استادیوم ماراکانا بعد از ۶۴ سال بار دیگر میزبان فینال جام جهانی است. آیا ممکن است برزیل یک پای فینال نباشد؟ برزیلی‌ها چنین فرضیه‌ای را غیرممکن می‌دانند. آیا اگر به فینال برسند، فاجعه فینال ۱۹۵۰ تکرار خواهد شد؟ تحمل مجدد آن رویداد تاریخی نیز برای آنها امکان ناپذیر به نظر می‌رسد!
گروه نخست مسابقات و همگروهی با کرواسی، مکزیک و کامرون، گروهی است بی‌اندازه دشوار. برزیل در محاصره سختکوش‌ترین تیم‌های آفریقا و آمریکای مرکزی است و جشن احتمالاً پر دردسر افتتاحیه را هم باید با تیم بلندپرواز و نه چندان کم‌ستاره اروپایی به سر کند. اما آنها چنان در فروپاشی کابوس ماراکانا مصمم‌اند که حتی لحظه‌ای درخصوص این قرعه سخت، لب به گلایه نگشوده‌اند.
۶۴ سال قبل در تراژیک‌ترین فینال تاریخ فوتبال جهان که بیش از ۲۰۰ هزار تماشاچی داشت، ابتدا برزیل دروازه همسایه‌اش اروگوئه را گشود اما در ادامه دو گل خورد و جام را از دست داد. حالا که بعد از شش دهه دوباره قرعه میزبانی به برزیل افتاده، مسئولیت برپایی جشن فینال و حفظ جام قهرمانی را نیز به همان ورزشگاه محول کرده‌اند.
یکی از اصلی‌ترین دست‌اندرکاران میزبان جام بیستم برای ترنم سرود قهرمانی، جوانی است بد قلق. ۲۲ ساله، متولد سائوپائولو.
پله اسطوره فوتبال جهان درباره مقایسه خودش با لیونل مسی، و اینکه آیا پله بهتر است یا مسی، پاسخ هوشمندانه‌ای به روزنامه دیلی میل داده. او گفته قبلاً مدام مرا با مارادونا مقایسه می‌کردند و حالا نوبت رسیده به مسی. اما خب او برای مقایسه با من، اول باید بهتر از نیمار باشد که هنوز نیست.
نیمار دا سیلوا سانتوز جونیور، از ۱۷ سالگی در تیم اصلی سانتوز به میدان رفت. در تیم‌های ملی نوجوانان، جوانان و امید برزیل بازی کرده و در حالی که هنوز تعداد بازی‌های ملی‌اش به ۵۰ نرسیده، ۳۳ گل در کارنامه دارد. آماری که ستاره‌ای چون روبینیو با بیش از ۹۰ بازی ملی هنوز به آن دست نیافته.
۳۳ گل ملی یعنی رکوردی برابر با جرزینیو و رونالدینیو. او در رده هفتم برترین گلزنان تاریخ فوتبال برزیل قرار دارد. فقط یک گل کمتر از ریوالدو. جام بیستم حتی در بدبینانه‌ترین حالت نیز رتبه او را ارتقا خواهد داد.
در جام جهانی ۲۰۰۹ نوجوانان که ایران با بازیکنانی مثل پیام صادقیان، امید عالیشاه، میلاد غریبی و کاوه رضایی به عنوان صدرنشین صعود کرد، نیمار بارسایی و کوتینیو لیورپولی با برزیل از دور مسابقات حذف شدند. اما درخشش او باعث شد قبل از جام جهانی ۲۰۱۰ فوتبال‌دوستان برزیلی، درخواستی با ۱۴ هزار امضا جمع آوری کنند که نیمار در جام جهانی ۲۰۱۰ حضور داشته باشد.
اما دونگا سرمربی وقت ترجیح داد به جای یک نوجوان، از ترکیب گرافیته، نیلمار و روبینیو استفاده کند. بلافاصله پس از جام جهانی مانو منه‌زس سرمربی تیم ملی شد و در همان بازی نخست تدارکاتی، نیمار را مقابل آمریکا به میدان فرستاد که اتفاقاً گل هم زد.
نیمار پيشتر گفته بود نمی‌خواهد تا جام جهانی ۲۰۱۴ از سانتوز جدا شود اما چون قراردادش رو به پايان بود، باشگاه او را به سرعت فروخت تا سهمی از انتقالش داشته باشد. پسرک نابغه سانتوز که بین دو راهی رئال و بارسا گیر کرده بود و خبرهای مربوط به انتخاب نهایی‌اش در رسانه‌ها دیگر داشت کسل کننده می‌شد، سرانجام نیوکمپ را برگزید.
در فصل جاری، اولین بازی برای بارسلونا را در دیدار افتتاحیه فصل مقابل لوانته انجام داد. اولین گل را در سوپرکاپ مقابل اتلتیکو مادرید به ثمر رساند. نخستین گل در لالیگا را هم به رئال سوسیه‌داد زد.
اکتبر ۲۰۱۳ در اولین حضورش در ال کلاسیکو پایش به گل باز شد. در ماه دسامبر و شب پیروزی ۶-۱ مقابل سلتیک برای اولین بار با لباس بارسا هت تریک کرد.
در تیم ملی و در جام کنفدراسیون‌ها در هر سه بازی مقدماتی گل زد. گل افتتاحیه در روز پیروزی ۳-۰ مقابل ژاپن، سپس به مکزیک و در ادامه به ایتالیا و کاپیتان بوفون.
در شب فینال مقابل اسپانیا، گل دوم برزیل را وارد دروازه ایکر کاسیاس کرد و توپ طلایی بهترین بازیکن تورنمنت را هم گرفت.
نیمار قبل از آغاز جام جهانی ۲۰۱۴ در دو بازی پیاپی ملی مقابل آفریقای جنوبی و مقدونیه هت تریک کرد. اما نخستین هت تریک ملی او در ۲۰ سالگی و بازی با چین رقم خورد.
او که امید اصلی تیم لوئیز فیلیپه اسکولاری، برای کمک به کسب ششمین جام جهانی است، دروازه تیم‌های ملی بزرگی از نقاط مختلف دنیا را گشوده. در ۱۹ سالگی و در اشتوتگارت به آلمان گل زده. خطوط دفاعی آرژانتین، شیلی و پرتغال نیز در برابر سرعت و حرکات تکنیکی او آسیب‌پذیر بوده‌اند.
بین گزینه‌های محتمل برای فهرست نهایی جام جهانی در خط آتش سلسائو، محکم‌ترین جایگاه متعلق به اوست. فرد از فلومیننزه، هالک از زنیت سنت پترزبورگ به اتفاق جو از آتلتیکو مینیه‌رو هم از بخت زیادی برای قرار گرفتن در فهرست ۲۳ نفره برخوردار هستند.
بدترین دردسر سرمربیان برزیل در تمام ادوار جام جهانی، انتخاب مهاجمان بوده. این بار هم برای کشوری که بیشترین مهاجم حرفه‌ای را در باشگاه‌های سراسر جهان دارد، شاید جای خالی برای استفاده از گیلبرتو، روبینیو و الکساندر پاتو وجود نداشته باشد.
گروه نخست مسابقات و همگروهی با کرواسی، مکزیک و کامرون، گروهی است بی‌اندازه دشوار. برزیل در محاصره سختکوش‌ترین تیم‌های آفریقا و آمریکای مرکزی است و جشن احتمالاً پر دردسر افتتاحیه را هم باید با تیم بلندپرواز و نه چندان کم‌ستاره اروپایی به سر کند. اما آنها چنان در فروپاشی کابوس ماراکانا مصمم‌اند که حتی لحظه‌ای درخصوص این قرعه سخت، لب به گلایه نگشوده‌اند.
۶۴ سال قبل در تراژیک‌ترین فینال تاریخ فوتبال جهان که بیش از ۲۰۰ هزار تماشاچی داشت، ابتدا برزیل دروازه همسایه‌اش اروگوئه را گشود اما در ادامه دو گل خورد و جام را از دست داد. حالا که بعد از شش دهه دوباره قرعه میزبانی به برزیل افتاده، مسئولیت برپایی جشن فینال و حفظ جام قهرمانی را نیز به همان ورزشگاه محول کرده‌اند.
یکی از اصلی‌ترین دست‌اندرکاران میزبان جام بیستم برای ترنم سرود قهرمانی، جوانی است بد قلق. ۲۲ ساله، متولد سائوپائولو.
پله اسطوره فوتبال جهان درباره مقایسه خودش با لیونل مسی، و اینکه آیا پله بهتر است یا مسی، پاسخ هوشمندانه‌ای به روزنامه دیلی میل داده. او گفته قبلاً مدام مرا با مارادونا مقایسه می‌کردند و حالا نوبت رسیده به مسی. اما خب او برای مقایسه با من، اول باید بهتر از نیمار باشد که هنوز نیست.
نیمار دا سیلوا سانتوز جونیور، از ۱۷ سالگی در تیم اصلی سانتوز به میدان رفت. در تیم‌های ملی نوجوانان، جوانان و امید برزیل بازی کرده و در حالی که هنوز تعداد بازی‌های ملی‌اش به ۵۰ نرسیده، ۳۳ گل در کارنامه دارد. آماری که ستاره‌ای چون روبینیو با بیش از ۹۰ بازی ملی هنوز به آن دست نیافته.
۳۳ گل ملی یعنی رکوردی برابر با جرزینیو و رونالدینیو. او در رده هفتم برترین گلزنان تاریخ فوتبال برزیل قرار دارد. فقط یک گل کمتر از ریوالدو. جام بیستم حتی در بدبینانه‌ترین حالت نیز رتبه او را ارتقا خواهد داد.
در جام جهانی ۲۰۰۹ نوجوانان که ایران با بازیکنانی مثل پیام صادقیان، امید عالیشاه، میلاد غریبی و کاوه رضایی به عنوان صدرنشین صعود کرد، نیمار بارسایی و کوتینیو لیورپولی با برزیل از دور مسابقات حذف شدند. اما درخشش او باعث شد قبل از جام جهانی ۲۰۱۰ فوتبال‌دوستان برزیلی، درخواستی با ۱۴ هزار امضا جمع آوری کنند که نیمار در جام جهانی ۲۰۱۰ حضور داشته باشد.
اما دونگا سرمربی وقت ترجیح داد به جای یک نوجوان، از ترکیب گرافیته، نیلمار و روبینیو استفاده کند. بلافاصله پس از جام جهانی مانو منه‌زس سرمربی تیم ملی شد و در همان بازی نخست تدارکاتی، نیمار را مقابل آمریکا به میدان فرستاد که اتفاقاً گل هم زد.
نیمار پيشتر گفته بود نمی‌خواهد تا جام جهانی ۲۰۱۴ از سانتوز جدا شود اما چون قراردادش رو به پايان بود، باشگاه او را به سرعت فروخت تا سهمی از انتقالش داشته باشد. پسرک نابغه سانتوز که بین دو راهی رئال و بارسا گیر کرده بود و خبرهای مربوط به انتخاب نهایی‌اش در رسانه‌ها دیگر داشت کسل کننده می‌شد، سرانجام نیوکمپ را برگزید.
در فصل جاری، اولین بازی برای بارسلونا را در دیدار افتتاحیه فصل مقابل لوانته انجام داد. اولین گل را در سوپرکاپ مقابل اتلتیکو مادرید به ثمر رساند. نخستین گل در لالیگا را هم به رئال سوسیه‌داد زد.
اکتبر ۲۰۱۳ در اولین حضورش در ال کلاسیکو پایش به گل باز شد. در ماه دسامبر و شب پیروزی ۶-۱ مقابل سلتیک برای اولین بار با لباس بارسا هت تریک کرد.
در تیم ملی و در جام کنفدراسیون‌ها در هر سه بازی مقدماتی گل زد. گل افتتاحیه در روز پیروزی ۳-۰ مقابل ژاپن، سپس به مکزیک و در ادامه به ایتالیا و کاپیتان بوفون.
در شب فینال مقابل اسپانیا، گل دوم برزیل را وارد دروازه ایکر کاسیاس کرد و توپ طلایی بهترین بازیکن تورنمنت را هم گرفت.
نیمار قبل از آغاز جام جهانی ۲۰۱۴ در دو بازی پیاپی ملی مقابل آفریقای جنوبی و مقدونیه هت تریک کرد. اما نخستین هت تریک ملی او در ۲۰ سالگی و بازی با چین رقم خورد.
او که امید اصلی تیم لوئیز فیلیپه اسکولاری، برای کمک به کسب ششمین جام جهانی است، دروازه تیم‌های ملی بزرگی از نقاط مختلف دنیا را گشوده. در ۱۹ سالگی و در اشتوتگارت به آلمان گل زده. خطوط دفاعی آرژانتین، شیلی و پرتغال نیز در برابر سرعت و حرکات تکنیکی او آسیب‌پذیر بوده‌اند.
بین گزینه‌های محتمل برای فهرست نهایی جام جهانی در خط آتش سلسائو، محکم‌ترین جایگاه متعلق به اوست. فرد از فلومیننزه، هالک از زنیت سنت پترزبورگ به اتفاق جو از آتلتیکو مینیه‌رو هم از بخت زیادی برای قرار گرفتن در فهرست ۲۳ نفره برخوردار هستند.
بدترین دردسر سرمربیان برزیل در تمام ادوار جام جهانی، انتخاب مهاجمان بوده. این بار هم برای کشوری که بیشترین مهاجم حرفه‌ای را در باشگاه‌های سراسر جهان دارد، شاید جای خالی برای استفاده از گیلبرتو، روبینیو و الکساندر پاتو وجود نداشته باشد.
