محمد فدايی يکی از نوجوانانی است که در هفده سالگی به اتهام قتل زندانی شد و اکنون در ۲۲ سالگی هر لحظه از عمرش را با کابوس چوبه دار می گذراند زيرا دادگاه او را مستحق قصاص شناخته است.
اوليای دم رضايت نداده اند و حکم اعدام برای محمد فدايی صادر شده است. به دستور رييس قوه قضاييه، اين حکم برای يک ماه به تعويق افتاده است با اميد به آنکه رضايت اوليای دم جلب شود.
اما وکيل محمد فدايی با توجه به محتويات پرونده، او را بی گناه می داند و در نامه ای به آيت الله شاهرودی و ديگر مقام های قضايی ايران، خواستار بررسی مجدد پرونده شده است.
محمد فدايی يکی از چند نوجوانی است که در سنين کمتر از هجده سالگی مرتکب قتل شده اند و اکنون در زندان ها به انتظار اجرای مجازات مرگ زندگی می کنند.
محمد مصطفايی، وکيلی که منحصرا کار دفاع از اين نوجوانان را به عهده گرفته، در گفت وگو با رادیو فردا درباره نامه اش به رییس قوه قضائيه می گوید که از مقام های قضایی ایران خواسته است تا دادرسی دیگری برای محمد فدایی تشکیل شود.
رادیو فردا: شما در نامه ای که به آقای شاهرودی نوشته ايد، چه تقاضايی کرده ايد؟
محمد مصطفایی: ما از آقای شاهرودی و بازرسان ويژه از جمله دادستان کل کشور و رییس ديوان عالی کشور خواسته ايم، دادرسی ديگری برای او تشکيل شود.
يعنی حکم اعدام برای محمد فدايی صادر شده و يک بار به تعويق افتاده است؟
بله حکم اعدام او يک بار به تعويق افتاده است. مجازاتی که برای محمد فدايی در نظر گرفته اند، قصاص نفس است که اگر اجرا شود، جان اين فرد گرفته می شود. بعد از اعدام نيز هيچ چيز فايده ندارد و کاری نمی توان کرد.
آقای مصطفایی می گوید که برای نوجوانان محکوم به اعدام بايد مجازاتی تعیين شود تا فرصت ديگری داشته باشند که بتوانند در جامعه تلاش کرده و جبران مافات کنند. من صراحتا اعلام می کنم اگر او با اين وضع اعدام شود، يک انسان بی گناه پای چوبه دار رفته و اعدام شده است. اين مسئله هم در مورد اين پرونده و هم پرونده بهنود شجاعی صدق می کند.
چه ادله ای دارید که اين متهم را بی گناه می دانید؟
دلايلی پيدا کرده ايم و متوجه شده ايم که موکل ما مرتکب قتل نشده و اين ضربه را نزده است، بلکه شخص ديگری ضربه را زده است.
شب حادثه، نزاع دسته جمعی بوده و همه افراد وسيله هايی از جمله شيشه نوشابه، چاقو، زنجير و چند آلت ديگر در دست داشته اند که از آنها استفاده شده است.
يکی از اشکالات عمده پرونده، اين است که به دو وکيل دادگستری وکالت می دهند که از حقوق متهم دفاع کنند. اين کار انجام می شود ولی زمانی که حکم قطعيت پيدا می کند، متوجه می شوند اين دو نفر صلاحيت وکالت دادگستری را ندارند.
بنابراين از اين لحاظ اشکال بزرگی در پرونده وجود دارد ولی شعبه ۲۷ ديوان عالی کشور، به اين مسئله توجهی نکرده است. اين از موارد نقص بود و ديوان عالی کشور بايست به آن توجه می کرد.
آقای مصطفايی! وضعيت پرونده از نظر اجرای حکم، چگونه است؟
متأسفانه داديار اجرای احکام، زمان اجرای حکم را به من ابلاغ نکرد و ما نمی دانستيم زمان اجرای حکم چه زمانی است. در حال حاضر نيز نمی دانيم حکم دقيقا چه زمانی اجرا می شود.
بعد از يک ماه که آقای شاهرودی دستور توقف اجرای حکم را داده است، هر لحظه احتمال دارد حکم اجرا شود، بدون آن که وکلای پرونده متوجه شوند.
شما فکر می کنيد برای محمد فدايی جای اميدواری هست؟
من وکالت ۲۱ نفر از اين اشخاص را به عهده دارم و با تک تک آنها به طور خصوصی حدود يک ساعت صحبت کرده ام. در ذات هيچکدام از آنها کشتن آدمی وجود ندارد و تمام آنها بر اثر يک اتفاق بچگانه مرتکب جرم شده اند در حالی که هيچ گونه سوء نيت مجرمانه نداشته اند. انصاف نيست اطفالی با اين وضعيت را اعدام کنيم.
برای آنها بايد مجازاتی تعیين شود تا فرصت ديگری داشته باشند که بتوانند در جامعه تلاش کرده و جبران مافات کنند.
دل آرا دارابی نقاشی می کشد، سعيد جزی مجسمه سازی می کند و محمد فدايی در خود زندان دو تا ديپلم گرفته است زيرا اينها به زندگی اميد دارند. واقعا عادلانه نيست که اينها را به مجازات مرگ محکوم کنيم.
