یک سال و نیم پس از قتل مرموز آلبرتو نیسمان، قاضی پرونده تحقیق بمبگذاری در مرکز یهودیان آرژانتین، مقامات قضایی ارشد آن کشور این احتمال را مطرح کردند که نیسمان «مجبور به خودکشی» شده بود.
به گزارش گاردین و اسوشیتدپرس، خانم ویویانا فاین، دادستان آرژانتین این احتمال را که برای اولین بار است بیان می شود، پنجشنبه‌شب سی‌ام اردیبهشت در مصاحبه با ایستگاه رادیویی محلی «لا رِد» بیان کرد.
خانم فاین خود تا شش ماه پیش مسئول تحقیق در پرونده قتل آلبرتو نیسمان بود.
جسد قاضی نیسمان ژانویه ۲۰۱۵ در آپارتمانی در بوئنوس آیرس، پایتخت آرژانتین، به دست آمد.
آلبرتو نیسمان سال‌ها پرونده بمبگذاری مرگبار در مرکز یهودیان آرژانتین را بررسی کرده و در آخرین هفته‌‌های زندگی خود، کریستیا فرناندز کرشنر، رئیس‌جمهور وقت، را متهم کرده بود که برای «لاپوشانی» نقش جمهوری اسلامی ایران در این بمبگذاری، با دولت ایران به توافق رسیده است.
قاضی نیسمان در تحقیقات خود نوشته بود، خانم کرشنر در توافق با دولت محمود احمدی‌نژاد برای انجام دادن اقداماتی با هدف منحرف کردن پرونده از مسیر درست تحقیق، تعهداتی را متقبل شده بود.
در انفجار سال ۱۹۹۴ ساختمان «آمیا»، کانون همیاری یهودیان آرژانتین منهدم شد؛ در این حادثه ۸۵ تن کشته و نزدیک به سیصد تن زخمی شدند.
جسد قاضی نیسمان با گلوله‌ای در مغز در وان حمام ساعاتی پیش از آن به دست آمد که قرار بود وی در نشست ادای شهادت سنای آرژانتین درباره اتهامی که به رئیس‌جمهور وقت وارد کرده بود، توضیح دهد.
دادستان آرژانتین بعد از قتل نیسمان گفته بود، او حکم بازداشت کرشنر را صادر کرده بود.
خانم کرشنر بعد از قتل نیسمان گفته بود «مأموران خودسر» اطلاعات نادرستی را عامدانه و با «غرض‌ورزی‌های سیاسی» علیه دولتش در اختیار نیسمان گذاشته بودند تا قاضی نیسمان را به نتیجه‌گیری‌های «غلط» برسانند.
خانم کرشنر همچنین تأکید کرده که دولت او هیچ ارتباطی با قتل نیسمان نداشته است.
مدتی بعد از قتل نیسمان، ابتدا دادگاه اولیه، و سپس دیوان عالی آرژانتین، اتهامات وارده به خانم فرناندز را «غیر وارد» دانسته و رد کردند.
دوران هشت ساله ریاست جمهوری خانم کرشنر شش ماه پیش به پایان رسید. مائوریسیو ماکری، رئیس‌جمهور پیروز در انتخابات دسامبر ۲۰۱۵ توافق به عمل آمده میان دولت خانم کرشنر با دولت ایران را باطل کرد.
در این میان، هفته گذشته نیز کارلوس منم، رئیس‌جمهور اسبق آرژانتین، مدعی شد که عواملی در آن کشور پسر ۲۱ ساله او را در ارتباط با همین پرونده «کشتند»، ولی نام آنها را نبرد.
کارلوس منم نیز در دوره‌ای در مظان اتهام دریافت میلیون‌ها دلار رشوه از ایران برای «لاپوشانی» در پرونده تحقیق در مورد انفجار ساختمان «آمیا» بود اما وی تا پایان دوره ریاست جمهوری اش اتهامات را قویاً رد می‌کرد.
یهودیان آرژانتین که سال‌ها علیه «انحراف پرونده تحقیق» تظاهرات کرده بودند، در یکسال و نیم اخیر نیز دولت خود را برای تحقیق در مورد قتل نیسمان، که او نیز یهودی بود، زیر فشار گذاشته‌اند.
همچنین سال گذشته یک روزنامه‌نگار آرژانتینی به دلیل انتشار مطالبی در مورد تحقیقات قتل نیسمان مدعی شد که جانش در «خطر» بوده و از کشورش به اسرائیل گریخت.
