المپیک ۲۰۱۶ در حالی به پایان رسید که آمریکا با ۴۶ طلا در مکان نخست ایستاد. بریتانیا با یک طلا بیشتر نسبت به چین در جایگاه دوم قرار گرفت و کاروان ایران در جایگاه بیست و پنجم قرار گرفت.
در کاروان ورزش ایران، تعدادی از رشتهها توانستند به وعدههای پیش از المپیک خود عمل کرده و انتظارات را برآورده کنند. برخی رشتهها نیز نتایجی ضعیفتر از المپیکهای قبلی به جا گذاشتند.
رشته وزنهبرداری با کسب دو مدال طلا بهترین نتیجه را کسب کرد. سهراب مرادی و کیانوش رستمی روی سکوی نخست ایستادند. اما در همین رشته، انتقاداتی درباره نحوه انتخاب وزنهها از سوی سرمربی تیم ملی مطرح شد.
محمدرضا براری نماینده ۱۰۵ کیلوگرم ایران در این باره گفت: پیشبینی کادر فنی در مورد رقبایم اشتباه بود و به من نیز اعتماد نکردند تا وزنههایی بگیرند که در کورس رقابت باشم.
براری به خبرگزاری ایسنا گفت: «به انوشیروانی گفتم وزنههایی انتخاب کند که مدال بگیرم. اما انگار باور نمیکردند که میتوانم.»
این موضوع درباره بهداد سلیمی هم مطرح شده است. اگر برای سلیمی وزنه سبکتری درخواست میشد، دست کم میتوانست نشان نقره یا برنز خود را قطععی کند.
برخی رشتهها ضعیف ظاهر شدند. نمایندگان دوچرخه سواری در استقامت جاده از خط پایان نگذشتند.
در دوومیدانی غیر از درخشش حسن تفتیان، بقیه نمایندگان ایران فاصله چشمگیری با رکوردهای شخصیشان داشتند. اغلب آنها در مصاحبههای خود، بی توجهی فدراسیون را دلیل ناکامی خود عنوان کردهاند.
رشته بوکس که فقط یک سهمیه داشت، با یک مبارزه و یک شکست به کار خود خاتمه داد تا ضعیفترین نتیجهاش در المپیکهای اخیر را رقم بزند.
احسان روزبهانی در پاسخ به صحبتهای ناطق نوری که گفته است او اوقات خود را در کافی شاپ میگذرانده است، گفت: اجازه نمیدهم کسی در مورد زندگی شخصیام صحبت کند. حضورم در کافیشاپ به هیچ کس ارتباط ندارد.
بوکسور المپیکی ایران به خبرنگاران گفت: در ابتدای کار در ماشینم میخوابیدم و اصلاً اتاقی نداشتم. بعد از آنکه اتاق هماهنگ شد هزینه اسکان چند ماهش را خودم پرداخت کردم.
روزبهانی درباره تأمین غذا در اردو نیز معترض بود و گفت: «هتل آکادمی به من غذا نمیداد. کاش رئیس فدراسیون میآمد و میدید که دوستان او چطور ۱۰ تا ۱۰ تا غذاها را به اسم احسان روزبهانی میگیرند و به همراه خود میبرند!»
کشتی آزاد با درخشش حسن یزدانی توانست به طلسم ۱۶ ساله کسب مدال طلا پایان دهد. کمیل قاسمی و حسن رحیمی خم مدال آور بودند.
در جمع آزادکاران، میثم نصیری و علیرضا کریمی کمتر از حد انتظار ظاهر شدند. رضا یزدانی هم در پی جنجال داوری، مغلوب گازیموف از جمهوری آذربایجان شد.
در کشتی فرنگی سعید عبدولی و قاسم رضایی موفق به کسب مدال شدند. کارنامه کشتی فرنگی ایران در قیاس با المپیک قبلی که سه مدال طلا گرفت، ناموفق بود.
دوچرخه سواری ایران با عدم موفقیت هر سه رکابزن اعزامی برای عبور از خط پایان در مسابقات استقامت جاده، کارنامه ضعیفی ثبت کرد.
پینگ پنگ نتوانست پیشرفت محسوسی نسبت به المپیک قبلی داشته باشد. موضوعی که در خصوص فدراسیون تیروکمان و فدراسیون شنا هم صدق میکند.
جودو به روند ناکامیهای خود ادامه داد و المپیک را بدون کسب پیروزی به پایان رساند. تکواندوی مردان هم برای اولین بار، در مسابقات المپیک بدون مدال ماند.
در تیراندازی، دختران اعزامی دو فینالیست داشتند که نتیجه خوبی بود. مهسا جاور نماینده قایقرانی زنان هم نسبت به همتای خود در المپیک قبلی رتبه بهتری کسب کرد.
شمشیربازی پدیده ورزش ایران در ریو بود و مجتبی عابدینی توانست به نیمه نهایی برسد. حتی قهرمان طلایی این رشته نیز پیش از المپیک مغلوب او شده بود.
والیبال ایران که برای نخستین بار المپیکی شده بود، از گروه خود صعود کرد اما نمایش و نتایج کلی این تیم در برابر رقبای صاحب نام، پیشرفتی نسبت به گذشته نداشت.