روزنامه «وال استريت ژورنال» بر اساس گفت و گو با شماری از افسران عاليرتبه ارتش آمريکا و کارشناسان امور نظامی به بررسی شرايط و تاکتيک های دو طرف در صورت وقوع جنگ بين ايران و آمريکا پرداخته و می نويسد که با توجه به ضعف فاحش نيروهای منظم ارتش ايران به احتمال قوی، موثرترين روش اين کشور در مقابله با قدرت نظامی آمريکا استفاده از روش های چريکی و جنگ نامنظم خواهد بود.
در مقدمه اين تحليل از گزارش اخير دريادار «جاناتان گرينرت» فرمانده عملياتی نيروی دريايی آمريکا به مجلس سنای آمريکا نقل می شود که در برابر ايران علاوه بر استفاده از برتری قدرت آتش و تجهيزات متعارف بايد روش هايی را در نظر گرفت که بتواند شيوه های جنگ نامنظم را خنثی نمود.
اشاره مشخص وی به احتمال استفاده ايران از قايق های تندرو و سبک برای حمله به ناوگان نيروی دريايی آمريکا در آب های خليج فارس بود.
به گفته کارشناسان امور دفاعی، توان نيروهای منظم ارتش ايران را بايد در حد يک ارتش مجهز به برخی از سلاح های آمريکايی محصول دهه ۱۹۷۰ ميلادی ارزيابی کرد. آمريکا به سادگی می تواند نيروی هوايی و دفاع ضد هوايی ايران را منهدم کرده و با انجام حملات متمرکز از طريق هوا مراکز مهم هسته ای و نظامی ايران را هدف قرار دهد.
برای افزايش ميزان کارایی اين حملات به مراکز هسته ای ايران که در عمق زمين ساخته شده اند پنتاگون با سرعت در حال روزآمد کردن بزرگترين بمب های متعارف خود است تا بتواند به عمق بيشتری در درون اين استحکامات نفوذ کند.
وال استريت ژورنال از قول افسران عاليرتبه نيروی دريايی آمريکا نقل می کند که ايران مسلما با استفاده از روش های جنگ نامنظم سعی خواهد کرد که در آب های خليج فارس به ناوگان دريايی آمريکا ضربه بزند. چنين روش هايی می تواند به اندازه روش بمبگذاری کنار جاده ها که طی سال های اخير در افغانستان و عراق رواج يافته است برای نظاميان آمريکايی خطر ايجاد کند.
ايران در تمام مقاطعی که تنش در سطح منطقه افزايش يافته تهديد کرده است که تنگه هرمز و مسير کشتيرانی مهم برای انتقال نفت را مسدود خواهد کرد.
کارشناسان امور دفاعی ارزيابی می کنند که احتمالا ايران تاکنون پنج هزار مين ضد کشتی انبار کرده است. اين مين ها از ابزارهای انفجاری بسيار ساده که بر اثر برخورد منفجر خواهند شد تا مين های بسيار پيشرفته که می توان در بستر دريا کار گذاشت، را شامل می شوند.
کشف و خنثی کردن اين مين ها می تواند برای نيروی دريايی آمريکا يک دردسر بزرگ ايجاد کند. در سال ۱۹۸۸ يکی از ناوهای ترابری نيروی دريايی آمريکا با يکی از همين مين ها برخورد کرد و در معرض غرق شدن قرار گرفت. آمريکا به تلافی اين اقدام دو پايانه نفتی ايران را عملا نابود و چند کشتی را نيز غرق کرد.
يک مورد ديگر از تسليحات ايران که می تواند خطرناک باشد اژدرهايی است که ايران از روسيه خريداری کرده و آنها را می توان از عرشه هر نوع کشتی شليک کرد. بنابر اين کشف موقعيت و رديابی آنها برای آمريکا دشوار خواهد بود. علاوه بر اين، چنين اژدرهايی را می توان از زيردريايی ها نيز شليک کرد.
ايران سه زيردريايی روسی مدل «کيلو» و احتمال چهار زيردريايی ساخت کره شمالی از مدل « يونو» دارد که قادر به حمل اين اژدرها هستند.
وسيله ديگری که ايران با استفاده از آن می تواند روش های جنگ نامنظم در آبهای خليج فارس را پيش ببرد قايق های سبک و تندرو هستند. استفاده از تعداد بسيار زيادی از اين قايق های سبک وتوپدار می تواند امنيت يک ناو جنگی را به خطر بياندازد.
در اوايل سال ۲۰۰۸ تعداد بسيار زيادی از اين قايق های نيروی دريايی ايران، خود را به ناوگان دريايی آمريکا نزديک کردند. هيچ حادثه ای روی نداد ولی اين اقدام تحريک آميز برای نشان دادن خطر اين قايق ها صورت گرفت.
روزنامه «وال استريت ژورنال» سپس می افزايد که ايران علاوه بر نيروی دريايی آمريکا مسلما کشتی های غيرنظامی و باربری را نيز هدف خواهد گرفت. کشف و خنثی کردن تمام تهديدهای ايران برای اين کشتی ها در آبراه دريايی پر رفت و امدی نظير تنگه هرمز تقريبا غيرممکن است.
ده سال پيش در دوران رياست دونالد رامسفلد بر وزارت دفاع آمريکا يک تمرين جنگی بر اساس شرايط احتمالی وقوع جنگ در آب های خليج فارس انجام شد. نتايج اين تمرين زنگ خطر جدی برای ارتش آمريکا بود چون در پايان آن مشخص شد که اگر نيروهای مسلح ايران بتوانند به طور موثر از تمام روش های جنگ نامنظم استفاده کنند ضربات بسيار سنگينی به نيروی دريايی آمريکا خواهند زد.
نيروی دريايی آمريکا در سال های اخير روش های پيچيده و دقيق تری برای مين روبی بستر درياها ابداع کرده است و همزمان تجهيزات جديدی برای مقابله با موشک های زمين به دريا و اژدرهايی که ايران در اختيار دارد توليد شده است.
نيروی دريايی آمريکا از ماهها پيش واحدهای مين روبی بيشتری به ناوگان مستقر در آب های خليج فارس افزوده است. نگرانی نيروی دريايی آمريکا بيش از آنکه موشک های دوربرد ايران باشد موشک های با برد کوتاه و سبک از نوع « اسکادز» است که آنها را می توان روی هر سکوی در حال حرکتی نصب کرد و از کنترل رادارها گريخت.
در مقدمه اين تحليل از گزارش اخير دريادار «جاناتان گرينرت» فرمانده عملياتی نيروی دريايی آمريکا به مجلس سنای آمريکا نقل می شود که در برابر ايران علاوه بر استفاده از برتری قدرت آتش و تجهيزات متعارف بايد روش هايی را در نظر گرفت که بتواند شيوه های جنگ نامنظم را خنثی نمود.
اشاره مشخص وی به احتمال استفاده ايران از قايق های تندرو و سبک برای حمله به ناوگان نيروی دريايی آمريکا در آب های خليج فارس بود.
به گفته کارشناسان امور دفاعی، توان نيروهای منظم ارتش ايران را بايد در حد يک ارتش مجهز به برخی از سلاح های آمريکايی محصول دهه ۱۹۷۰ ميلادی ارزيابی کرد. آمريکا به سادگی می تواند نيروی هوايی و دفاع ضد هوايی ايران را منهدم کرده و با انجام حملات متمرکز از طريق هوا مراکز مهم هسته ای و نظامی ايران را هدف قرار دهد.
برای افزايش ميزان کارایی اين حملات به مراکز هسته ای ايران که در عمق زمين ساخته شده اند پنتاگون با سرعت در حال روزآمد کردن بزرگترين بمب های متعارف خود است تا بتواند به عمق بيشتری در درون اين استحکامات نفوذ کند.
وال استريت ژورنال از قول افسران عاليرتبه نيروی دريايی آمريکا نقل می کند که ايران مسلما با استفاده از روش های جنگ نامنظم سعی خواهد کرد که در آب های خليج فارس به ناوگان دريايی آمريکا ضربه بزند. چنين روش هايی می تواند به اندازه روش بمبگذاری کنار جاده ها که طی سال های اخير در افغانستان و عراق رواج يافته است برای نظاميان آمريکايی خطر ايجاد کند.
ايران در تمام مقاطعی که تنش در سطح منطقه افزايش يافته تهديد کرده است که تنگه هرمز و مسير کشتيرانی مهم برای انتقال نفت را مسدود خواهد کرد.
کارشناسان امور دفاعی ارزيابی می کنند که احتمالا ايران تاکنون پنج هزار مين ضد کشتی انبار کرده است. اين مين ها از ابزارهای انفجاری بسيار ساده که بر اثر برخورد منفجر خواهند شد تا مين های بسيار پيشرفته که می توان در بستر دريا کار گذاشت، را شامل می شوند.
کشف و خنثی کردن اين مين ها می تواند برای نيروی دريايی آمريکا يک دردسر بزرگ ايجاد کند. در سال ۱۹۸۸ يکی از ناوهای ترابری نيروی دريايی آمريکا با يکی از همين مين ها برخورد کرد و در معرض غرق شدن قرار گرفت. آمريکا به تلافی اين اقدام دو پايانه نفتی ايران را عملا نابود و چند کشتی را نيز غرق کرد.
يک مورد ديگر از تسليحات ايران که می تواند خطرناک باشد اژدرهايی است که ايران از روسيه خريداری کرده و آنها را می توان از عرشه هر نوع کشتی شليک کرد. بنابر اين کشف موقعيت و رديابی آنها برای آمريکا دشوار خواهد بود. علاوه بر اين، چنين اژدرهايی را می توان از زيردريايی ها نيز شليک کرد.
ايران سه زيردريايی روسی مدل «کيلو» و احتمال چهار زيردريايی ساخت کره شمالی از مدل « يونو» دارد که قادر به حمل اين اژدرها هستند.
وسيله ديگری که ايران با استفاده از آن می تواند روش های جنگ نامنظم در آبهای خليج فارس را پيش ببرد قايق های سبک و تندرو هستند. استفاده از تعداد بسيار زيادی از اين قايق های سبک وتوپدار می تواند امنيت يک ناو جنگی را به خطر بياندازد.
در اوايل سال ۲۰۰۸ تعداد بسيار زيادی از اين قايق های نيروی دريايی ايران، خود را به ناوگان دريايی آمريکا نزديک کردند. هيچ حادثه ای روی نداد ولی اين اقدام تحريک آميز برای نشان دادن خطر اين قايق ها صورت گرفت.
روزنامه «وال استريت ژورنال» سپس می افزايد که ايران علاوه بر نيروی دريايی آمريکا مسلما کشتی های غيرنظامی و باربری را نيز هدف خواهد گرفت. کشف و خنثی کردن تمام تهديدهای ايران برای اين کشتی ها در آبراه دريايی پر رفت و امدی نظير تنگه هرمز تقريبا غيرممکن است.
ده سال پيش در دوران رياست دونالد رامسفلد بر وزارت دفاع آمريکا يک تمرين جنگی بر اساس شرايط احتمالی وقوع جنگ در آب های خليج فارس انجام شد. نتايج اين تمرين زنگ خطر جدی برای ارتش آمريکا بود چون در پايان آن مشخص شد که اگر نيروهای مسلح ايران بتوانند به طور موثر از تمام روش های جنگ نامنظم استفاده کنند ضربات بسيار سنگينی به نيروی دريايی آمريکا خواهند زد.
نيروی دريايی آمريکا در سال های اخير روش های پيچيده و دقيق تری برای مين روبی بستر درياها ابداع کرده است و همزمان تجهيزات جديدی برای مقابله با موشک های زمين به دريا و اژدرهايی که ايران در اختيار دارد توليد شده است.
نيروی دريايی آمريکا از ماهها پيش واحدهای مين روبی بيشتری به ناوگان مستقر در آب های خليج فارس افزوده است. نگرانی نيروی دريايی آمريکا بيش از آنکه موشک های دوربرد ايران باشد موشک های با برد کوتاه و سبک از نوع « اسکادز» است که آنها را می توان روی هر سکوی در حال حرکتی نصب کرد و از کنترل رادارها گريخت.
