محاصره و سپس مهر و موم دفتر آيت الله منتظرى، مرجع تقليد درگذشته شيعيان، حمله و ورود به دفتر آيت الله يوسف صانعى، مرجع تقليد اصلاح طلب و تخريب اموال اين دفتر، در كنار حمله به مهدى كروبى و نيز سردادن شعار و «نانجيب» خواندن سيد حسن خمينى، نوه بنيانگذار جمهورى اسلامى، رويدادهايى است كه شهر قم، پايتخت مذهبى جمهورى اسلامى، از يكشنبه شب تا بامداد دوشنبه، شاهد آن بود.
رادیو فردا در گفت و گو با مجتبی واحدى، سردبير پيشين روزنامه «آفتاب يزد» كه اينك ساكن آمريكاست، دیدگاه های وی را در خصوص علل اتفاقات دو روز اخیر جویا شده است.
رادیو فردا: چرا مجموعه اين وقايع در اين مقطع زمانى رخ داده است؟
مجتبى واحدى: مجموعه اتفاقاتى كه از ديروز (یکشنبه) تا به حال اتفاق افتاد، باعث شد كه در نهايت به پلمب دفتر مرحوم آيت الله العظمى منتظرى منجر شود. اين امر نشان مى دهد كه آقايان اتفاقا بسيار ناشيانه عمل كردند و دستشان را رو كردند.
يعنى اول اراذل و اوباش حقوق بگيرشان را فرستادند تا ناامنى ايجاد كنند، و بعد از ايجاد ناامنى به هر بهانه ديگرى، مثل اينكه رفتار مسئوليت دفتر، تحريك آميز بوده است و ما ناچار به پلمب اينجا شده ايم، دست مى زنند.
پلمب دفتر آيت الله منتظرى هيچ كمك موثرى به آقايان نخواهد كرد. چون به زودى بايد به سراغ دفاتر مراجعى كه تا الان سكوت مى كنند هم بروند.
چه چيزى حاكميت را به اين نتيجه رسانده است كه بايد دفتر آيت الله منتظرى پلمب شود و يا برخى نيروها را به اين نتيجه رسانده كه بايد به دفاتر مراجع حمله كنند؟
من براى اتفاقات اخير فقط يك تحليل دارم و آن اين است كه اين حكومت فقط از راه ارعاب – به خيال خودش- مى خواهد دوره حكومت متزلزلش را چند ماه ديگر تداوم بدهند.
آنها فكر مى كنند وقتى به منازل مراجع تقليد حمله كنند، روحانيونى كه مراتبشان، پايين تر از حد مرجعيت است نيز خود به خود خواهند ترسيد. اين طبيعى است كه اگر به منزل يك سياستمدار بزرگ حمله كنند، سياستمدارى كه پشتوانه سنتى و فرهنگى يا مذهبى قوى ندارد و طبيعتا مردم به خودشان خواهند لرزيد.
اگر در خيابانها زن و شوهران بى گناه را مورد حمله قرار دهند و كتك بزنند، آن جوانى هم كه مى خواهد بيايد راهپيمايى، مى ترسد.
تمام آن كارهايى كه انجام مى دهند صرفا و صرفا جنبه ارعاب دارد. پلمب دفتر آيت الله منتظرى را هم در ادامه همان روند ارعاب مى دانم.
ضمن اينكه پس از قطع ارتباط رسانه اى سران جنبش سبز با روحانيون منتقد حاكميت از طريق بستن روزنامه و فشار به روزنامه ها براى نداشتن خبر، الان به اين نتيجه رسيده اند كه مراوده رودروى رهبران جنبش سبز را با مردم هم قطع كنند و مى خواهند آن قدر آشوب ايجاد كنند كه مردم بگويند «نه تو رو خدا نياييد. بگذاريد آرامش داشته باشيم»
آقاى واحدى با توجه به تحليل شما، شايد توجيه حمله به دفتر آيت الله صانعى، سفر آيت الله كروبى به قم و ديدار با آيت الله صانعى باشد. اما در مورد دفتر آيت الله منتظرى چرا؟
همين هم مى تواند جنبه ارعاب داشته باشد. اينكه ما حتى از مراجع متوفى هم نمى گذريم. به هر حال جرم ايشان و خانواده هايشان اين است كه تسليم حكومت نيستند. هر كسى تسليم رفتار غير منطقى حاكميت نباشد مورد اين هجمه هاست. ضمن اينكه در مورد آيت الله منتظرى يك عقده هاى ديگرى هم وجود دارد و آن نگراني هايى است كه آيت الله خامنه اى نسبت به آيت الله منتظرى داشتند.
شما با امور روحانيون آشنا هستيد.آیا سابقه دارد كه گروهى به بيت مرجعى حمله كنند؟ در چنين شرايطى تامين امنيت مراجع تقليد به عهده چه كسانى است؟
به طور كلى حاكميت، مسئول تامين امنيت همه شهروندان در پروتكل هاى بين المللى است. حتى اگر كشورى برود كشور ديگرى را اشغال كند، موظف است امنيت شهروندان آنجا را تامين كند. اين نكته اى است كه كماكان جمهورى اسلامى بارها و بارها در مورد نقش آمريكا در عراق به آن انتقاد كرده و گفته است كه چون آمريكا، عراق را اشغال كرده پس مسئول تمام ناامنى هاى آن جاست.
طبيعتا با اين تحليل كه استثنائا تحليل درستى است، مسئولیت امنيت همه شهروندان به عهده حاكميت جمهورى اسلامى ايران است.
اما حاكميت جمهورى اسلامى امروز آن قدر مستاصل است كه در تامين امنيت خودش هم مشكل دارد. واقعيت اين است كه به راحتى نمى تواند در تمام نقاط كشور حضور پيدا كند. آقاى احمدى نژاد مى خواهد به شهرستانى برود، بايد در اين شهرستان آدم بچينند. نيرو بگيرند. و گر نه سر و صدا درست مى شود. وقتى آيت الله خامنه اى مى خواهد به يكى از استان هاى كشور برود بايد از قبل در آن محل نيرو مستقر كنند. از اين حاكميت اصلا توقعى نيست.
از سوى ديگر انگيزه قوى براى تامين امنيت مراجع وجود ندارد. از سوى ديگر مى خواهند بگويند كه اگر با ما همسو نباشيد يقين بدانيد كه امنيت جانى هم نخواهيد داشت.
برايم بسيار جالب است كه مراجع تقليدى كه هميشه با هوشمندى و فرزانگى با مسائل پيرامونشان برخورد مى كردند امروز از اين مسائل، غافل مانده اند و نمى توانستند در گذشته پيش بينى كنند كه روزى، اين مسائل دامنگيرشان خواهد شد.
حتى اگر دامنگير خودشان نشود به عنوان كسانى كه مرجع مردم بوده اند نبايد سكوت كنند. نه اعتراض نسبت به تعرض به آقاى صانعى به عنوان يك مرجع تقليد، بلكه تعرض به يك شهروند عادى را هم نبايد برتابند چرا كه اگر سكوت كنند هم در برابر خودشان ايجاد مسئوليت مى كنند و هم آينده خودشان را به خطر مى اندازند.
رادیو فردا در گفت و گو با مجتبی واحدى، سردبير پيشين روزنامه «آفتاب يزد» كه اينك ساكن آمريكاست، دیدگاه های وی را در خصوص علل اتفاقات دو روز اخیر جویا شده است.
رادیو فردا: چرا مجموعه اين وقايع در اين مقطع زمانى رخ داده است؟
مجتبى واحدى: مجموعه اتفاقاتى كه از ديروز (یکشنبه) تا به حال اتفاق افتاد، باعث شد كه در نهايت به پلمب دفتر مرحوم آيت الله العظمى منتظرى منجر شود. اين امر نشان مى دهد كه آقايان اتفاقا بسيار ناشيانه عمل كردند و دستشان را رو كردند.
يعنى اول اراذل و اوباش حقوق بگيرشان را فرستادند تا ناامنى ايجاد كنند، و بعد از ايجاد ناامنى به هر بهانه ديگرى، مثل اينكه رفتار مسئوليت دفتر، تحريك آميز بوده است و ما ناچار به پلمب اينجا شده ايم، دست مى زنند.
پلمب دفتر آيت الله منتظرى هيچ كمك موثرى به آقايان نخواهد كرد. چون به زودى بايد به سراغ دفاتر مراجعى كه تا الان سكوت مى كنند هم بروند.
چه چيزى حاكميت را به اين نتيجه رسانده است كه بايد دفتر آيت الله منتظرى پلمب شود و يا برخى نيروها را به اين نتيجه رسانده كه بايد به دفاتر مراجع حمله كنند؟
من براى اتفاقات اخير فقط يك تحليل دارم و آن اين است كه اين حكومت فقط از راه ارعاب – به خيال خودش- مى خواهد دوره حكومت متزلزلش را چند ماه ديگر تداوم بدهند.
حاكميت جمهورى اسلامى امروز آن قدر مستاصل است كه در تامين امنيت خودش هم مشكل دارد. واقعيت اين است كه به راحتى نمى تواند در تمام نقاط كشور حضور پيدا كند.
مجتبی واحدی
اگر در خيابانها زن و شوهران بى گناه را مورد حمله قرار دهند و كتك بزنند، آن جوانى هم كه مى خواهد بيايد راهپيمايى، مى ترسد.
تمام آن كارهايى كه انجام مى دهند صرفا و صرفا جنبه ارعاب دارد. پلمب دفتر آيت الله منتظرى را هم در ادامه همان روند ارعاب مى دانم.
ضمن اينكه پس از قطع ارتباط رسانه اى سران جنبش سبز با روحانيون منتقد حاكميت از طريق بستن روزنامه و فشار به روزنامه ها براى نداشتن خبر، الان به اين نتيجه رسيده اند كه مراوده رودروى رهبران جنبش سبز را با مردم هم قطع كنند و مى خواهند آن قدر آشوب ايجاد كنند كه مردم بگويند «نه تو رو خدا نياييد. بگذاريد آرامش داشته باشيم»
آقاى واحدى با توجه به تحليل شما، شايد توجيه حمله به دفتر آيت الله صانعى، سفر آيت الله كروبى به قم و ديدار با آيت الله صانعى باشد. اما در مورد دفتر آيت الله منتظرى چرا؟
همين هم مى تواند جنبه ارعاب داشته باشد. اينكه ما حتى از مراجع متوفى هم نمى گذريم. به هر حال جرم ايشان و خانواده هايشان اين است كه تسليم حكومت نيستند. هر كسى تسليم رفتار غير منطقى حاكميت نباشد مورد اين هجمه هاست. ضمن اينكه در مورد آيت الله منتظرى يك عقده هاى ديگرى هم وجود دارد و آن نگراني هايى است كه آيت الله خامنه اى نسبت به آيت الله منتظرى داشتند.
شما با امور روحانيون آشنا هستيد.آیا سابقه دارد كه گروهى به بيت مرجعى حمله كنند؟ در چنين شرايطى تامين امنيت مراجع تقليد به عهده چه كسانى است؟
به طور كلى حاكميت، مسئول تامين امنيت همه شهروندان در پروتكل هاى بين المللى است. حتى اگر كشورى برود كشور ديگرى را اشغال كند، موظف است امنيت شهروندان آنجا را تامين كند. اين نكته اى است كه كماكان جمهورى اسلامى بارها و بارها در مورد نقش آمريكا در عراق به آن انتقاد كرده و گفته است كه چون آمريكا، عراق را اشغال كرده پس مسئول تمام ناامنى هاى آن جاست.
طبيعتا با اين تحليل كه استثنائا تحليل درستى است، مسئولیت امنيت همه شهروندان به عهده حاكميت جمهورى اسلامى ايران است.
اما حاكميت جمهورى اسلامى امروز آن قدر مستاصل است كه در تامين امنيت خودش هم مشكل دارد. واقعيت اين است كه به راحتى نمى تواند در تمام نقاط كشور حضور پيدا كند. آقاى احمدى نژاد مى خواهد به شهرستانى برود، بايد در اين شهرستان آدم بچينند. نيرو بگيرند. و گر نه سر و صدا درست مى شود. وقتى آيت الله خامنه اى مى خواهد به يكى از استان هاى كشور برود بايد از قبل در آن محل نيرو مستقر كنند. از اين حاكميت اصلا توقعى نيست.
از سوى ديگر انگيزه قوى براى تامين امنيت مراجع وجود ندارد. از سوى ديگر مى خواهند بگويند كه اگر با ما همسو نباشيد يقين بدانيد كه امنيت جانى هم نخواهيد داشت.
برايم بسيار جالب است كه مراجع تقليدى كه هميشه با هوشمندى و فرزانگى با مسائل پيرامونشان برخورد مى كردند امروز از اين مسائل، غافل مانده اند و نمى توانستند در گذشته پيش بينى كنند كه روزى، اين مسائل دامنگيرشان خواهد شد.
حتى اگر دامنگير خودشان نشود به عنوان كسانى كه مرجع مردم بوده اند نبايد سكوت كنند. نه اعتراض نسبت به تعرض به آقاى صانعى به عنوان يك مرجع تقليد، بلكه تعرض به يك شهروند عادى را هم نبايد برتابند چرا كه اگر سكوت كنند هم در برابر خودشان ايجاد مسئوليت مى كنند و هم آينده خودشان را به خطر مى اندازند.
