گزارش‌ها حاکی از صدور احکام زندان برای هشت تن از دانشجويان چپ آزادی‌خواه و برابری طلب، در ايران است.
بر اساس گزارش ها، برهان بقايی و مهران کوشا به اتهام اقدام عليه نظام و ... ، هر کدام، به تحمل پنج سال حبس تعزيری که به مدت پنج سال به حالت تعليق درآمده، است، محکوم شده اند.
همچنین فرهاد حاج ميرزايی، مهدی گرايلو، کيوان امير الياسی، علی کانطوری، مهدی الله ياری و مهدی بخارايی به تحمل ۳۲ ماه تا ۱۰ سال زندان محکوم شده‌اند.
در ماه‌های اخير نيز شماری از دانشجويان آزادی‌خواه و برابری‌طلب، مانند مجيد اشرف‌نژاد و صدرا پيرحياتی به زندان محکوم شده‌اند.
بهروز کريمی‌زاده، فعال دانشجويی سابق از طيف آزادی‌خواه و برابری‌طلب فعال حقوق بشر در لندن، درباره اتهامات وارد آمده به اين فعالان دانشجويی که در سال‌های گذشته بازداشت و برای چند ماه زندانی شده بودند، با راديو فردا گفت‌وگو کرده است.
- رادیو فردا: آقای کریمی‌زاده، احکام زندان برای برخی از دانشجویان آزادی‌خواه و برابری‌طلب صادر شده است. اتهاماتی که مبنای این احکام قرار گرفته بودند، کدامند؟
بهروز کريمی‌زاده: اتهامات وارد شده طيف وسيعی را در بر می‌گيرد. طبق روال عادی سال‌های اخير دادگاه انقلاب، اتهامات عمومی وارد شده طيف وسيعی است از اقدام عليه امنيت ملی گرفته تا اقدام به براندازی، نشر عقايد مارکسيستی، نشر تبليغات عليه نظام، ارتباط با گروه‌های معاند نظام و بيگانگان، اقدام برای تشکيل گروه‌های غير قانونی و موارد بسيار ديگر که به هر يک از فعالان اجتماعی و سياسی ما مجموعه‌ای از اين اتهامات را وارد کرده‌اند و اين ليست، ديگر تکراری شده است.
- به نظر شما، صدور احکام زندان برای زندانيان دانشجوی چپ آزادی‌خواه و برابری‌طلب مانند سعيد حبيبی، با اعتراضات اخير دانشجويی در ايران ارتباطی دارد؟
بله، صد درصد ارتباط دارد. چون جنبش دانشجويی طيف وسيعی از فعالان دانشجويی است که عقايد مختلفی دارند، اما در مقابل استبداد و قانون‌شکنی صف واحدی را تشکيل می دهند. در نتيجه، طبيعی است که حکومت برای ضربه زدن و فشار بر تمام بخش‌ها و تمام صداها و عقايد اين جنبش از هر روشی استفاده می‌کند.
اين احکام جديد برای عقب زدن بخش عمده‌ای از فعالان سياسی شناخته شده جنبش دانشجويی و خانه‌نشين کردن آنهاست تا شايد بتوانند جنبش را به سکوت بکشانند.
- آيا اينگونه برخوردهای امنيتی قضايی با طيف‌های مختلف دانشجويان بر وضعيت اعتراضات دانشجويی که در روزهای آغازين سال تحصيلی در دانشگاه‌ها نمود پيدا کرده است، تأثيری خواهد گذاشت؟
شايد در کوتاه مدت بتواند تأثيراتی بگذارد، ولی در نهايت، فقط شکل اين اعتراضات را عوض می‌کند. حکومت بايد به اين مسئله توجه داشته باشد تا زمانی که ريشه اين نارضايتی از بين نرود، شايد با فشار و سرکوب فقط شکل بيان نارضايتی عوض شود.
اينجا ريشه نارضايتی، بی‌عدالتی و بی‌حقوقی مردم کشور در زمينه‌های مختلف است و تا زمانی که اين ريشه‌ها در جامعه وجود داشته باشد و به عنوان مثال زنان حقوقی در جامعه نداشته باشند، بيکاری به طور گسترده وجود داشته باشد، آزادی بيان در حداقل ممکن هم وجود نداشته باشد و يا شکنجه‌های غير انسانی در زندان‌ها رواج داشته باشد، حکومت بايد بداند که اين اعتراضات هم ادامه خواهد داشت و عميق‌تر خواهد شد.
هر چقدر اينها چکش استبداد را بر سر جنبش دانشجويی بکوبند، اين اعتراضات مانند ميخی است که به عمق اين جنبش بيشتر نفوذ می‌کند و از اعماق آن سر بر خواهد آورد.
