تابستان دبی به تنور داغی می ماند که آتش از آن شعله می کشد. گرمای اين شهر در سه ماه تابستان، بارها از مرز ۵۰ درجه سانتيگراد بالای صفر عبور می کند.
شدت گرما باعث می شود خيابان ها خلوت شود و مردم به خانه ها يا مراکز خريد و تفريح پناه ببرند.
تابستان دبی، اگرچه برای اهالی دبی و کارگرانی که مجبورند در هر شرايطی کار خود را انجام دهند، سخت و طاقت فرسا است اما برای توريست های خارجی که اغلب از کشورهای اروپايی و برای آفتاب گرفتن در سواحل دبی به اين شهر می آيند جذاب و دوست داشتنی است.
توريست ها برای يک روز استفاده از ساحل دريا و استخر در هتل های دبی بايد حدود ۳۰۰ درهم يا ۷۵ هزار تومان بپردازند که اين قيمت حدود دو برابر فصل های ديگر است.
اهالی متمول دبی اما در اين فصل سال به خارج از کشور سفر می کنند تا اين فصل داغ را در مناطق خوش آب و هوا بگذرانند. اين مسئله باعث می شود که کارهای اداری و کار شرکت ها در تابستان کم رونق شود.
با اين حال، در شهر امکانات مناسبی برای مردم در نظر گرفته شده است. علاوه بر خودورها و مراکز تفريحی يا خريد، حتی ايستگاه های اتوبوس هم به کولر مجهزند تا مسافران زير آفتاب داغ نمانند.
خانه ها و مغازه ها هم به لطف کولر های گازی، که زندگی بدون استفاده از آن دشوار می شود، خنک و مطبوع می شود.
اما تابستان داغ دبی، به جز کولر گازی، نياز به آب سرد کن هم دارد، البته نه برای آب نوشيدنی، بلکه برای خنک کردن آب درون لوله های آب سرد که از شدت گرما، تفاوتی با آب گرم ندارند. سيستم خنک کردن آب سرد برای حمام يا مصارف عمومی در برخی هتل ها و مراکز بزرگ خريد تعبيه شده است.
دشوارترین شغل در دبی، کار در نانوايی است، جايی که حرارت تنور هم به گرمای آفتاب این شهر افزوده می شود. از طرف ديگر گرمای هوا و استفاده بی وقفه از کولر باعث شده است که کار تعميل کولر، چه کولر اتومبيل و چه کولر منزل بدل به شغلی پر درآمد شود.
جهنم کارگران
تمامی اين امکانات به کار کسانی می آيد که مجبور به ماندن در خيابان ها نيستند، اما کارگران خدمات شهری يا ساختمانی مجبورند در گرمای تابستان، زير آفتاب کار کنند.
کار کردن در برج های نيمه کاره، در دمای ۵۰ درجه سانتی گراد، کار آسانی نيست. کار طاقت فرسايی که کارگران هندی و پاکستانی در ازای دريافت مبلغ ناچيزی، حدود ماهی ۹۰۰ درهم، انجام می دهند.
اما دشوار تر از آن، کار در نانوايی است، جايی که حرارت تنور هم به گرمای آفتاب دبی افزوده می شود.
بيشتر شاطرها و کارگران نانوايی در دبی، افغان هستند و با حقوق ۱۰۰۰ درهم در ماه، تنور داغ را در تابستان تحمل می کنند.
گلف نيوز، پرتيراژ ترين روزنامه امارت بارها سازمان هواشناسی شهر دبی را متهم به دروغ گويی کرده است.
اين روزنامه ادعا می کند که اين سازمان گاهی اوقات درجه حرارت هوا را خنک تر از آنچه که هست اعلام می کند، چرا که بر اساس قوانين کار در امارات متحده عربی، وضعيت اضطراری به حساب می آيد و کارفرمايان پروژه های ساختمانی در اين وضعيت موظف به تعطيل کردن کار هستند.
برخی روزها، باد خشک و گرمی از صحرای عربستان، در جنوب شرقی دبی می وزد و باعث می شود دمای هوا تا حدود ۵۳ درجه بالا برود، رطوبت پايين بيايد و غبار، شهر را فرا گيرد.
در هفته های اخير شدت گرما به حدی رسيده است که سه بار وضعيت اضطراری اعلام شده است. در اين شرايط، راديو های محلی به مردم و به ويژه بيماران توصيه می کنند برای پيشگيری از گرمازدگی از تردد در سطح شهر خود داری کنند.
گرمای هوای در امارات همچنين باعث تعطيلی چهار ماهه ليگ فوتبال امارات موسوم به «اتصالات» می شود.
شايد تنها خوبی تابستان های دبی، برگزاری جشنواره های خريد باشد. هر سال در طول ماه های تير و مرداد، مراکز خريد دبی اجناس شان را حراج می کنند و برخی فروشگاه ها تا ۵۰ درصد تخفيف می دهند ولی خريداران بايد تنها دلخوش باشند که در مراکز خريد قدم بزنند و پياده روی در هوای آزاد و خيابان ها را به فراموشی بسپارند.
