علی‌اکبر صالحی، رییس سازمان انرژی اتمی ايران می گويد، کرم رايانه ای موسوم به «استاکس نت» از يک سال و نيم پيش وارد نيروگاه هسته ای در ايران شده است اما با کوشش محققان هسته ای ايران اين ويروس با ديوار بسته ای مواجه شد و به گفته او «دشمنان از اين هدف خود ناکام شدند.»
از سوی ديگر به گزارش خبرگزاری آسوشيتدپرس و به نقل از ديپلمات های غربی در وين، برنامه هسته ای ايران اخيرا با مشکل مواجه شده به طوری که «نقص‌های بزرگ فنی باعث از کار افتادن موقت هزاران سانتريفيوژ غنی‌سازی اورانيوم در ايران شده اند.»
برای بررسی بيشتر اين موضوع رادیو فردا گفت و گويی کرده با امير حسين گنج بخش، کارشناس فيزيک اتمی و پژوهشگر ارشد در انستيتو پزشکی آمريکا، و نخست از او درباره ماهيت ويروس استاکس نت پرسيده است.
امير حسين گنج بخش: اين نوع کرم ها اساسا به کرم های خفته معروفند. اينها وارد کامپيوتر می شوند و در اصل، آماده رسيدن يک علامت از بيرون خواهند بود تا فعال شوند.
فعال شدنشان بستگی به دستگاه امنيتی آن مرکز، کارخانه يا دستگاه دارد، اما اين کرم ها لطمات مختلفی را می تواند به سيستم وارد کند. اينکه تا چه حدی بتوانند نفوذ کنند و به قول معروف دستگاهی را که مورد حمله قرار داده اند، فاسد کنند به سيستم ايمنی دستگاه بستگی دارد.
آقای گنج بخش، چگونه است ايران که در حوزه فضای مجازی و سايبری اين همه سرمايه گذاری کرده است، اين بار خودش اسير حمله سايبری شده است؟
سرمايه گذاری که جمهوری اسلامی درباره فضای مجازی سايبری کرده نه در مورد حفاظت از منابع اصلی و هم و حياتی تکنولوژيک ايران است که با مسئله هسته ای که يکی از مهمترين آنهاست ربط پيدا می کند.
جمهوری اسلامی ارتش سايبری اش را برای هک کردن نيروی مخالف و حمله به آنها و دستگيری روزنامه نگاران و دانشجويان بسيج کرده است. مسلما وقتی شما نيرويتان را در اين زمينه تدارک می بينيد و متمرکز می کنيد، مسائل ديگر از جمله مسئله حفظ امنيت مراکز اتمی و کليدی و حياتی مملکت را فراموش می کنيد.
آن چيزی که الان ناروشن است اين است که اينها بايد تمام دستگاه ها را چک کنند، خيلی وقت گير و طولانی خواهد بود. چون همان طور که گفتم اينها کرم هايی نيستند که به سرعت قابل شناسايی باشند. بايد بروند و چکاپ کامل انجام دهند و اين چکاپ کامل می تواند مدت ها طول بکشد.
برخی از کشورهای غربی فعاليت ها و موفقيت های هسته ای ايران را بلوف می دانند. اما رئيس سازمان انرژی اتمی ايران- آقای صالحی- گفته است که نمونه اصلی سوخت رآکتور تحقيقاتی تهران را تا شهريور ماه آينده توليد می کنند. شما توانايی ايران را، با توجه به مشکلات فنی و مشکلاتی که به گفته غربی ها در سانتریفوژهای ايران به وجود آمده است، برای توليد سوخت رآکتور تحقيقاتی تهران چگونه می بينيد؟
رآکتور تحقيقاتی تهران اساسا يک رآکتور نسبتا کوچک است و تا جايی که من اطلاع دارم، عمرش سه سال ديگر بيشتر نيست. به همين دليل هم ميزان سوختی که احتياج دارد، ميزان زيادی نيست.
اينکه جمهوری اسلامی بتواند اين سوخت را توليد کند با توجه به اينکه حدود سه هزار کيلوگرم سوخت ۵/۳ درصد دارد، اتفاق عجيبی نيست. بلکه مسيری است که می تواند به راحتی به آن برسد.
مسئله اساسی اين است که اين مسئله خرج هنگفتی بر دوش ملت ايران گذاشته است. حدود ۲۰ ميليارد دلار بر اساس تخمين خودشان تا به حال خرج شده است تا سوخت يک مرکز را تهيه کنند.
اين در حالی است که با چندين ميليون دلار می توانند از خارج آن را خريداری کنند و مملکت ايران و منابع ملی را هم به اين دردسرهايی که می بينيد نياندازند.
از سوی ديگر به گزارش خبرگزاری آسوشيتدپرس و به نقل از ديپلمات های غربی در وين، برنامه هسته ای ايران اخيرا با مشکل مواجه شده به طوری که «نقص‌های بزرگ فنی باعث از کار افتادن موقت هزاران سانتريفيوژ غنی‌سازی اورانيوم در ايران شده اند.»
برای بررسی بيشتر اين موضوع رادیو فردا گفت و گويی کرده با امير حسين گنج بخش، کارشناس فيزيک اتمی و پژوهشگر ارشد در انستيتو پزشکی آمريکا، و نخست از او درباره ماهيت ويروس استاکس نت پرسيده است.
امير حسين گنج بخش: اين نوع کرم ها اساسا به کرم های خفته معروفند. اينها وارد کامپيوتر می شوند و در اصل، آماده رسيدن يک علامت از بيرون خواهند بود تا فعال شوند.
فعال شدنشان بستگی به دستگاه امنيتی آن مرکز، کارخانه يا دستگاه دارد، اما اين کرم ها لطمات مختلفی را می تواند به سيستم وارد کند. اينکه تا چه حدی بتوانند نفوذ کنند و به قول معروف دستگاهی را که مورد حمله قرار داده اند، فاسد کنند به سيستم ايمنی دستگاه بستگی دارد.
آقای گنج بخش، چگونه است ايران که در حوزه فضای مجازی و سايبری اين همه سرمايه گذاری کرده است، اين بار خودش اسير حمله سايبری شده است؟
سرمايه گذاری که جمهوری اسلامی درباره فضای مجازی سايبری کرده نه در مورد حفاظت از منابع اصلی و هم و حياتی تکنولوژيک ايران است که با مسئله هسته ای که يکی از مهمترين آنهاست ربط پيدا می کند.
جمهوری اسلامی ارتش سايبری اش را برای هک کردن نيروی مخالف و حمله به آنها و دستگيری روزنامه نگاران و دانشجويان بسيج کرده است. مسلما وقتی شما نيرويتان را در اين زمينه تدارک می بينيد و متمرکز می کنيد، مسائل ديگر از جمله مسئله حفظ امنيت مراکز اتمی و کليدی و حياتی مملکت را فراموش می کنيد.
آن چيزی که الان ناروشن است اين است که اينها بايد تمام دستگاه ها را چک کنند، خيلی وقت گير و طولانی خواهد بود. چون همان طور که گفتم اينها کرم هايی نيستند که به سرعت قابل شناسايی باشند. بايد بروند و چکاپ کامل انجام دهند و اين چکاپ کامل می تواند مدت ها طول بکشد.
برخی از کشورهای غربی فعاليت ها و موفقيت های هسته ای ايران را بلوف می دانند. اما رئيس سازمان انرژی اتمی ايران- آقای صالحی- گفته است که نمونه اصلی سوخت رآکتور تحقيقاتی تهران را تا شهريور ماه آينده توليد می کنند. شما توانايی ايران را، با توجه به مشکلات فنی و مشکلاتی که به گفته غربی ها در سانتریفوژهای ايران به وجود آمده است، برای توليد سوخت رآکتور تحقيقاتی تهران چگونه می بينيد؟
رآکتور تحقيقاتی تهران اساسا يک رآکتور نسبتا کوچک است و تا جايی که من اطلاع دارم، عمرش سه سال ديگر بيشتر نيست. به همين دليل هم ميزان سوختی که احتياج دارد، ميزان زيادی نيست.
اينکه جمهوری اسلامی بتواند اين سوخت را توليد کند با توجه به اينکه حدود سه هزار کيلوگرم سوخت ۵/۳ درصد دارد، اتفاق عجيبی نيست. بلکه مسيری است که می تواند به راحتی به آن برسد.
مسئله اساسی اين است که اين مسئله خرج هنگفتی بر دوش ملت ايران گذاشته است. حدود ۲۰ ميليارد دلار بر اساس تخمين خودشان تا به حال خرج شده است تا سوخت يک مرکز را تهيه کنند.
اين در حالی است که با چندين ميليون دلار می توانند از خارج آن را خريداری کنند و مملکت ايران و منابع ملی را هم به اين دردسرهايی که می بينيد نياندازند.
