق تر بگويم ، در ۱۳ سال پيش، پاسخ داده می شد، پاسخ می دهد.
در واقع اولين پرسش اين است که ما اساسا چند قلاده يوزپلنگ داريم که لازم باشد که برای محافظت از آنها برنامه های مديريتی اعمال کنيم؟
ما تا امروز دقيقا نمی دانيم که چه تعدادی يوزپلنگ در کشور وجود دارد و حتی تخمين دقيقی از اين نداريم که چه تعداد يوزپلنگ در سرزمينمان زندگی می کنند؟
روش های علمی متعددی برای تخمين اين آمار وجود دارد که اخيرا يکی از آن روش ها به کار گرفته شده و تخمين زده شده است که از ۹ منطقه و ۹ زيستگاه مشخص و شناخته شده يوز، در هر ايستگاه حداقل ۵۰ يوز زندگی می کنند.
هنوز اين آمار دقيق نيست و البته احتياج دارد که يک بار ديگر بررسی های لازم انجام شود و آن دو منطقه ديگر مورد بررسی قرار بگيرد و يک رقم نهايی به دست بيايد.
علاوه بر مبالغ و بودجه هايی که از سوی سازمان های بين المللی برای حفاظت از يوزهای آسيايی به ايران پرداخت می شود، چه کارهای ديگری می شود در اين زمينه انجام داد؟
کارهای زيادی به صورت جسته گريخته انجام شده است. کارهايی که گه گاه منسجم هم نبوده است.
در طول اين مدت سازمان های فعال غير دولتی و تشکل های مردم نهاد متعددی در مناطق مختلف مشغول آموزش مردم بوده اند و در واقع مردم را برای حفاظت از يوز پلنگ تشويق کرده و کارهای خيلی زيادی در اين زمينه انجام شده است که اين کارها، همچنان هم ادامه دارد.
غير از آن منابع مالی که شما به آن اشاره کرديد، سازمان محيط زيست هم منابع مالی زيادی را برای اين کار اختصاص داده است. تمام اين کارهايی که انجام شده است به نظر می رسد که در راستای حفاظت از يوزپلنگ است.
اما مشکل اساسی در مديريت است. در ارزيابی که در سال ۸۸ از پروژه يوزپلنگ به عمل آمد که آن زمان هشت سال از آغاز آن می گذشت ، به اين نتيجه رسيدند که مديريت پروژه، مديريت درستی نيست و در طول هفت سال ، چهار مدير بين المللی و چهار مدير ملی پروژه تغيير کردند.
با توجه به تجربه کاری شما که در اين زمينه فعاليت داشته ايد، چه نقاظ ضعفی در حفاظت از يوزپلنگ آسيايی در ايران می بينيد؟
نخست آنکه حفاظت و حمايت از محيط بانانمان به طرز اسف باری اندک است. اولا تعداد محيط بانان درمناطق مختلف بسيار کم است و ثانيا محيط بانانمان کمابيش آموزش نديده اند و ثالثا از محيط بانها حمايت های قانونی لازم ، بخصوص در درگيری ها و مجادلاتی که با متخلفين و شکارچيان غير مجاز دارند، انجام نمی
بر پايه اين گزارش و به نقل از روابط عمومی سازمان حفاظت محيط زيست، بر پايه بازديدهای کارشناسان و نماينده مقيم سازمان ملل از سه زيستگاه يوزپلنگ آسيايی در ايران، بودجه ای به مبلغ ۲۵ هزار دلار به اين پروژه اختصاص داده شده است.
رادیو فردا در گفت وگو با سام خسروی فرد، روزنامه نگار و پژوهشگر محيط زيست، مقيم هلند پرسيده است که آيا اختصاص دادن اين مبالغ کوچک می تواند به حفاظت از نسل يوزپلنگ آسيايی در ايران کمکی کند؟
اگر بخواهم يک جواب کوتاه به شما بدهم بايد بگويم نه خير. کافی نيست. اما اين مبلغ فقط ۲۵ هزار دلار نيست. در واقع سازمان های بين المللی و بخصوص سازمان ملل که تا امروز در اين رابطه کمک کرده ، مبلغی کمک می کند و بعد سهمی است که به عهده ايران است و حداقل همان مقدار و يا چند برابر آن ، بسته به نوع مشارکت و نوع تفاهم نامه ای که تنظيم شده است، از سوی ايران برای اين منظور بودجه اختصاص داده خواهد شد.
بنابر اين ۲۵ هزار دلار برای تمديد پروژه از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۵ و به مدت سه سال است که در واقع يک کمک کوچک بين المللی و يا يک تشويق بين المللی است تا پروژه تا آن زمان ادامه پيدا کند.
با تجربه ای که شما در اين زمينه داريد مقام های ايرانی مسئول اين پروژه تا چه اندازه در اين زمينه برای حفاظت از يوزپلنگ آسيايی در ايران تلاش می کنند.
با توجه به اينکه مدير پروژه حفاظت از يوزپلنگ عوض شده و يک فرد مطلع و فعالی برای اين کار در نظر گرفته شده که هم جوان است و هم ارتباطات خوبی است به نظر می رسد که ...
منظور شما آقای هومن جوکار است؟
بله. آقای هومن جوکار. به نظر می رسد که سازمان حفاظت از محيط زيست با به کار گرفتن ايشان، مقداری از آن رويه های سنتی و آن نگاه های بسته فاصله گرفته است.
ايشان تقريبا برای اولين بار است که دارد به صورت جدی به اولين پرسشی که بايد يازده سال پيش و يا اگر بخواهم دقيق تر بگويم ، در ۱۳ سال پيش، پاسخ داده می شد، پاسخ می دهد.
در واقع اولين پرسش اين است که ما اساسا چند قلاده يوزپلنگ داريم که لازم باشد که برای محافظت از آنها برنامه های مديريتی اعمال کنيم؟
ما تا امروز دقيقا نمی دانيم که چه تعدادی يوزپلنگ در کشور وجود دارد و حتی تخمين دقيقی از اين نداريم که چه تعداد يوزپلنگ در سرزمينمان زندگی می کنند؟
روش های علمی متعددی برای تخمين اين آمار وجود دارد که اخيرا يکی از آن روش ها به کار گرفته شده و تخمين زده شده است که از ۹ منطقه و ۹ زيستگاه مشخص و شناخته شده يوز، در هر ايستگاه حداقل ۵۰ يوز زندگی می کنند.
هنوز اين آمار دقيق نيست و البته احتياج دارد که يک بار ديگر بررسی های لازم انجام شود و آن دو منطقه ديگر مورد بررسی قرار بگيرد و يک رقم نهايی به دست بيايد.
حفاظت و حمايت از محيط بانانمان به طرز اسف باری اندک است. اولا تعداد محيط بانان درمناطق مختلف بسيار کم است و ثانيا محيط بانانمان کمابيش آموزش نديده اندسام خسروی فرد، روزنامه نگار و پژوهشگر محیط زیست
علاوه بر مبالغ و بودجه هايی که از سوی سازمان های بين المللی برای حفاظت از يوزهای آسيايی به ايران پرداخت می شود، چه کارهای ديگری می شود در اين زمينه انجام داد؟
کارهای زيادی به صورت جسته گريخته انجام شده است. کارهايی که گه گاه منسجم هم نبوده است.
در طول اين مدت سازمان های فعال غير دولتی و تشکل های مردم نهاد متعددی در مناطق مختلف مشغول آموزش مردم بوده اند و در واقع مردم را برای حفاظت از يوز پلنگ تشويق کرده و کارهای خيلی زيادی در اين زمينه انجام شده است که اين کارها، همچنان هم ادامه دارد.
غير از آن منابع مالی که شما به آن اشاره کرديد، سازمان محيط زيست هم منابع مالی زيادی را برای اين کار اختصاص داده است. تمام اين کارهايی که انجام شده است به نظر می رسد که در راستای حفاظت از يوزپلنگ است.
اما مشکل اساسی در مديريت است. در ارزيابی که در سال ۸۸ از پروژه يوزپلنگ به عمل آمد که آن زمان هشت سال از آغاز آن می گذشت ، به اين نتيجه رسيدند که مديريت پروژه، مديريت درستی نيست و در طول هفت سال ، چهار مدير بين المللی و چهار مدير ملی پروژه تغيير کردند.
با توجه به تجربه کاری شما که در اين زمينه فعاليت داشته ايد، چه نقاظ ضعفی در حفاظت از يوزپلنگ آسيايی در ايران می بينيد؟
نخست آنکه حفاظت و حمايت از محيط بانانمان به طرز اسف باری اندک است. اولا تعداد محيط بانان درمناطق مختلف بسيار کم است و ثانيا محيط بانانمان کمابيش آموزش نديده اند و ثالثا از محيط بانها حمايت های قانونی لازم ، بخصوص در درگيری ها و مجادلاتی که با متخلفين و شکارچيان غير مجاز دارند، انجام نمی
