انجمن دفاع از زندانيان سياسی آذربايجان، « آداپ »، می گوید که «از سرنوشت و محل نگهداری عسگر اکبرزاده از فعالين دانشجويی اطلاعی در دست نيست.»
این انجمن گفته است که آقای اکبر زاده روز ۲۰ خرداد ۸۷ توسط نيروهای امنيتی در اردبيل بازداشت شده است.
سازمان عفو بين الملل در نوامبر سال ۲۰۰۶ و فوريه ۲۰۰۷ بيانيه های جداگانه ای را در باره عسگر اکبرزاده صادر کرده و نسبت به سلامتی او در زندان ابراز نگرانی کرد.
این سازمان اعلام کرد که وی به اتهام « تبلیغ علیه نظام» دستگیر شده است.
خانواده اکبر زاده، که نتوانسته اند هيچ گونه اطلاعاتی از وضعيت سلامت و محل نگهداری عسگر اکبر زاده به دست آورند، نگران آن هستند که او در زندان «تحت شکنجه و بد رفتاری» باشد.
واحيد قراباغلی، عضو انجمن دفاع از زندانيان سياسی آذربايجان که در ترکيه به سر می برد در گفت و گو با راديو فردا می گويد: «عسگر اکبرزاده روز دوشنبه ۲۰ خرداد پس از خروج از دانشگاه پيام نور اردبيل توسط نيروهای امنيتی بازداشت شده و هم اکنون در مکان نامعلومی به سر می برد.»
وی می افزاید: « تمامی تلاش های خانواده اين دانشجو برای آگاهی از محل و وضعيت نگهداری او با شکست مواجه شده است. عسگر اکبر زاده تنها هنگام بازداشت با خانواده اش تماس گرفت و به مادر خود گفت که به بازداشت ماموران اطلاعات در آمده است. »
به گفته انجمن دفاع از زندانيان سياسی آذربايجان، «مقام های امنيتی، خانواده اين فعال هويت طلب را تهديد کرده اند که در صورت پيگيری وضعيت فرزندشان و رسانه ای شدن موضوع، با آنان برخورد خواهند کرد.»
بر اساس همين گزارش، «منزل مسکونی اين خانواده و کليه رفت و آمدها تحت کنترل است.»
واحيد قراباغلی می گويد که عسگر اکبرزاده هنوز تفهيم اتهام نشده و اتهام او نامشخص است.
- «عسگر اکبر زاده روز دوشنبه ۲۰ خرداد پس از خروج از دانشگاه پيام نور اردبيل توسط نيروهای امنيتی بازداشت شده و هم اکنون در مکان نامعلومی به سر می برد.»
وی می افزاید:« هنوز هيچ گونه تفهيم اتهامی صورت نگرفته و مراجعه خانواده او به دادگاه انقلاب اردبيل برای آگاهی از اتهام ايشان بی نتيجه بوده است. اما من احتمال می دهم اين دستگيری هم در راستای فشاری است که طی ماه های گذشته بر فعالان هويت طلب در آذربايجان صورت گرفته است.»
آقای قراباغلی گفت: «در يک ماه گذشته در اردبيل چند فعال دانشجويی هويت طلب بازداشت و به مدت ۲۰ روز در بازداشتگاه وزارت اطلاعات در زندان اردبيل مورد شکنجه جسمی و روحی قرار گرفتند و از جمله از شوک الکتريکی در شکنجه عليه آنان استفاده شد.»
عسگر اکبر زاده پيش از اين نيز چند بار دستگير و زندانی شده و در دادگاهی «غيرعلنی» پس از محاکمه به اتهام اقدام عليه امنيت ملی به پرداخت جريمه نقدی متهم شد.
واحيد قراباغلی می گوید: «عسگر اکبر زاده جزو افرادی بود که در اول مهر ۱۳۸۵ برگه ها و اطلاعيه هايی را در اردبيل منتشر کردند و خواستار تدريس زبان ترکی در مدارس شدند و اين امر در قانون اساسی جمهوری اسلامی ايران نيز ذکر شده است. همچنين اين فعال دانشجويی در خرداد ۸۵ نيز هنگام پخش فراخوان برای تظاهرات متعاقب سلسله اعتراض های آذربايجان دستگير و زندانی شد و در دادگاهی غير علنی به اتهام اقدام عليه امنيت ملی به پرداخت ۶۰۰ هزارتومان جريمه نقدی محکوم شد.»
فشار حکومت و نهادهای امنیتی ايران بر فعالان سياسی در ميان اقوام و اقليت ها به خاطر آنچه که «فعاليت های جدايی خواهانه» خوانده می شود، صورت می گيرد.
آقای قراباغلی مي گويد که عسگر اکبرزاده در هيچ سازمان جدايی طلبانه در آذربايجان عضو نيست.
وی معتقد است:«در آذربايجان گروه هايی فعاليت می کنند که خواستار جدايی از ايران هستند اما اکثر فعالانی که در مراسم و فعاليت های مختلف شرکت می کنند شعارهايشان در راستای برآوردن نيازهای ابتدایی شان است از جمله تدريس زبان مادری در مدارس، راه اندازی تلويزيون به زبان مادری که در قانون اساسی هم ذکر شده و پايان دادن به تبعيض های اقتصادی که در مقايسه با مرکز، بر مناطق غير فارس نشين در ايران اعمال مي شود به خصوص آذربايجان ، کردستان و سيستان و بلوچستان.»
عضو انجمن دفاع از زندانيان سياسی آذربايجان می گوید: «مطالبات اصلی اين فعالان پايان دادن به اين تبعيض ها است و اتهام تجزيه طلبی يا پان ترکيستی به حربه ای از سوی حاکميت برای سرکوب فعاليت های هويت طلبانه تبديل شده است.»
