اصلاح طلبان و انتخابات! رابطه ای که با نزديک تر شدن به زمان انتخابات مجلس شورای اسلامی در اسفندماه امسال، خبرساز تر هم می شود.
در آخرين اعلام موضع، آيت الله موسوی خويينی، دبيرکل مجمع روحانيون مبارز و از چهره های شاخص اصلاح طلبان، از پايان فرصت برای حضور جناح اصلاح طلب در انتخابات پيش رو خبر داده و گفته است: «حالا ديگر حتی ارسال نامه فدايت شوم هم نمی تواند آنها را به شرکت در انتخابات بازگرداند.»
اين طور که پيداست، اصلاح طلبان در انتخابات پيش رو شرکت نخواهند کرد. اما چرا؟ آيا دليل آن سپری شدن زمان کافی برای فعاليت های انتخاباتی است؟
علی مزروعی، نماينده پيشين مجلس در ايران و از چهره های سرشناس جناح اصلاح طلب، با پيش کشيدن شرايطی که اصلاح طلبان و در راس آنها، محمد خاتمی، ریيس جمهوری پیشین ايران، برای شرکت اصلاح طلبان در انتخابات اعلام کرده بودند، تامين نشدن اين شرايط را دليل اصلی می داند.
علی مزروعی: مواضع اصلاح طلبان در اين زمينه تا به حال خيلی روشن بوده است. آقای خاتمی و ديگران اين را اعلام کردند که اگر شرايط مساعد باشد، حتما در انتخابات شرکت می کنند. چون بحث حضور در انتخابات، يک حق شهروندی است. هيچ کس هم نمی تواند افراد را از اين حق محروم کند. قطعا اصلاح طلبان در گذشته هم نشان دادند که از شرکت در انتخابات به عنوان يک حق شهروندی دفاع می کنند. ولی وقتی که شرايط مساعد نباشد ، طبعا نمی توانند در انتخابات شرکت کنند.»
همزمان، محمد صادق جوادی حصار، ديگر چهره اصلاح طلب و مدير مسئول روزنامه توقيف شده روزنامه «توس»، شرکت اصلاح طلبان در انتخاباتی با مختصات فعلی را مردود می داند.
جوادی حصار: عوامل زيادی به وجود آمده است که حضور موثر اصلاح طلبان در انتخابات را کم رنگ می کرده يا مانع حضورشان می شده است. بنابر اين، آنها اعلام کرده اند که اگر قرار باشد که در انتخابات به صورت بی اثر و خنثی شرکت کنند، ترجيح می دهند در چنين انتخاباتی اصلا شرکت نکنند.»
اما شرايطی که اصلاح طلبان برای حضور خود برشمرده اند چه بود؟ از خواسته هايی مثل آزادی ميرحسين موسوی و مهدی کروبی و ساير زندانيان سياسی گرفته تا فراهم آوردن آزادی مطبوعات و رسانه ها... خواسته هايی که بسياری گفته اند اساسا تحقق ناپذير است.
با اين حال علی مزروعی معتقد است که «اعلام اين شرايط از سوی اصلاح طبان، الزاما به مفهوم انتظار برای برآورده شدن شان نبوده است.»
علی مزروعی: وقتی شرايط گفته می شود به اين مفهوم نيست که الزاما انجام می شود يا نمی شود. آنها اگر می خواستند انتخابات آزاد و منصفانه برگزار کنند، شرايط را می پذيرفتند. الان نشان داده شده است که نمی خواهند اين کار را بکنند. اصلاح طلب ها هيچ وقت دنبال تحريم انتخابات نبودند.»
محمد صادق جوادی حصار وقتی سخن از شرايط اصلاح طلبان برای حضور در انتخابات به ميان می آيد، به دو سال پيش بازمی گردد:
«وقتی انجام اين شرايط عملی بوده است، طبعا دوباره انجام آن هم می تواند عملی شود. چه کسی تصور می کرد در طول دو سال گذشته، چنين فضايی بر کشور حاکم شود؟ يعنی بعد از انتخابات به آن شکل که ديديم با معترضين انتخاباتی برخورد کنند و اصلاح طلبانی مثل آقای موسوی و کروبی را به اين شکل به حبس بکشانند و دولتمردان ديروز جمهوری اسلامی و منتقدان دولت امروز آقای احمدی نژاد را به حصر بکشانند؟
چه کسی تصور می کرد که روزنامه ها را بدون هيچ دليلی تعطيل کنند و فضای کشور را اين جور که می بينيم، امنيتی و پليسی کنند؟ اگر اين امر تقريبا غير قابل تصوری در مدت کوتاهی با هزينه های گزافی بر کشور تحميل شد، خلافش هم بايد بتواند اتفاق بيفتد.
اگر ما بخواهيم به عرضه مشارکت فعال برگرديم و فضای حداقل پيش از انتخابات رياست جمهوری دو سال قبل را از نو احيا کنيم و مردم را به مشارکت در انتخابات دعوت کنيم، بايد همه عوامل و اسبابی که اين فضا را به وجود آورده است، از بين ببريم. بايد دو سال کشور از جهت سياسی به عقب بازگردد.»
آقای جوادی حصار در عين حال معتقد است که اتفاقا خواسته های اصلاح طلبان برای حضور در انتخابات هم، چندان بزرگ و غير عملی نبوده است.
محمد صادق جوادی حصار: اتفاقا اگر ما بخواهيم خواسته های بزرگتری را در جامعه مطرح کنيم، بايد بگوييم که همه آنهايی که عامل بروز اين اتفاقات بودند و امروز حتی برای اصولگرايان هم دست شان رو شده است، بايد در مرحله اول آنها محاکمه شوند و به جامعه پاسخ بدهند. اگر که قرار است مردم در انتخابات شرکت کنند.
اگر هم اصلاح طلبان از نگاه دستگاه حاکمه، عددی نيستند، به هيچ انگاشته نمی شوند و بود و نبودشان فرقی نمی کند، پس نبودشان هم برای دستگاه حاکمه خيلی نبايد دغدغه آفرين باشد.
بگذارند که اصلاح طلبان در انتخابات نباشند. مگر چه اتفاقی می افتد؟ خودشان با خودشان رقابت کنند. الان هم که الحمدالله تلاش وافری دارد صورت می گيرد تا جناح های مثلا اصلاح طلب در بين خودشان ايجاد کنند و جای اصلاح طلبان را با جبهه های کذايی ديگری پر کنند.»
جناح اصلاح طلب اما، تنها به شرکت نکردن در انتخابات بسنده نمی کند. در راس نيروهای اصلاح طلب، آيت الله موسوی خويينی می گويد: «مردم از ما رشيدتر و هوشيارترند و خود می دانند که با چنين انتخاباتی چگونه برخورد کنند.»
علی مزروعی، نماينده پيشين مجلس در ايران: مردم کاملا شرايط و وضعيت را می فهمند. با توجه به اينکه زمينه و شرايط برای يک انتخابات آزاد و منصفانه برقرار نيست، اين انتخابات در واقع با استقبال خوب مردم مواجه نخواهد شد.»
اسفندماه سال جاری نهمين دور از انتخابات مجلس در ايران برگزار می شود. انتخاباتی که از يکسال پيش تا کنون با چالش مشارکت کردن يا نکردن نيروهای اصلاح طلب و منتقد دولت روبروست.
در آخرين اعلام موضع، آيت الله موسوی خويينی، دبيرکل مجمع روحانيون مبارز و از چهره های شاخص اصلاح طلبان، از پايان فرصت برای حضور جناح اصلاح طلب در انتخابات پيش رو خبر داده و گفته است: «حالا ديگر حتی ارسال نامه فدايت شوم هم نمی تواند آنها را به شرکت در انتخابات بازگرداند.»
اين طور که پيداست، اصلاح طلبان در انتخابات پيش رو شرکت نخواهند کرد. اما چرا؟ آيا دليل آن سپری شدن زمان کافی برای فعاليت های انتخاباتی است؟
علی مزروعی، نماينده پيشين مجلس در ايران و از چهره های سرشناس جناح اصلاح طلب، با پيش کشيدن شرايطی که اصلاح طلبان و در راس آنها، محمد خاتمی، ریيس جمهوری پیشین ايران، برای شرکت اصلاح طلبان در انتخابات اعلام کرده بودند، تامين نشدن اين شرايط را دليل اصلی می داند.
علی مزروعی: مواضع اصلاح طلبان در اين زمينه تا به حال خيلی روشن بوده است. آقای خاتمی و ديگران اين را اعلام کردند که اگر شرايط مساعد باشد، حتما در انتخابات شرکت می کنند. چون بحث حضور در انتخابات، يک حق شهروندی است. هيچ کس هم نمی تواند افراد را از اين حق محروم کند. قطعا اصلاح طلبان در گذشته هم نشان دادند که از شرکت در انتخابات به عنوان يک حق شهروندی دفاع می کنند. ولی وقتی که شرايط مساعد نباشد ، طبعا نمی توانند در انتخابات شرکت کنند.»
اگر ما بخواهيم به عرضه مشارکت فعال برگرديم و فضای حداقل پيش از انتخابات رياست جمهوری دو سال قبل را از نو احيا کنيم و مردم را به مشارکت در انتخابات دعوت کنيم، بايد همه عوامل و اسبابی که اين فضا را به وجود آورده است، از بين ببريم. بايد دو سال کشور از جهت سياسی به عقب بازگردد.
محمد صادق جوادی حصار، از فعالان اصلاح طلب
همزمان، محمد صادق جوادی حصار، ديگر چهره اصلاح طلب و مدير مسئول روزنامه توقيف شده روزنامه «توس»، شرکت اصلاح طلبان در انتخاباتی با مختصات فعلی را مردود می داند.
جوادی حصار: عوامل زيادی به وجود آمده است که حضور موثر اصلاح طلبان در انتخابات را کم رنگ می کرده يا مانع حضورشان می شده است. بنابر اين، آنها اعلام کرده اند که اگر قرار باشد که در انتخابات به صورت بی اثر و خنثی شرکت کنند، ترجيح می دهند در چنين انتخاباتی اصلا شرکت نکنند.»
اما شرايطی که اصلاح طلبان برای حضور خود برشمرده اند چه بود؟ از خواسته هايی مثل آزادی ميرحسين موسوی و مهدی کروبی و ساير زندانيان سياسی گرفته تا فراهم آوردن آزادی مطبوعات و رسانه ها... خواسته هايی که بسياری گفته اند اساسا تحقق ناپذير است.
با اين حال علی مزروعی معتقد است که «اعلام اين شرايط از سوی اصلاح طبان، الزاما به مفهوم انتظار برای برآورده شدن شان نبوده است.»
علی مزروعی: وقتی شرايط گفته می شود به اين مفهوم نيست که الزاما انجام می شود يا نمی شود. آنها اگر می خواستند انتخابات آزاد و منصفانه برگزار کنند، شرايط را می پذيرفتند. الان نشان داده شده است که نمی خواهند اين کار را بکنند. اصلاح طلب ها هيچ وقت دنبال تحريم انتخابات نبودند.»
محمد صادق جوادی حصار وقتی سخن از شرايط اصلاح طلبان برای حضور در انتخابات به ميان می آيد، به دو سال پيش بازمی گردد:
علی مزروعی، نماینده مجلس ششم
«وقتی انجام اين شرايط عملی بوده است، طبعا دوباره انجام آن هم می تواند عملی شود. چه کسی تصور می کرد در طول دو سال گذشته، چنين فضايی بر کشور حاکم شود؟ يعنی بعد از انتخابات به آن شکل که ديديم با معترضين انتخاباتی برخورد کنند و اصلاح طلبانی مثل آقای موسوی و کروبی را به اين شکل به حبس بکشانند و دولتمردان ديروز جمهوری اسلامی و منتقدان دولت امروز آقای احمدی نژاد را به حصر بکشانند؟
چه کسی تصور می کرد که روزنامه ها را بدون هيچ دليلی تعطيل کنند و فضای کشور را اين جور که می بينيم، امنيتی و پليسی کنند؟ اگر اين امر تقريبا غير قابل تصوری در مدت کوتاهی با هزينه های گزافی بر کشور تحميل شد، خلافش هم بايد بتواند اتفاق بيفتد.
اگر ما بخواهيم به عرضه مشارکت فعال برگرديم و فضای حداقل پيش از انتخابات رياست جمهوری دو سال قبل را از نو احيا کنيم و مردم را به مشارکت در انتخابات دعوت کنيم، بايد همه عوامل و اسبابی که اين فضا را به وجود آورده است، از بين ببريم. بايد دو سال کشور از جهت سياسی به عقب بازگردد.»
آقای جوادی حصار در عين حال معتقد است که اتفاقا خواسته های اصلاح طلبان برای حضور در انتخابات هم، چندان بزرگ و غير عملی نبوده است.
محمد صادق جوادی حصار: اتفاقا اگر ما بخواهيم خواسته های بزرگتری را در جامعه مطرح کنيم، بايد بگوييم که همه آنهايی که عامل بروز اين اتفاقات بودند و امروز حتی برای اصولگرايان هم دست شان رو شده است، بايد در مرحله اول آنها محاکمه شوند و به جامعه پاسخ بدهند. اگر که قرار است مردم در انتخابات شرکت کنند.
اگر هم اصلاح طلبان از نگاه دستگاه حاکمه، عددی نيستند، به هيچ انگاشته نمی شوند و بود و نبودشان فرقی نمی کند، پس نبودشان هم برای دستگاه حاکمه خيلی نبايد دغدغه آفرين باشد.
بگذارند که اصلاح طلبان در انتخابات نباشند. مگر چه اتفاقی می افتد؟ خودشان با خودشان رقابت کنند. الان هم که الحمدالله تلاش وافری دارد صورت می گيرد تا جناح های مثلا اصلاح طلب در بين خودشان ايجاد کنند و جای اصلاح طلبان را با جبهه های کذايی ديگری پر کنند.»
جناح اصلاح طلب اما، تنها به شرکت نکردن در انتخابات بسنده نمی کند. در راس نيروهای اصلاح طلب، آيت الله موسوی خويينی می گويد: «مردم از ما رشيدتر و هوشيارترند و خود می دانند که با چنين انتخاباتی چگونه برخورد کنند.»
علی مزروعی، نماينده پيشين مجلس در ايران: مردم کاملا شرايط و وضعيت را می فهمند. با توجه به اينکه زمينه و شرايط برای يک انتخابات آزاد و منصفانه برقرار نيست، اين انتخابات در واقع با استقبال خوب مردم مواجه نخواهد شد.»
اسفندماه سال جاری نهمين دور از انتخابات مجلس در ايران برگزار می شود. انتخاباتی که از يکسال پيش تا کنون با چالش مشارکت کردن يا نکردن نيروهای اصلاح طلب و منتقد دولت روبروست.
