خروج نيروهای آمريکایی ازعراق و گمانه زنی ها در مورد پرکردن اين خلا قدرت توسط ايران به يکی از دلمشغولی های عمده واشنگتن و دولت های عرب منطقه تبديل شده است. همزمان جنگ لفظی بين تهران و واشنگتن نيز افزايش يافته است.
به تازگی هيلاری کلينتون، وزير خارجه آمريکا، با اشاره به خروج نيروهای آمريکایی از عراق در پايان سال جاری ميلادی، دو ماه ديگر، به ايران هشدار داد که از اين وضعيت سو استفاده نکند و در محاسبه های سياسی خود دچار اشتباه نشود.
وزير خارجه آمريکا با تاکيد به اينکه واشنگتن همواره از امنيت متحدان و دوستانش از جمله عراق و منافع مشترک آنها و آمريکا دفاع خواهد کرد، گفت: آمريکا هم اراده وهم نيروی نظامی لازم در منطقه را دارد تا در مقابل هر نوع تهديدی ازجانب ايران بايستد.
در مقابل آيت الله خامنه ای خروج نيروهای آمريکایی را «ورق زرينی» در تاريخ عراق توصيف کرد و روز يکشنبه هشتم آبان در ديدار با مسعود بارزانی، رییس اقليم کردستان عراق، گفت که «ايستادگی همه اقوام و مذاهب عراق در برابر فشار های آمريکا»، اين کشور را وادار کرد تا سربازان خود را از عراق خارج کند.
ابقا مربيان نظامی در عراق
شماری از جمهوريخواهان آمريکا، باراک اوباما را به خاطر خروج سربازان آمريکایی ازعراق و ميدان دادن به ايران برای گسترش نفوذش در عراق به باد انتقاد گرفته اند. اما شواهد نشان می دهد که دولت اوباما گزينه ديگری در اختیار نداشت.
بر پايه قرارداد امنيتی که بين دولت عراق و دولت جورج بوش امضا شد، مقرر گرديد که نيروهای آمريکایی قبل از ۱۱ دی ماه امسال (پايان دسامبر ۲۰۱۱) از عراق خارج شوند. در ماه های گذشته دولت اوباما تلاش زيادی کرد تا نزديک به بيست هزار سرباز آمريکایی را در عراق حفظ کند اما راه به جایی نبرد.
شماری از احزاب عراق، به جزاحزاب کرد، با ماندن سربازان آمريکایی مخالفت کردند و دولت نوری المالکی در اثر فشار سياستمداران و احزاب شيعه غالباً طرفدار ايران ابقا سربازان آمريکایی را نپذيرفت و مهمتر اينکه درخواست آمريکا برای مصونيت قضایی سربازانش در عراق را رد کرد. در نتيجه خروج تدريجی ۳۹۰۰۰ نظامی باقيمانده آغاز شده است.
با اين همه چند صد نفراز نظاميان آمريکایی به عنوان مربی تا سال ۲۰۲۰ در عراق باقی خواهند ماند و مقام های عراقی از جمله ژنرال باباکر زيباری، رییس ستاد ارتش عراق، و نوری المالکی بيانيه هایی در اين رابطه انتشار داده اند.
برابر گزارش ها اکنون مقام های عراقی و آمريکایی سرگرم گفت و گو برای پيدا کردن راه حلی برای مصونيت قانونی اين افراد اند و در صورتی که مفر قانونی برای اين کار پيدا نشود به احتمال قوی عراق از نظاميان بازنشسته آمريکایی استفاده خواهد کرد.
تقويت نيروها در کويت
بر پايه گزارش ها، آمريکا به موازات خروج نيروهای اش از عراق، شمار نيروهای خود در کويت که در حال حاضر ۲۳۰۰۰ نفر هستند، را افزايش خواهد داد. به موازات اين، ناوهای وابسته به ناوگان پنجم آمريکا حضور گسترده تری در خليج فارس و دريای عمان خواهند داشت گو اينکه در مورد ميزان افزايش هنوز تصميم قطعی گرفته نشده است.
ناخدا جان کربی، معاون وزير دفاع آمريکا در امور رسانه ای، ضمن تایید اين موضوع می گويد که تصميم واشينگتن بر پايه تعهدات امنيتی آمريکا در قبال منطقه [خليج فارس] خواهد بود.
در هر صورت آمريکا هنگامی دست به اين کار می زند که از سویی به خاطر مشکلات مالی و بودجه ای، قرار است در ده سال آينده ۴۵۰ ميليارد دلار از بودجه دفاعی خود بکاهد و از سویی ديگر کشورهای عضو شورای همکاری خليج فارس به علت نگرانی از تهديدهای احتمالی ايران هزينه های دفاعی خود را به شدت افزايش داده اند.
فروش سلاح های پيشرفته، گفت و گو برای پيمان نظامی
در سال گذشته ميلادی امارات متحده عربی بعد از چين و هند و کره جنوبی چهارمين کشور وارد کننده سلاح درجهان بود. امارات در سال ۲۰۰۷ ميلادی يک قرارداد نظامی به ارزش ۶۷ ميليارد دلار با آمريکا امضا کرد و در سال گذشته قدرت هوایی خود را به نحو قابل ملاحظه ای بالا برد که به باور کارشناسان نظامی برای مقابله با تهديدات موشکی و باليستيک ايران است.
به گزارش خبرگزاری ها، امارات متحده عربی قرار است بزودی قراردادی به ارزش هفت ميليارد دلار برای دريافت سامانه «دفاع موشکی درارتفاع بالا» موسوم به «تاد» را با آمريکا امضا کند.
بر پايه آمار موسسه بين المللی تحقيقات صلح استکهلم، امارات متحده عربی در سال ۲۰۱۰ ميلادی ۱۵.۷ ميليارد دلار برای امور دفاعی خود هزينه کرد.
هزينه دفاعی عربستان سعودی در همين سال به ۳۹.۲ ميليارد رسيد در حالی که هزينه دفاعی ايران کمتر از يک چهارم هزينه عربستان، ۹.۱ ميليارد دلار بود.
آمريکا در آستانه خروج از عراق، علاوه بر تقويت حضور نظامی اش در منطقه مذاکراتی را با شماری از کشورهای شورای همکاری خليج فارس برای افزايش همکاری های نظامی و ترجيحاً عقد قراردادهای امنيتی و نظامی آغاز کرده است.
گفت و گوهای اوليه در اين مورد در ماه سپتامبر امسال در حاشيه مجمع عمومی سازمان ملل بود که بين مقام های پنتاگون، وزارت دفاع آمريکا، با نمايندگان کشورهای شورای همکاری خليج فارس در نيويورک صورت گرفت.
اما به باور شماری از ناظران سياسی، کشورهای عرب منطقه به رغم استقبال از طرح آمريکا برای تقويت نيرو هايش در منطقه، به دلایل سياسی تمايل چندانی برای عقد پيمان های امنيتی و نظامی با آمريکا ندارند و ترجيح می دهند که آمريکا خود به تنهایی امنيت خارجی آنها در مقابل تهديد های احتمالی ايران تامين کند.
محاصره ايران؟
به هر صورت يک نگاه اجمالی به استقرار نيروهای آمريکایی در منطقه نشان می دهد که ايران از بسياری جهات در محاصره اين نيروها قرار گرفته است.
آمريکا بيش از ۱۰۰ هزار سرباز در شرق ايران در افغانستان دارد؛ ناوهای ناوگان پنجم آمريکا در آبهای خليج فارس و دريای عمان و فراتر حضور آشکاری دارند؛ ۲۳ هزار نفر از نظاميان آمريکایی در کويت مستقر اند و قرار است به زودی تقويت شوند؛ آمريکا پايگاه های تدارکاتی در امارات دارد و سر فرماندهی لجستيک و پشتيبانی آمريکا در قطر استقرار يافته است؛ چند صد تن از نظاميان حاضر به خدمت يا بازنشسته آمريکایی در عراق به عنوان مربی و مستشار باقی خواهند ماند؛ و سامانه راداری ناتو برای هشدار سريع حمله های احتمالی ايران در ترکيه مستقر خواهد شد.
علاوه بر اين نيروی دريایی آمريکا معمولاً سه گروه رزمی که هر گروه از يک ناو هواپيمابر و تعدادی ناو های سطحی و زير سطحی تشکيل شده، در اطراف ايران دارد.
دو گروه از اين گروه ها در خليج فارس و دريای عمان و شمال غربی اقيانوس هند گشت می زند و گروه سوم در دريای مديترانه در نزديکی آب های سوريه مستقر است و ايران در تير رس هر سه گروه قرار دارد.
به تازگی هيلاری کلينتون، وزير خارجه آمريکا، با اشاره به خروج نيروهای آمريکایی از عراق در پايان سال جاری ميلادی، دو ماه ديگر، به ايران هشدار داد که از اين وضعيت سو استفاده نکند و در محاسبه های سياسی خود دچار اشتباه نشود.
وزير خارجه آمريکا با تاکيد به اينکه واشنگتن همواره از امنيت متحدان و دوستانش از جمله عراق و منافع مشترک آنها و آمريکا دفاع خواهد کرد، گفت: آمريکا هم اراده وهم نيروی نظامی لازم در منطقه را دارد تا در مقابل هر نوع تهديدی ازجانب ايران بايستد.
در مقابل آيت الله خامنه ای خروج نيروهای آمريکایی را «ورق زرينی» در تاريخ عراق توصيف کرد و روز يکشنبه هشتم آبان در ديدار با مسعود بارزانی، رییس اقليم کردستان عراق، گفت که «ايستادگی همه اقوام و مذاهب عراق در برابر فشار های آمريکا»، اين کشور را وادار کرد تا سربازان خود را از عراق خارج کند.
ابقا مربيان نظامی در عراق
شماری از جمهوريخواهان آمريکا، باراک اوباما را به خاطر خروج سربازان آمريکایی ازعراق و ميدان دادن به ايران برای گسترش نفوذش در عراق به باد انتقاد گرفته اند. اما شواهد نشان می دهد که دولت اوباما گزينه ديگری در اختیار نداشت.
بر پايه قرارداد امنيتی که بين دولت عراق و دولت جورج بوش امضا شد، مقرر گرديد که نيروهای آمريکایی قبل از ۱۱ دی ماه امسال (پايان دسامبر ۲۰۱۱) از عراق خارج شوند. در ماه های گذشته دولت اوباما تلاش زيادی کرد تا نزديک به بيست هزار سرباز آمريکایی را در عراق حفظ کند اما راه به جایی نبرد.
شماری از احزاب عراق، به جزاحزاب کرد، با ماندن سربازان آمريکایی مخالفت کردند و دولت نوری المالکی در اثر فشار سياستمداران و احزاب شيعه غالباً طرفدار ايران ابقا سربازان آمريکایی را نپذيرفت و مهمتر اينکه درخواست آمريکا برای مصونيت قضایی سربازانش در عراق را رد کرد. در نتيجه خروج تدريجی ۳۹۰۰۰ نظامی باقيمانده آغاز شده است.
با اين همه چند صد نفراز نظاميان آمريکایی به عنوان مربی تا سال ۲۰۲۰ در عراق باقی خواهند ماند و مقام های عراقی از جمله ژنرال باباکر زيباری، رییس ستاد ارتش عراق، و نوری المالکی بيانيه هایی در اين رابطه انتشار داده اند.
برابر گزارش ها اکنون مقام های عراقی و آمريکایی سرگرم گفت و گو برای پيدا کردن راه حلی برای مصونيت قانونی اين افراد اند و در صورتی که مفر قانونی برای اين کار پيدا نشود به احتمال قوی عراق از نظاميان بازنشسته آمريکایی استفاده خواهد کرد.
تقويت نيروها در کويت
بر پايه گزارش ها، آمريکا به موازات خروج نيروهای اش از عراق، شمار نيروهای خود در کويت که در حال حاضر ۲۳۰۰۰ نفر هستند، را افزايش خواهد داد. به موازات اين، ناوهای وابسته به ناوگان پنجم آمريکا حضور گسترده تری در خليج فارس و دريای عمان خواهند داشت گو اينکه در مورد ميزان افزايش هنوز تصميم قطعی گرفته نشده است.
ناخدا جان کربی، معاون وزير دفاع آمريکا در امور رسانه ای، ضمن تایید اين موضوع می گويد که تصميم واشينگتن بر پايه تعهدات امنيتی آمريکا در قبال منطقه [خليج فارس] خواهد بود.
در هر صورت آمريکا هنگامی دست به اين کار می زند که از سویی به خاطر مشکلات مالی و بودجه ای، قرار است در ده سال آينده ۴۵۰ ميليارد دلار از بودجه دفاعی خود بکاهد و از سویی ديگر کشورهای عضو شورای همکاری خليج فارس به علت نگرانی از تهديدهای احتمالی ايران هزينه های دفاعی خود را به شدت افزايش داده اند.
فروش سلاح های پيشرفته، گفت و گو برای پيمان نظامی
در سال گذشته ميلادی امارات متحده عربی بعد از چين و هند و کره جنوبی چهارمين کشور وارد کننده سلاح درجهان بود. امارات در سال ۲۰۰۷ ميلادی يک قرارداد نظامی به ارزش ۶۷ ميليارد دلار با آمريکا امضا کرد و در سال گذشته قدرت هوایی خود را به نحو قابل ملاحظه ای بالا برد که به باور کارشناسان نظامی برای مقابله با تهديدات موشکی و باليستيک ايران است.
به گزارش خبرگزاری ها، امارات متحده عربی قرار است بزودی قراردادی به ارزش هفت ميليارد دلار برای دريافت سامانه «دفاع موشکی درارتفاع بالا» موسوم به «تاد» را با آمريکا امضا کند.
بر پايه آمار موسسه بين المللی تحقيقات صلح استکهلم، امارات متحده عربی در سال ۲۰۱۰ ميلادی ۱۵.۷ ميليارد دلار برای امور دفاعی خود هزينه کرد.
هزينه دفاعی عربستان سعودی در همين سال به ۳۹.۲ ميليارد رسيد در حالی که هزينه دفاعی ايران کمتر از يک چهارم هزينه عربستان، ۹.۱ ميليارد دلار بود.
آمريکا در آستانه خروج از عراق، علاوه بر تقويت حضور نظامی اش در منطقه مذاکراتی را با شماری از کشورهای شورای همکاری خليج فارس برای افزايش همکاری های نظامی و ترجيحاً عقد قراردادهای امنيتی و نظامی آغاز کرده است.
گفت و گوهای اوليه در اين مورد در ماه سپتامبر امسال در حاشيه مجمع عمومی سازمان ملل بود که بين مقام های پنتاگون، وزارت دفاع آمريکا، با نمايندگان کشورهای شورای همکاری خليج فارس در نيويورک صورت گرفت.
اما به باور شماری از ناظران سياسی، کشورهای عرب منطقه به رغم استقبال از طرح آمريکا برای تقويت نيرو هايش در منطقه، به دلایل سياسی تمايل چندانی برای عقد پيمان های امنيتی و نظامی با آمريکا ندارند و ترجيح می دهند که آمريکا خود به تنهایی امنيت خارجی آنها در مقابل تهديد های احتمالی ايران تامين کند.
محاصره ايران؟
به هر صورت يک نگاه اجمالی به استقرار نيروهای آمريکایی در منطقه نشان می دهد که ايران از بسياری جهات در محاصره اين نيروها قرار گرفته است.
آمريکا بيش از ۱۰۰ هزار سرباز در شرق ايران در افغانستان دارد؛ ناوهای ناوگان پنجم آمريکا در آبهای خليج فارس و دريای عمان و فراتر حضور آشکاری دارند؛ ۲۳ هزار نفر از نظاميان آمريکایی در کويت مستقر اند و قرار است به زودی تقويت شوند؛ آمريکا پايگاه های تدارکاتی در امارات دارد و سر فرماندهی لجستيک و پشتيبانی آمريکا در قطر استقرار يافته است؛ چند صد تن از نظاميان حاضر به خدمت يا بازنشسته آمريکایی در عراق به عنوان مربی و مستشار باقی خواهند ماند؛ و سامانه راداری ناتو برای هشدار سريع حمله های احتمالی ايران در ترکيه مستقر خواهد شد.
علاوه بر اين نيروی دريایی آمريکا معمولاً سه گروه رزمی که هر گروه از يک ناو هواپيمابر و تعدادی ناو های سطحی و زير سطحی تشکيل شده، در اطراف ايران دارد.
دو گروه از اين گروه ها در خليج فارس و دريای عمان و شمال غربی اقيانوس هند گشت می زند و گروه سوم در دريای مديترانه در نزديکی آب های سوريه مستقر است و ايران در تير رس هر سه گروه قرار دارد.
