شواهد جدید نشان می‌دهد که انسان ۱۸ هزار سال زودتر از آنچه تصور می‌شد به استرالیا رسیده است.
بر مبنای شواهد مندرج در پژوهشی که روز پنجشنبه ۲۹ تیرماه منتشر شد سنگ‌های مخصوص تراشیدن و تبرهای سنگی که در غاری در نواحی شمالی استرالیا کشف شده است نشان می‌دهند که انسان حدود ۶۵ هزار سال پیش یعنی ۱۸ هزار سال زودتر از آنچه که تاکنون تصور می‌شد به استرالیا رسیده است.
به گزارش خبرگزاری رویترز، برای مشخص کردن قدمت این ابزارهای سنگی که در سرپناهی در دامنه‌های یک پرتگاه در حاشیه دشتی وسیع در ۳۰۰ کیلومتری شرق شهر داروین کشف شده‌اند از فناوری ویژه‌ای به نام «فروزندگی» یا (لومیناسنس) استفاده شده است.
این کشف جدید تاریخچه سکونت ابورجینی‌ها، بومیان استرالیا، قدیمی‌ترین جمعیت انسانی که همواره در یک محل سکونت داشته‌اند را هزاران سال عقب‌تر می‌برد.
تاکنون تصور جامعه علمی این بود که تاریخ ورود آنها و سکونت در استرالیا حدود ۴۷ هزار سال پیش بوده است.
کریس کلارکسون سرپرست این پژوهش به رادیوی ملی استرالیا گفت در عین حال تاریخ خروج نسل انسان امروزی از قاره آفریقا را عقب‌تر می‌برد.
به گفته آقای کلارکسون، دانشمندان معتقدند که نسل انسان امروزی بین ۶۰ تا ۱۰۰ هزار سال قبل از قاره آفریقا خارج شده است. او افزود: «چون استرالیا نقطه پایانی مسیر مهاجرت این انسان‌ها بوده اکنون می‌توانیم از این کشفیات جدید به عنوان یک تاریخ مبدا استفاده کنیم و بنابراین می‌توان گفت که انسان امروزی حتما زودتر از این تاریخ (۶۵ هزار سال پیش) قاره آفریقا را ترک کرده است».
نتیجه تحقیقات این گروه به سرپرستی کریس کلارکسون در مجله علمی نیچر چاپ شده است.
این مجله در شماره ماه گذشته خود مطالبی را چاپ کرد که درک ما از تاریخ و منشاء انسان امروزی را به کلی متحول می‌کند. در پژوهش‌های اخیر در مراکش فسیل‌هایی با قدمت ۳۰۰ هزار سال کشف شده که حدود ۱۰۰ هزار سال از تمام آثار به جا مانده از نسل انسان امروزی که تاکنون کشف شده بود قدیمی‌تر است.
در پژوهش گروه تحقیقاتی استرالیایی هم از فناوری تشخیص قدمت با نمونه‌برداری کربن استفاده شده که حداکثر قدرت تشخیص آن تا ۵۰ هزار سال قبل است و هم از فناوری موسوم به «فروزندگی» که با استفاده از اشعه لیزر قدمت ۲۸ هزار و پانصد دانه شن موجود در محل اکتشافات را بررسی کرده‌اند.
اندی هریس از استادان سیاره‌شناسی و زمین‌شناسی باستانی دانشگاه ملبورن که خود شخصا در این تحقیقات دخالت نداشته است، می‌گوید: «در حفاری‌های باستانشناسی قبلی امکان استفاده از فناوری‌های جدید برای تشخیص دقیق قدمت آثار به جا مانده وجود نداشت. مشکل در تحقیقات قبلی این بود که فقط چند تکه سنگ قدیمی را تشخیص داده بودند ولی در تحقیقات جدید مشخص شده که اسکان انسان‌ها در این مناطق بسیار گسترده بوده است».
