روزنامه «تلگراف» می نویسد رضا پهلوی، وليعهد سابق ايران، در تلاش است برای رسيدن به نقطه برگزاری يک همه‌پرسی آزاد و تصويب قانون اساسی جديد در ايران، نيروهای سياسی کشورش را به سبک جنبش های بهار عربی متحد کند.
روزنامه انگليسی «تلگراف»، همزمان با برگزاری انتخابات مجلس در ايران طی مقاله ای به قلم «دِمين مَکِلروی» به بررسی دور تازه فعاليت های رضا پهلوی، فرزند آخرين پادشاه ايران، پرداخته و می نويسد: رضا پهلوی، می خواهد از طريق متحد کردن نيروهای معترض به رژيم جمهوری اسلامی و گرد آوردن اين نيروها در يک نقطه مورد اتفاق، اپوزيسيون کشورش را دگرباره احيا کند. از ديد وی انتخابات مجلس شورای اسلامی که روز جمعه دوم ماه مارس در ايران برگزار شد يک فرصت برای بيان اعتراض مخالفان نظام اسلامی بود.
به نوشته اين روزنامه، اين بار فراخوان به تحريم انتخابات از درون کشور به شکلی گسترده در جريان بود و اميد های کنشگران برای حداقل نگاه داشتن مشارکت واجدين شرايط بسيار بالا. اما درهمين حال نشانه هايی که از رفتار تندروهای درون حاکميت ديده می شد اين گمانه را تقويت می کرد که محمود احمدی نژاد، رئيس جمهوری اسلامی، آمادگی آن را دارد که با استفاده از اهرم وزارت کشور نتايج آرای اخذ شده را دستکاری کند.
در اين ارتباط شاهزاده ايرانی می گويد: «به باور من امروز می توانيم اتحاد را در بين گروه وسيعی از نيروهای معترض مشاهده کنيم، طيف گسترده ای که خواستار حذف نظامی هستند که رژيم در آن از هر ابزاری برای اثبات ادعای مشروعيت خود بهره جويی می کند.»
«تلگراف» می افزايد وليعهد سابق ايران در ادامه می افزايد: «منتظريم که نتايج اين تحريم بيش از پيش اين حقيقت را نشان دهد که رژيم حاضر تنها با اتکا به حکومت وحشت سرپا ايستاده است. آخرين باری که ايرانيان بر سر صندوق های رأی حاضر شدند، رژيم حتی اين ظرفيت را در خود نشان نداد که دست کم نامزدهای مورد تأييد خودش را تحمل کند. هيچ اعتمادی به چنين نظامی وجود ندارد.»
رضا پهلوی به اين نکته اشاره می کند که اين دور از انتخابات در ايران نخستين انتخابات بعد از پيروزی های اخير موسوم به «بهار عربی» در خاور ميانه است.
روزنامه «تلگراف» در ادامه می افزايد: «شاهزاده در سن ۱۷ سالگی ايران را به مقصد آمريکا ترک کرد و از زمان برکناری پدرش در سال ۱۹۷۹ تا کنون در تبعيد به سر می برد. گذران اين ساليان و يک عمر فعاليت سياسی و مخالفت با رژيم اسلامی حاکم در ايران او را به نقطه ای رسانده که موافق هر شکل حکومتی که جايگزين نظام کنونی ايران شود باشد، از جمله پادشاهی مشروطه، دموکراسی به سبک «وست مينستر» يا رياست جمهوری به شيوه فرانسوی.»
به نوشته اين روزنامه، شاهزاده به شدت مخالف گزينه تهاجم نظامی عليه تأسيسات هسته ای ايران است، وی در مقابل راه حل تحريم های سنگين تر به همراه حمايت های آشکار از مخالفان را توصيه می کند.
رضا پهلوی می گويد: فکر نمی کنم هيچ انسان عاقلی بر اين باور باشد که می توان رژيم را از ساخت سلاح اتمی بازداشت.» او تصريح می کند که: «[گزينه نظامی] می تواند فعاليت هايشان را به تعويق بيندازد اما در همين حال به آنها برای مقابله به مثل نيز ميدان می دهد. اين يعنی زهر. بهای چنين اقدامی می تواند برای مردم ايران بسيار سنگين باشد. در برابر اين سناريو و بجای اينکه حکومت را به نقطه انفجار غير قابل کنترل و بی برنامه قابل پيش بينی برسانيم، بديل بهتری نيز وجود دارد.»
به نوشته «تلگراف»، رضا پهلوی می گويد: «راه حل پيشنهادی يک کنگره ملی است که با شفافيت طرح پيشنهادی ما برای تغيير رژيم را تبيين خواهد کرد. انتخاب با شماست که از اين طرح پشتيبانی کنيد، يا به سراغ تهاجم نظامی برويد و درباره عواقب آن هم هيچ نظری نداشته باشيد.»
