سام میزراحی یکی از مشهور‌ترین بساز و بفروش‌های مسکن در کانادا با طرح شکایتی ادعا کرده است سال گذشته هنگامی که مشغول ساختن دو مجموعه مسکونی لوکس در مرکز شهر تورنتو بود محمودرضا خاوری رییس سابق بانک ملی ایران که از سال ۲۰۱۱ تحت تعقیبب است، در تماس تلفنی او را تهدید کرده که اگر میلیون‌ها دلار به او حق حساب ندهد خانه‌اش را به آتش خواهد کشید و اعتبارش را نابود می‌کند.
محمودرضا خاوری از متهمان اصلی بزرگترین کلاهبرداری در تاریخ ایران و یکی از موارد مهم اختلافات دیپلماتیک میان دولت‌های ایران و کانادا، پدر شریک میزراحی در این طرح ساخت‌وساز و از سرمایه‌گذاران اصلی آن بوده است.
پیشتر مسعود رضوانی، رییس اینترپل ایران گفته بود مدارک استرداد محمودرضا خاوری، مدیرعامل پیشین بانک ملی، آمده و در پی مذاکره با رئیس اینترپل کانادا در اتاوا، آنها قول همکاری داده‌اند. برخی از مقام های دولت محمود احمدی نژاد متهم شدند که در پشت پرده اختلاس آقای خاوری قرار دارند.
خبرگزاری بلومبرگ بر اساس اسناد قضایی مربوط به شکایت‌های متقابل سام میزراحی و خانواده خاوری می‌نویسد این پرونده که هنوز در دست بررسی است حقایق مربوط به نحوه سرمایه‌گذاری در یکی از داغ‌ترین بازارهای مستغلات در آمریکای شمالی را برملا می‌کند.
موضوع محوری این پرونده معامله و شراکت سام میزراحی با خشایار فرزند محمودرضا خاوری، بروز اختلاف و تیره شدن روابط آنها و در نهایت جدال بر سر مالکیت و سود این طرح ساختمانی است.
بلومبرگ می‌نویسد: خشایار خاوری در شواهدی که به دادگاه ارائه داده می‌گوید ادعای مربوط به تهدید تلفنی دروغ است و پدر او مرد ۶۳ ساله و آرامی است که هیچگاه کسی را تهدید نکرده است.
او حاضر نشد حتی از طریق ای‌میل در مورد وضعیت پدرش توضیح دهد و به مراجعات متعدد خبرگزاری بلومبرگ برای گفت‌وگو با محمودرضا خاوری پاسخی داده نشد. تماس با شماره تلفن محمودرضا خاوری که در راهنمای تلفن شهر ثبت شده بی‌جواب ماند و هنگام مراجعه به منزل او در شهر تورنتو که نشانی آن در مدارک دادگاه ثبت شده، کسی در را باز نکرد.
این خبرگزاری ادامه می‌دهد: طبق شواهد موجود در پرونده، خشایار خاوری و شوهر خواهر او که به عنوان مدیران شرکت در کنار سام میزراحی کار می‌کردند ابتدا به دادگاه شکایت کرده‌اند. به ادعای آنها، سام میزراحی با سوءاستفاده از اموال شرکت و سوءمدیریت آنها را فریب داده است.
خشایار خاوری مدعی است که سود او پرداخت نشده و به خاطر این بدهی و همکاری با سام میزراحی در چند طرح ساخت‌وساز دیگر در شهر تورنتو ۱۰۵ میلیون دلار کانادا تقاضای خسارت کرده است.
سام میزراحی می‌پذیرد که خانواده خاوری و به خصوص محمودرضا در این طرح سرمایه‌گذاری کرده‌اند و طبق قرارداد اولیه، در زمان پایان طرح فقط ۵۰ درصد از سود متعلق به آنهاست.
او تاکید می‌کند که آنها در هیچ یک از طرح‌های ساخت‌وساز دیگر شریک نبوده و زمانی که ساختمان‌های طرح یورکویل در مرکز شهر تورنتو به پایان برسد آنها می‌توانند پول خود را طلب کنند.
همزمان وی نیز در پاسخ به اقامه دعوای خشایار خاوری از آنها به دادگاه شکایت کرده و به خاطر «نقض قرارداد بین دو طرف» ۵۰ میلیون دلار کانادا خسارت طلب کرده است.
بلومبرگ می‌نویسد: دو طرف با وجود همه اختلافات روی نحوه شروع همکاری توافق نظر دارند. آنها شش سال پیش وقتی که خانواده خاوری آقای میزراحی را برای اجرای طرح‌های ساختمانی استخدام کرد با هم آشنا شدند.
سام میزراحی نیز ایرانی‌تبار و در سال ۱۹۷۷ در سن شش سالگی همراه خانواده‌اش به کانادا مهاجرت کرده است. به گفته خودش، تحصیلات او در سطح دبیرستان است و از چند سال پیش، پس از فروش مجموعه خشکشویی‌های زنجیره‌ای به کار ساخت‌وساز روی آورده است.
خانواده خاوری قصد داشت در بازار مستغلات سرمایه‌گذاری کند و سام میزراحی شرکت ساختمانی داشت. در ابتدای کار همه چیز مشخص بود. خانواده خاوری سرمایه را تامین می‌کند و سام میزراحی کار را انجام می‌دهد و در پایان مالکیت ساختمان را به طور مساوی تقسیم کرده و هر یک از دو طرف ۵۰ درصد از سود را می‌برد.
طبق اسناد دادگاه، خانواده خاوری در این طرح حداقل ۱۴ میلیون و ۲۰۰ هزار دلار کانادا سرمایه‌گذاری کرده است. بر اساس شواهدی که آقای میزراحی به دادگاه ارائه کرده است، نکته جذاب این شراکت این بود که با استفاده از پول نقد خانواده خاوری به استقراض از بانک نیازی نبود. سرمایه آنها علاوه بر پول خرید زمین، هزینه ساخت‌وساز را هم تامین می‌کرد.
سام میزراحی در مصاحبه با خبرگزاری بلومبرگ گفت: «آنها طوری وانمود می‌کردند که پول کافی برای پایان این طرح را دارند».
در مقابل، خشایار خاوری در تماس با این خبرگزاری مدعی شد: «آقای میزراحی وانمود کرد که منابع و امکانات لازم برای اجرای این طرح، تامین بودجه و منابع مالی لازم برای یک شرکت ساختمان سازی را در اختیار دارد».
در سپتامبر ۲۰۱۱ همزمان با نزدیک شدن به پایان این طرح، حوادثی که در ایران اتفاق افتاد معامله آنها را به خطر انداخت. هفت بانک دولتی و خصوصی از جمله بانک ملی به مشارکت در یک کلاهبرداری دو میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلاری (سه هزار میلیارد تومان) متهم شدند. محمودرضا خاوری که به گفته رسانه‌های ایرانی تابعیت کانادا دارد به این کشور رفت.
اسناد اینترپل در آن زمان نشان می‌دهد که دولت ایران «به اتهام مشارکت در کلاهبرداری، فساد و رشوه خواری و کسب درآمدهای غیرقانونی از طریق شبکه بانکی» حکم جلب او را صادر کرد. ولی بعد‌ها این هشدار برای بازداشت او از صفحه خبری اینترپل برداشته شد.
سایر افراد متهم در این پرونده کلاهبرداری در شبکه بانکی محاکمه و به مجازات‌هایی نظیر اعدام، زندان و شلاق محکوم شده‌اند. کانادا افرادی را که با خطر مجازات مرگ روبرو باشند استرداد نمی‌کند و با ایران قرارداد تحویل مجرمین ندارد و در حال حاضر دو کشور مناسبات دیپلماتیک ندارند.
مصطفی پورمحمدی، وزیر دادگستری ایران، روز ۱۸ خرداد گفت: «با وجودی که کانادا از امضاء‌کنندگان منشور مبارزه با فساد مالی سازمان ملل است در مورد استرداد محمودرضا خاوری همکاری نکرده است».
سخنگوی وزارت دادگستری کانادا نیز در پاسخ به سئوال خبرگزاری بلومبرگ روز ۲۶ خرداد گفت: «به خاطر طبیعت محرمانه مناسبات بین دو دولت تا زمانی که فردی بر اساس قانون استرداد بازداشت نشده باشد ما نمی‌توانیم در مورد تقاضای استرداد او اظهار نظر کنیم».
به گفته دو طرف دعوا، به محض انتشار اخبار مربوط به پرونده محمودرضا خاوری در اکتبر ۲۰۱۱، آنها در منزل آقای خاوری در کانادا با هم ملاقات کردند.
سام میزراحی مدعی است که با توجه به مسدود شدن حساب‌های بانکی آقای خاوری او در همان ملاقات خواستار قطع همکاری و شراکت شد. ولی خشایار خاوری موضوع مسدود شدن اموال خانواده را تکذیب کرده و مدعی است که در آن ملاقات آنها تصمیم گرفتند همکاری را ادامه دهند.
