بی نظمی ايتاليايی ها در رانندگی بر کسی پوشيده نيست و در اروپا رانندگان و عابران اين کشور به زير پا گذاردن کليه موارد آيين نامه رانندگی شهرت دارند.
اين بی نظمی که درباره اش کتاب ها نوشته شده است، واتيکان را نيز به عذاب آورده و کليسای کاتوليک را مجبور ساخته است که آيين نامه ای اخلاقی برپايه باورهای مسيحيت برای سروسامان بخشيدن به آنچه در خيابان های ايتاليا و برخی ديگر از کشورهای غير اروپايی اتفاق می افتد، تنظيم کند.
لوچانو دکرشنزيو، فيلسوف معاصر ايتاليايی در يکی از کتاب هايش در رابطه با آنچه رابطه هموطنانش با چراغ راهنمايی است نوشته جالبی دارد.
دکرشنزيو می نويسد: در شمال ايتاليا چراغ سبز، زرد و قرمز قانونی است که رانندگان و عابران خود را کم و بيش موظف به اجرای آن می دانند.
همين چراغ راهنمايی بنابر آنچه اين فيلسوف معاصر به آن اشاره می کند، در مرکز ايتاليا توصيه ای بيش نيست و هيچ عابر و راننده ای خود را آنچنان موظف به احترام به اين علائم نمی داند.
به گفته لوچانو دکرشنزيو، در جنوب ايتاليا چراغ راهنمايی نظری بيش نيست و اگر برخی معتقدند که با روشن شدن چراغ قرمز بايد ايستاد، ديگران می توانند با نظری متفاوت عبور کنند.
شورای اسقفی مهاجران و حرکت کنندگان که به زبان ديگری وزارت راه و سفر واتيکان به حساب می آيد در آغاز هفته جاری در کنفرانسی مطبوعاتی، آيين نامه رانندگی واتيکان را ارائه داد.
در این آيين نامه، متخلفان ابتدايی ترين قوانين رانندگی، گناهکار به حساب می آيند و علاوه بر پرداخت جريمه، بر مبنای سنت کاتوليک ها با مراجعه به کليسای محلی بايد از بارگاه الهی تقاضای عفو و بخشش کنند.
در مقدمه اين آيين نامه اشاره می شود: «در جهان امروز عده ای خيابان ها را به صحنه خشونت، خود محور بينی، فحاشی، زورگويی و قتل تبديل ساخته اند و تحمل اين امر برای کليسای کاتوليک و مسيحيت قابل قبول نيست.»
در اين آيين نامه ۵۸ صفحه ای از رانندگان خواسته می شود قبل از به راه انداختن خودرو و يا موتورهايشان دقايقی را به نيايش و تامل بپردازند و با آرامش روحی بيشتری سفر خود را آغاز کنند.
نيايش جمعی در صورتی که راننده، همسفر داشته باشد، بنابرآنچه در اين جزوه آمده است، می تواند تردد را بر همگان آسان تر سازد.
واتيکان معتقد است: با توجه به اين امر که سال گذشته ميلادی يک ميليون و ۲۶۰ هزار نفر در حوادث رانندگی جان خود را از دست دادند، بايد از «وسايل حمل و نقل استفاده ای اخلاقی کرد» و از تبديل خودرو و موتور به وسيله ای «برای زورگويی و اعمال خشونت روانی و جسمی خودداری کرد»
واتيکان همچنين رانندگی پس از مصرف مشروبات الکلی و مواد مخدر يا انرژی زا را نيز «گناه» دانسته و از نوجوانان موتورسوار نيز می خواهد که «با رانندگی معقول از تبديل خيابان ها به پيست مسابقه خودداری کنند.»
