مايک والاس که به خاطر بيش ازچهل سال خبرنگاری و تهيه گزارش برای برنامه خبری – تحليلی « ۶۰ دقيقه» شهرت فراوانی داشت شنبه شب در سن نود و سه سالگی درگذشت.
او با شماری از شخصيت های سياسی و رهبران جهان و ایران از جمله محمد رضا پهلوی، آخرين پادشاه ايران، آيت الله خمينی بنيادگذار جمهوری اسلامی و محمود احمدی نژاد، رئيس جمهور ايران مصاحبه کرد.
شبکه خبری « سی بی اس» که تهيه کننده برنامه های تحقيقی و تحليلی « ۶۰ دقيقه » بود در بيانيه ای به مناسبت درگذشت مايک والاس نوشت: « او به مدت نيم قرن از طريق گزارش های تحقيقی خود به جنگ سياستمداران فاسد، هنرمندان جعلی و ديوانسالاران پنهانکار رفت.»
گروه کثيری از مديران و خبرنگاران قديمی و برجسته رسانه های آمريکايی از فعاليت خبرنگاری مايک والاس قدردانی کرده ، تبحر وی را در فعاليت حرفه ای و اشتياق سيری ناپذيراش در جستجوی حقيقت را ستودند.
به گزارش سی ان ان، مايک والاس از دهه ۱۹۶۰ از جمله خبرنگاران شناخته شده در رسانه های آمريکا بود و قبل از آغاز کار برای برنامه « ۶۰ دقيقه »در پوشش خبرهای جنگ ويتنام شرکت فعالی داشت. برنامه « ۶۰ دقيقه » که در سپتامبر سال ۱۹۶۸ آغاز به کار از همان آغاز راه مايک والاس را همراه خود به صفحه تلويزيون آورد.
در تقدير از نقش وی در تثبيت اين برنامه تحليلی گفته اند که بسياری از گزارشهای مايک والاس پوشش مهمترين حوادث سياسی و خبری چند دهه گذشته بوده اند.
از سال ۲۰۰۶ مايک والاس از کار مستمر و روزانه برای برنامه « ۶۰ دقيقه» کناره گيری کرد و هر از چند گاهی به عنوان گزارشگر پيشکسوت در اين برنامه ظاهر می شد. وقتی از وی می پرسيدند که چه زمانی قصد داری بازنشسته شوی در پاسخ می گفت « وقتی که انگشت های شصت پاهايم رو به بالا بايستند.»
مايک والاس در ماه مه ۱۹۲۸ با نام « مايرون والاس» در بروکلين ماساچوست متولد شد . پدرش صاحب يک مغازه خوارو بار فروشی بود. او در دوران تحصيل به ورزش و موسيقی علاقه داشت. اما در دوران دانشجويی با فعاليت در راديو دانشگاه ميشيگان به کار خبرنگاری علاقمند شد.
او در سالهای جنگ جهانی دوم جزو افسران امور خبری و رسانه ای ارتش آمريکا بود. در سال ۱۹۵۱ به شهر نيويورک نقل مکان کرد و به شبکه خبری « سی بی اس » پيوست . خودش گفته بود که مرگ پسراش در يک حادثه کوهنوردی در سال ۱۹۶۲ زندگی وی را به کلی دگرگون کرد و از آن پس وی تصميم گرفت تمام زندگی و فعاليت حرفه ای خود را به خبر و خبرنگاری اختصاص دهد.
دیدار با رهبران ایران
مایک والاس با محمد رضا پهلوی، آیت الله خمینی و محمود احمدی نژاد گفتگو کرده است.
محمد رضا پهلوی در مصاحبه ای زمانی که مايک والاس از واژه «خليج» استفاده می کند، به وی می گويد مگر در مدرسه به وی ياد ندادند که نام واقعی خليج فارس است، حال بقيه هر چه می خواهند بگويد.
مایک والاس در خلال مصاحبه با آيت الله خمينی که شخصيتی بسيار جدی و چهره بسيار خشنی داشت توانست رهبرانقلاب اسلامی ايران را به خنده بياندازد. وی از خمينی پرسيد که در مورد حرفهای انور سادات، ربهر سابق مصر، که او را يک ديوانه خطاب کرده چه نظری دارد. آيت الله خمينی با لبخند در پاسخ خود به درستی پيش بينی کرد که سادات به قتل خواهد رسيد.
وی همچنین در گفتگویی از آیت الله خمینی در مورد آزادی گروگان های آمریکایی پرسیده بود. مترجمی به وی می گوید ما خواستار بازگشت شاه هستیم تا به خاطر جنایاتش محاکمه شود.
مايک والاس بيست و يکمين جايزه « امی اواردز » خود را در سال ۲۰۰۶ به خاطر مصاحبه با محمود احمدی نژاد رييس جمهور ايران برد.
وی در مصاحبه از آقای احمدی نژاد می پرسد که چه خصوصيتی در جرج بوش، رئيس جمهور آمريکا را می پسندد. وقتی آقای احمدی نژاد به او می گوید فکر می کنید چی باید بگم؟،والاس با خنده می گويد من مطئمنم می توانید به این پرسش پاسخ دهید، اگر جرات و شهامت داشته باشيد می توانيد بگوييد.
آقای احمدی نژاد نيز با لبخند پاسخ می دهد حالا شما می خواهید درس جرات و شهامت به ما بدهيد.
او در طول فعاليت پنجاه ساله خود در عرصه خبر و خبرنگاری جوايز فراوانی را دريافت کرد . او چندين کتاب نيز نوشته است و برای کمک به طرحهای تحقيقاتی و آموزش خبرنگاری در دانشگاه ميشيگان يک بنياد خيريه را تاسيس کرده بود.
