منابع مطلع در هند گفتند که هیاتی مرکب از مقامات اقتصادی و انرژی آن کشور در هفته جاری و قبل از برگزاری مرحله نهایی مذاکرات هستهای، برای بررسی امکان سرمایه گذاری از ایران دیدار خواهد کرد.
به گزارش خبرگزاری رویترز، این هیات شامل مقامات وزارت اقتصاد و انرژی و مدیران ارشد دو پالایشگاه و شرکت فرآوردههای شیمیایی است و روز شنبه با همتایان ایرانی خود دیدار میکند.
پس از چین، هند بزرگترین خریدار نفت ایران است هر چند حجم واردات آن کشور تحت تاثیر فشارهای غرب و همزمان با تحریمهای بینالمللی سالهای اخیر علیه ایران تا حدودی کاهش یافته است.
حجم واردات نفت ایران توسط هند در سال ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ حدود ۳۷۰ هزار بشکه در روز بود ولی در سال ۲۰۱۴ به حدود ۲۲۰ هزار بشکه کاهش یافت.
توافق اولیه ایران و قدرتهای جهانی در روز دوم آوریل برای محدود کردن برنامه هستهای تهران راه را برای توافق نهایی هموار کرده که قرار است تا پایان ماه ژوئن امضاء شود.
در آن صورت قدرتهای غربی در مقابل محدود شدن و نظارت دقیق و مستمر بر برنامههای هستهای ایران به مرور بخشی از تحریمهای اقتصادی و مالی را لغو خواهند کرد.
منابع مطلع در دولت هند به خبرگزاری رویترز گفتند که علاوه بر خرید حجم بیشتری از نفت با شروط بهتر و بررسی فرصتهای دیگر سرمایه گذاری در عرصه انرژی، هند تمایل دارد در میدان گاز طبیعی فرزاد- ب که بخشی از میدان پارس جنوبی است سرمایه گذاری کند.
فاتح بیرول اقتصاددان ارشد آژانس بین المللی انرژی چند روز پیش به خبرگزاری رویترز گفت که ایران برای افزایش حجم تولید نفت خود به رقم بزرگی از سرمایه خارجی و فناوریهای جدید نیاز دارد چون تحت تاثیر تحریمهای بینالمللی طولانیمدت، صنعت نفت و انرژی آن کشور صدمات شدیدی دیده یا به شدت فرسوده و قدیمی است.
در سال ۲۰۰۲ یک کنسرسیوم متشکل از شرکتهای گوناگون زیر نظر اوانجی سی ویدش، بخش بینالمللی شرکت نفت و گاز هند، برای توسعه میادین گاز پارس جنوبی قراردادی را با ایران امضا کرد.
تخمین زده میشود که میدان گاز طبیعی فرزاد- ب بیش از ۱۲ تریلیون متر مکعب گاز طبیعی داشته باشد و عمر بهره برداری از آن حدود سی سال است.
یک دیپلمات ایرانی به خبرگزاری رویترز گفت که ایران برای اجرای طرحهای جدید و بازسازی زیرساختهای فعلی صنعت نفت و گاز کشور به حدود ۲۲۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری نیاز دارد.
او افزود که توسعه و بهره برداری از میادین گاز فرزاد- ب حدود هفت میلیارد دلار هزینه خواهد داشت.
رستم قاسمی وزیر سابق نفت ایران در سال ۲۰۱۳ قراردادی برای مشارکت در توسعه و بهره برداری از این میادین به هند پیشنهاد کرد که با روش معمول ایران که تعیین نرخ مشخصی برای بازگشت سرمایه گذاری است، تفاوت داشت.
منابع مطلع در صنعت انرژی هند میگویند که این کشور تحت فشار غرب و تحریمهای اقتصادی سالهای اخیر علیه ایران از امضاء آن قرارداد پرهیز کرد.